It was a soft landing, a bird in the trees. These tears on my pillow.
—Unknown
Marsela's POV
It's been a week since those horrible things happens. Everyone have that tired red eyes at lahat din sila may kanya-kanyang bags sa ilalim ng mga mata nila.
No more gala's.
No more kwentuhan.
No more tawanan.
Lahat sila nagfocus sa kanya-kanya nilang mga trabaho para makalimutan ang pagkawala ng isa sa amin. I was sitting on the balcony late at night habang may hawak na baso ng alak, sighting, crying and sniffing habang nilalaro ang laman ng baso ko.
"Mommy? Are chu not gonna sleep yet?" I looked back and saw it was my bunso kaya mabilis kong tinago yung baso ng alak at saka pinunasan ang luha ko.
"Bakit gising ka pa? Come here." I called at saka sya pinaupo sa hita ko dahil mukhang iniintay nya ako.
"It's almost mine and Kuya Avi's birthday Mommy, can we go and celebrate it to Lola's?" she asked at napaayos naman ako ng upo saka ko pinulupot ang braso ko sa maliit na katawan ni Yve.
'Damn. Sa sobrang daming nangyari nakalimutan ko na yung tungkol sa 4th Birthday ng kambal.' I thought.
"Is that what you want baby?" I asked and she nodded.
"Gusto ko na sila ulit makita, saka sina Tita Abea and Tita Amy." humahagikhik na sabi nya kaya napangiti ako.
God. Please keep my babies smile, sila na lang ang pinagkukuhaan ko ng lakas.
"Okay. Uuwi tayo sa Encarnasion for you and Kuya Avi's Birthday." sagot ko saka binigyan ng matamis na halik si Mari sa pisngi.
I hugged her, tight. Kasi kahit papaano nakikita ko si Abby sa kanya, yung Abby na inosente at hindi kayang gumawa ng kasalanan. Si Mari 'yon. I dived my face on her shoulder at halos humikbi naman ako when she hugged me back and tap my arms with her little hand.
"Did Mama making you cry? I hate it when you cry." she said. Mabilis akong napatunghay nung mapansin kong nanginginig ang boses nya kaya tiningnan ko sya.
Simula nung nakapag-desisyon ako at nakipag-usap kay Abby sa Café, dito na 'ko natutulog sa kwarto nung kambal leaving Abby in our room.
"No, no baby. Don't cry, Mommy's just... tired." I stared at her.
She's pouting habang kumikinang ang mata nya sa luha kaya mabilis ko syang niyapos. I just realized, how its gonna be hard for her and Avi kapag naghiwalay kami ni Abby. The truth is I don't really have the courage to let go of Abby, it's just that... Kinakain ako ng lungkot at galit nung inamin nya sakin yung nagawa nya but for a moment nagkaroon ako ulit ng second thoughts...para sa mga anak ko.
---------
"Shall we start the talk?" Jem asked.
We're here sa third floor ng bahay, para maiwasan ang ingay sa baba para sa pag-uusapan namin ngayon. Napag-usapan naming mag-sama sama ngayon for our thoughts sa pagkawala ni Gabb so yes obviously, the others is down on the living room habang nag-excuse naman kaming apat nina Gia kasi sabi namin may mga pag-uusapan lang kami pero hindi namin sinabi kung ano.
