တစ်ဦးတည်းသော [ZG+UNI]

-1-

"ဆရာ.. မနက္စာလာပို႔တာပါခင္ဗ်.. "

ကမ္းေျခဘက္ေငးေနတုန္း ရုတ္တရက္ႀကားလိုက္ရတဲ့ အသံေႀကာင့္ မႀကည္မလင္လွည့္ႀကည့္မိေတာ့ ေကာင္ေလးက မနက္စာဗန္းမထားရင္းက ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြျပံဳးျပေနသည္။

အထာမနပ္လိုက္သည့္ေကာင္ေလး။

" အခန္းထဲ သြားပို႔လိုက္.. "

" ဟုတ္ကဲ့.. "

ေကာင္ေလးက ဘန္ဂလိုရဲ႕ ဝရံတာအတက္ေလွကားမွာဖိနပ္ခြ်တ္ခဲ့ျပီး အခန္းဆီဝင္သြားေတာ့ သူလည္း ေနာက္ကေန လိုက္ဝင္ျပီး တံခါးပိတ္လိုက္သည္။

"ဆရာ ဘာမ်ားလိုအပ္တာရွိေသးလဲခင္ဗ် .. "

စားပြဲေပၚတင္တင္ျပီးခ်င္း အေပါက္ဝဖက္လွည့္ျပန္မည့္ ဟန္ျပင္ေနတာေႀကာင့္ ပိုျပီး စိတ္မႀကည္မသာျဖစ္ ရသည္။

"မႏူးမနပ္ေတြလႊတ္လိုက္ျပန္ျပီ.. "

" ဟင္.. ဆရာ ဘာေျပာတာလဲခင္ဗ်.. "

မႏူးမနပ္ထက္ပိုဆိုးေနျပီ။သည္အေကာင္ေလးက ငအ ေလး။

တံခါးခ်ပ္ကို ေက်ာနဲ႔အသာမွီလိုက္ျပီး သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ..

" မင္း ကိုဘယ္သူလႊတ္လိုက္တာလဲ... "

"က်ေနာ့္ကို?? မနက္စာပို႔-"

" ငါေမးေနတာကိုပဲေျဖ.. မင္းကို ဘယ္သူငါ့အခန္းထဲလႊတ္လိုက္တာလဲ.. "

အသံက်ယ္က်ယ္ေအာ္လိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက အထိတ္တလန္႔ျဖင့္ တံေတြးေတြျမိဳခ်ေနသည္။

" ကိုသူရ.. က..သူ႔အစား..သြားပို႔ေပးပါဆိုလို႔.. က်ေနာ္က အလုပ္သင္ေပမယ့္ အေတြ႔အႀကံဳရွိပါတယ္ငယ္ငယ္တည္း- "

"စကားမမ်ားနဲ႔.. ကုတင္ေပၚတက္ေတာ့.. "

"ဗ်ာ.. "

လူစကားနားမလည္သလိုမ်ိဳး ေႀကာင္အမ္းအမ္းျပန္ႀကည့္ေန သည့္ဟာေလးကို လက္ကေနေဆာင့္ဆြဲျပီး ကုတင္ေပၚ တြန္းတင္လိုက္သည္။

သို႔ေပမယ့္ ငအေလးက ထင္တာထက္ ပိုအားႀကီးတာေႀကာင့္ ေမြ႔ယာေပၚလဲမသြားပဲ ထိုင္ရက္ကေန ျပန္တြန္းထားသည္။

" ဆရာ...ဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္.. က်ေနာ္ျပန္-"

~ေျဖာင္း~