Chapter sixteen: : ကျိုက်ထီးရိုးဘုရားဖူးခရီးစဥ်
“သားရေ....သန့်ဇင် ၊ သားကြီးရေ....ထတော့လေ....သုံးနာရီခွဲရှိနေပြီ ခဏနေ အိမ်ရှေ့ကို ကားရောက်လာတော့မှာ”
“အွန်း...အွန်း...ထပြီ...အင်း....အင်း..အွန်ဝွန်း....ဝါး”
မနက်ခင်းလင်းအားကြီး သုံးနာရီခွဲခန့် အချိန်တွင် အမေဖြစ်သူက အိပ်ယာလာနှိုးသဖြင့် သန့်ဇင်ကိုအားတင်းပြီး ထလိုက်ရသည်။
ဆယ်တန်းစာမေးပွဲဖြေပြီးသည်မှာ နှစ်ရက်ခန့်သာ ရှိသေး၍ နှပ်ချင်သော်လည်း ကျိုက်ထီးရိုးသို့ ခရီးထွက်ရမည်ဖြစ်၍ အိပ်ချင်နေသေးသော မျက်လုံးကို အတင်းဖွင့်ကာ ထရလေသည်။
မနက်အစောကြီး မထနိုင်မည်ကို ကြိုသိထားသည့် သန့်ဇင်သည် ညကတည်းက ကျောပိုးအိတ်ထဲသို့ အဝတ်များထည့်ပြီးဖြစ်သည် ။
ထို့ကြောင့် အိမ်သာတက် သွားတိုက် မျက်နှာသစ်ပြီး အဝတ်အစားတစ်ချို့လဲကာ ကျောပိုးအိတ်ကိုလွယ်ပြီး အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာခဲ့သည် ၊ အမေဖြစ်သူက....
“သား....အကုန်ပြင်ပြီးပြီလား”
“ဟုတ်...အမေ”
“ရော့...အမေ့အထုတ်ရော မင်းညီမအထုတ်ပါ ကားပေါ်တင်လိုက်...မင်းလည်းတက်နှင့်”
“ဝှါးးးး....ဟုတ်”
“အင်း..အင်း မြန်မြန်လုပ် ၊ မင်းညီမ အိမ်သာတက်ပြီးရင် အမေတို့လာခဲ့မယ်...ပစ္စည်းတွေ စုံမစုံသေချာစစ်ဦး ”
“ဟုတ်....”
သန့်ဇင်ကိုသည် အမေဖြစ်သူ၏ ညွန်ကြားချက်အတိုင်း အထုတ်အပိုးများကို Light truck ကားကြီးပေါ်တွင်တင်ကာ သူကိုယ်တိုင်လည်းတက်ထိုင်လိုက်သည် ။
ခဏကြာတော့ အမေနှင့် ညီမလေးလည်း အဖိုးကိုနှုတ်ဆက်ကာ ကားပေါ်တက်လာလေသည် ၊ ပြီးနောက် ကားဆရာကို ဆေးရုံဝန်းထဲသို့ လူခေါ်ရန်မောင်းခိုင်းလိုက်လေတော့သည်။
သန့်ဇင်ကိုကတော့ ကားပေါ်တွင် တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ရင်း ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျ အိပ်ငိုက်လာ သည် ၊ ဆေးရုံဝန်းထဲရောက်ပြီး ကားဘရိတ်အုတ်လိုက်တော့မှ သတိပြန်လည်လာသည် .........
YOU ARE READING
When we were young
Romanceကျွန်တော်တို့အားလုံး ဖြတ်ကျော်ခဲ့ဖူးတဲ့ ကျောင်းသားဘဝကနေ အစပြုကာ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်။ ဂျစ်ကန်ကန် ကျောင်းသား ဆိုးပေလေး သန့်ဇင်ကို နဲ့ စာတော်ပြီး ဆရာများရဲ့ အချစ်တော် အိမ့်မျက်ချယ်တို့ရဲ့ ရင်ခုန်စရာ အဖြူစိမ်း ဘဝချိုချို။ W...
