Chapter Nineteen: : Happy Valentine's Day
သန့်ဇင်ကိုတစ်ယောက် ကုတင်အောက်ရှိ သံသတ္တာသော့ကိုဖွင့်ပြီး တစ်ခုခုကို အပူတပြင်း လိုက်ရှာနေသည် ၊ မျက်နှာချင်းဆိုင် ကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်ကြည့်နေသည့် အောင်အောင်ဦးက သူ့သူငယ်ချင်းဘာလုပ်နေတာလဲဟု မျက်တောင်မခတ်စတမ်း ကြည့်နေသည် ၊ အောင်အောင်ဦးက...
“သန့်ဇင်....ဘာတွေအဲ့လောက်ရှာနေတာလဲ”
“အရင်လတုန်းက ငါမသုံးပဲစုထားတဲ့ ပိုက်ဆံသုံးသောင်းကို ဘယ်ပုဆိုးကြားထဲ ညှပ်မိမှန်း မသိတော့လို့ ရှာနေတာ”
“ချစ်သူများနေ့ နီးပြီဆိုတော့ ဘက်ဂျက်ရှာရပြီပေါ့”
“အဲ့နေ့အတွက်ပဲ စုထားတာကွ ၊ လဖွတ်....မရှာရင်ကြတွေ့တွေ့နေတာ...အော တွေ့ပြီ”
“ရည်းစားရှိတဲ့သူတွေများ အပူအပင်တွေများချက်....ကျွတ်...ကျွတ်”
“မင်းလည်း စော်ထားတော့လေကွာ ၊ တက္ကသိုလ်ပဲရောက်နေပြီ... မင်းအဒေါ်တွေ ဘာမှ မပြောလောက်တော့ပါဖူး”
“တော်ပါ....ငါမထားချင်သေးပါဖူး”
“ငါတို့ကျောင်းမှာလည်း စော်လန်းလန်းလေးတွေရှိပါတယ် ၊ ချိတ်ပေးရမလား”
“ငါစိတ်မဝင်စားဖူး...”
“ဒါဆို မင်းကဘာစိတ်ဝင်စားတာလဲကွ”
“ငါ မျိုးမင်းထက်ရော...မင်းရော လူစုံတဲ့အခေါက်မှ ပြောပြပါတော့မယ်...ဒါနဲ့ မျက်ချယ်ကို ဘာပေးမှာလဲ”
“သူကတော့ အရုပ်မလိုချင်ဖူးလို့ပြောတယ်ကွ ၊ ငါလည်း ဘာပေးရမလဲ မသိသေးဖူး”
“သူ့အတွက် အင်္ကျီတို့ဘာတို့ရော...ဖိနပ်တို့ နှုတ်ခမ်းနီတို့”
“အင်း.... V day ဆိုတော့ အဓိကအနေနဲ့ ချောကလက် ကောင်းကောင်းလေး ဝယ်ကျွေးချင်တယ် ၊ ပိုတဲ့ဟာတော့ ဆင်တူ အင်္ကျီဝယ်ရင်ကောင်းမလားလို့ပဲ”
“အင်း...မဆိုးပါဖူးလေ ၊ V day က စနေနေ့ကြတယ်နော်...တော်သေးတာပေါ့... မဟုတ်ရင် ကျောင်းဝန်းထဲအတွဲတွေ ဗလပွဖြစ်နေမှာ...မင်းရော မန်းလေးတက်မှာလား”
YOU ARE READING
When we were young
Romanceကျွန်တော်တို့အားလုံး ဖြတ်ကျော်ခဲ့ဖူးတဲ့ ကျောင်းသားဘဝကနေ အစပြုကာ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်။ ဂျစ်ကန်ကန် ကျောင်းသား ဆိုးပေလေး သန့်ဇင်ကို နဲ့ စာတော်ပြီး ဆရာများရဲ့ အချစ်တော် အိမ့်မျက်ချယ်တို့ရဲ့ ရင်ခုန်စရာ အဖြူစိမ်း ဘဝချိုချို။ W...
