Chapter Five: : အတွဲချောင်းကြသူများ

5.4K 50 9
                                    

Chapter Five:            : အတွဲချောင်းကြသူများ
 

ဒီနေ့သည် စနေနေ့ဖြစ်၍ သန့်ဇင်ကိုတစ်ယောက် အပျင်းကြောဆွဲပြီး မနက် ၇နာရီခွဲမှ အိပ်ရာမှထသည် ။

သူအိပ်ရာထနောက်ကြ၍ အဖိုးဖြစ်သူက ပွစိပွစိနှင့် ဆူငေါက်ခြင်းကို ခံရသေးသည်..... အမေက “ ကျောင်းပိတ်ရက်ပဲဟာ အိပ်ပါစေအဖေကလည်း” ဟူ၍ သူ့ဖက်မှ ကာကွယ်ပြီး အဖိုးကိုပြန်ပြောပေးရှာသည်။

စောစောအိပ် စောစောထ ဟူသည့် ​ဆောင်ပုဒ်အား လက်ကိုင်စွဲထားသည့် ​ရှေးရိုးစွဲအဖိုးကတော့ မနက်စာထမင်းစားတဲ့အထိ တဖွဖွပြော၍ ကောင်းနေဆဲ......

သန့်ဇင်ကိုအတွက်ကတော့ ဒီစကားတွေကြားရသည်မှာ ရိုးအီနေပြီဖြစ်၍ သိပ်မထူးဆန်းတော့ချေ ၊ သူလည်းပြောချင်ရာပြော ကိုယ်လည်းလုပ်ချင်ရာလုပ် ဟူ၍ ခံယူထားသည်။
 

မနက်စာစားပြီးတော့ သန့်ဇင်ကိုသည် တစ်အိမ်အုံး၏ အိုးခွက်ပန်းကန်များဆေးကြောရင်း သူ့ညီမမြန်မြန်ကြီးလာပါစေဟု ဆုတောင်းမိသည် ။

အမေက စနေနေ့ဖြစ်သော်လည်း အောက်ဆိုက်အနေဖြင့် လူနာစောင့်ရန်ရှိသဖြင့် ယူနီဖောင်းလဲကာ ဆေးရုံသို့ ပြန်ထွက်သွားသည် ။

ညီမလေးကတော့ သူ့အရွယ်ညီမ တစ်ဝမ်းကွဲများရှိသည့် အဒေါ်တို့အိမ်ကို သွားလည်လေသည်.....

သန့်ဇင်ကိုကတော့ အဖိုးအိမ်လည်မထွက်ခင်အချိန်အထိ စာကြည့်နေ သလိုအယောင်ဆောင်ပြီး  မင်းသိင်္ခဝတ္ထုစာအုပ်ကိုဖတ်နေသည် ။

မနက် ၉ နာရီလောက် ရောက်တော့ အဖိုးက “ငါ အိမ်လည်သွားအုံးမယ်..ဟေ့” ဟုအသံကြားမှ အပေါ်ထပ်ကနေ ဆင်းလာပြီး TV အရှေ့သို့ ထိုင်လေတော့သည်။
 

အိမ်မှာလူကြီးတွေ တစ်ယောက်မှမရှိတော့၍ သန့်ဇင်တစ်ယောက် လွပ်လပ်ရေးရနေသည် ၊ အဖိုး၏ လက်ဖက်သုတ်ခွက်ကိုယူကာ မီးဖိုချောင်ထဲက အမေဖွက်ထားသည့် ပုဇွန်ခြောက် ငါးကောင်ကိုပြစ်ထည့်ပြီးစားရင်း သူကြိုက်သည့် အင်္ဂလိပ်အက်ရှင်ဇတ်ကားကို ခွေထိုးပြီး ကြည့်နေလိုက်သည်။

ဇာတ်ကားတစ်ကားပြီးတော့ လက်ဖက်သုတ်ပန်းကန်လည်း ပြောင်သွားလေပြီ......

When we were young Where stories live. Discover now