Alive

615 94 23
                                    

Coleen's POV

"Here's the anti-measles vaccines Doctor De Leon." I handed her carefully the not so big case then waited.

"You can go na and join Doctor Cortez sa pag-checheck sa mga matatanda and teenagers." she smiled and so I obeyed.

Madami pa lang hindi naabutan ng medical check ups dito sa Bohol. If you guys all know Bohol is surrounding by numerous and smaller islands and yes we're in one of their island which they call Mahanay.

"Oh okay." I smiled bago ako pumunta sa pwesto ni Doctor Cortez to help her.

Ang daming tao na gusto magpatingin, some of them masasabi mo talagang malayo sa kabihasnan kaya siguro tine-take na nila 'tong opportunity which is good dahil andito naman kami para din talaga sa kanila. While checking the others bigla na lang silang nagkagulo sa pila and out of curiosity mabilis kong tinuon yung attention ko sa mga tao.


"May batang nasugatan dito!" I heard a woman yelled.

In concerned, mabilis akong tumayo since busy din naman sina Ate Alice and Doctor Cortez. I saw a little boy and he was crying pero hindi ko naman mapigilang mapangiti kasi napaka-gwapo nyang bata. Parang si Avi lang before.

"Hiii, anong nangyari sayo?" I started doing a baby talk then nakita ko yung left knee nya na may maliit na open wound at nagdudugo so what I did is inalalayan ko sya para umupo sa upuan and tried to stop him from crying habang nireready ko yung mga gamot at pang-linis sa sugat nya.


"A-Aw!" he cried. His age is maybe nasa 8-9 years old and he's holding a kite.

"Anong nangyari? Nagpapalipad ka ng kite tapos nadala ka?" I joked to eased the pain na nararamdaman nya.

"N-Nabitawan ko po tapos hinabol ko kaso n-nadapa ako dun sa buhangin eh. T-Tumama ako sa bato." kwento nya. Ouch yon.


"Bakit naman hindi ka nag-iingat, madali lang naman gumawa ng saranggola diba? Mamaya tutulungan kita gumawa ng isa pang saranggola para kapag sinalimpad ulit yang hawak mo, meron ka pang extra na isa pa." I smiled habang nililinisan ko yung sugat nya.


Its not a lie, marunong talaga akong gumawa ng saranggola hello may kapatid akong lalaki 'no. Nung kabataan nga ni Mark sunog na sunog yon kasi lagi syang nasa initan, nagpapalipad ng saranggola.


"T-Talaga po Doc? Kaso gusto ko kasi 'tong saranggola na 'to e. Ginawa 'to ng isa sa pinakamagandang babae dito sa Mahanay." sabi nya habang nagpapahid ng luha at ako naman hinihipan ang sugat nya habang nilalagyan ko ng betadine.


"Hm? Ngayong nakita mo na ako, sino na ngayon ang pinakamagandang babae dito sa Mahanay?" I joked. Malay nyo nagbago na yung isip nya nung nakita nya ako, ako na pala yung pinakamaganda sa mata nya ganon hehe.

"Ahm.. Pangatlo na po kayo, pero si Ate Maxine pa din ang pinaka!" medyo nakangiting sabi nya at tinawanan ko naman sya saka ko binalutan ang sugat nya ng gasa.

"Maxine?—

"Dan? Dan! Ano na nangyari sayo? May sugat ka na naman? Lagot tayo sa Ate Maxine mo!" a girl suddenly rushed in front of me and check this little boy.

A girl

Not just a girl

She used to be mine.


And there it goes, sobrang lakas at bilis ng tibok ng puso ko na tanging sya lang ang nakakagawa since then. For a moment I felt like my heart is alive again upon hearing her voice and seeing her so gorgeous face, wala na yung maikli nyang buhok kasi mahaba na yung mga 'yon pero I know it's her. Ito yung babaeng mag lalabinlimang taon ko ng pinagluluksaan.


Years. I spend A Thousand Years waiting for you, Gabb.


"G-Gabb?" mahinang sabi ko pero alam kong narinig nya 'yon kasi gumalaw yung mata nya na nakatitig dun sa bata.

"Tara na, umuwi na tayo agad bago tayo abutan ng Ate mo dito. Bilis!" kinuha nya yung saranggola na hawak nung bata bago silang dalawa tumakbo paalis at ako naman dahil sa sobrang pagkagulat at saya na nararamdaman ko hindi ko manlang sila napigilan. Pero tumayo ako,

sinubukan ng mga mata ko na hagilapin sya sa gitna ng napakaraming tao, dahil sigurado ako na sya yung babaeng matagal ko ng hinihintay.

"Gabb!" sinubukan kong tumakbo pero dahil sa dami ng tao, napalibutan ako at nahirapang umalis sa pwesto ko kaya napaupo na lang ako at napasubsob sa lupa habang umiiyak.


"Coleen? Coleen!" I heard Ate Alice at naramdaman ko din na itinayo nya ko.

"Anong nangyayari sayo?" nag-aalalang tanong nya pero I can only cry and point kung saan tumakbo si Gabb.

"G-Gabb, nakita ko si Gabb. Kasama nya yung bata na may saranggola. A-Ate Alice she's here and... she's alive." sagot ko bago ako lamunin ng dilim at bumagsak.



- O M N I S C I E N T

Gabb!

Gabb!

Gabb!

"Gabby! Tulala ka na naman, asan na si Dan?"

Kilala nya kaya ako? Hindi, baka iba yung tinatawag nya at kapangalan ko lang. Pero sakin sya nakatingin at bakit parang sabik na sabik syang makita ako.

"Uy, kamusta?" tumayo ako at binigyan sya ng halik sa pisngi.

"Ang dami kong nabenta sa palengke, tingnan mo. Konti na lang kumpleto na yung ipon natin para makaluwas sa Maynila." she said with an obvious sad smile.

Napahinga ako ng malalim bago ko kunin ang kamay nya.

"Ba't ka malungkot? Magkasama naman tayong luluwas, isasama pa natin si Dan." nakangiti akong tiningnan yung nakababatang kapatid nya na ubod ng gwapo.


"Makakabalik ka na sa dati mong buhay." mahinang sagot nya at isang maliit na ngiti naman ang sinukli ko.


"Oo nga, pero this time kasama ko na kayo ni Dan." I smiled at ngumiti din naman sya.


"Ilang taon ka ng nandito samin ni Dan, wala ka na ba talagang ibang maalala kundi ang Daddy at mga kaibigan mo? Hindi mo talaga maalala kung paano ka napadpad dito?" tanong nya.


Oo nga, ilang taon na kong nandito at paulit-ulit na din 'tong tanong nya pero sigurado talaga ako. Ang huling naaalala ko lang ay kakaluwas lang namin nina Ate Abby ng Manila tapos ayon, wala na kong maalala pagkatapos non.

At hindi ko nga alam kung paano ako napunta dito pero kung ano mang dahilan, nagpapasalamat ako kasi nakilala ko si Maxine.


"Hindi, wala akong maalala maliban sa pagluwas namin nina Ate Abby sa Manila para ituloy yung pag-aaral namin ng sabay-sabay. Yun lang." bakit, bakit wala akong maalala bukod don.


"Okay, wag na nating pilitin." she smiled at binigyan pa ko ng mahigpit na yakap na sinuklian ko naman. "Balita ko may mga medical volunteer dun sa tabi ng dagat, tara magpatingin tayo." nakangiting aya nya.


Pero kasi yung weird na babae don...di bale na kasama ko naman na si Maxine.




Happyyy Birthdaaayyy Marselaaaa ko habibiiii!!🥳

'Manila Girls'Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon