The Reticent Nerd (Nerd Boys Series #1)

CHAPTER 10

Dedicated to:

OPHELIA CALLA

'Papayagan mo ba akong manligaw sa'yo?'

Kanina pa ako pagulong-gulo dito sa kama ng guest room ng hacienda. Buti na lang at wala akong kasama rito kundi ay mapagkakamalan akong may saltik sa utak.

Pagkatapos ni Chrase sabihin ang katagang iyon ay hindi na ako nakapagsalita pa. Napipi yata ako dahil kahit hangin man lang ay hindi lumabas sa bibig ko. Buti na lang tinawag na ako ni Kuya no'n dahil kung hindi, baka mangisay na ako sa kilig.

Kanina ko pa iniisip kong bakit n'ya ako niligawan. May gusto ba talaga s'ya sa 'kin? Paano at kailan?

Hindi na ba ako stick to one sa lagay na ito? Di'ba may gusto ako kay Zyler? Paano naman s'ya? Paano si Chrase?

Nasa kalagitnaan ako na pagulong-gulong sa kama nang may bumakas ng kwarto dahilan para mapaupo ako nang mabilis.

Nanlalaki pa ang mata ko nang makita na si Kuya Armer pala ang pumasok at napalunok lamang ako ng laway dahil sa nakasingkit n'yang mata na tila may mali sa 'kin.

Naglakad s'ya papalapit sa kama at umupo sa gilid ko. "Kanina ka pa na parang may tinatago sa 'kin. Ano iyon, Calla?"

Hilaw akong ngumiti at umiling sa kan'ya. "W-Wala nga, Kuya..."

Napabuga s'ya ng hangin. "Malalaman at malalaman ko rin ang bumabagabag sa isipan mo. Kaya kahit anong oras ay pwede mo sa 'kin sabihin ang lahat," sabi n'ya lamang at ginulo ang buhok ko bago tumayo sa pagkakaupo. "I heard from Alter that you and Chrase are close to each other," sabi n'ya ulit na ikinapula ng pisngi ko.

Close na ba 'yon? Ngayon nga lang kami nagkausap ng gano'n.

"Ahh! School mate ko lang s'ya, Kuya. Ngayon nga lang kami nagkausap ng personal pero kilala ko na s'ya noon pa man," pagtatama ko.

Nagcross-arm s'ya sa harapan ko at may ngising naglalaro sa labi n'ya. "I know what's in your mind, Calla. Tell me, why are you blushing, huh?" nanunuya n'yang sambit na ikinaiwas ko.

Napanguso ako. "Wala nga Kuya! Kulit talaga." Tumayo ako at iniwan s'ya sa guest room na nakangisi pa rin. Alam kong may idea na s'ya at hindi ko hahayaan na malaman n'ya iyon ng ganon-ganon lang.

Habang pababa pa lamang ako ng hagdan ay kaagad kong napansin si Chrase sa labas na sumakay sa kabayo. Marunong pala s'yang mangabayo?

Dali-dali akong bumaba hanggang sa lumabas ng hacienda para silipin s'ya sa ginagawa n'ya. Hindi pa man s'ya nakakalayo ay napalingon s'ya sa kinaroroonan ko na ikinaatras ng isang hakbang ng paa ko.

Itinigil n'ya ang kabayo habang nakatingin pa rin sa 'kin. Dahan-dahan s'yang bumalik sa pwesto ko hanggang sa 'di ko na namalayang nasa harapan ko na s'ya.

Kahit alam kong nag-aalinlangan s'ya ay nagawa pa rin n'yang makapagsalita sa 'kin. "Wanna ride with me? I have something to show you," aya n'ya sa 'kin at inilahad ang kamay n'ya sa harapan ko habang nakaupo pa ito sa kabayo.

Napatingin ako sa kamay n'ya. Closure muna siguro di'ba? Dati pa man ay gusto kong makaibigan man lang s'ya kahit hanggang doon lang.

Kahit nagdadalawang isip ay tinanggap ko ang nakalahad n'yang kamay para kumapit dito bago dahan-dahan n'ya akong hinila habang hawak ang kaliwang kamay n'ya ang kamay ko at kanang kamay naman n'ya ay nakasuporta sa beywang ko at pinasakay sa kabayo n'ya.

Tumatambol ng mabilis ang dibdib ko nang maisip na nasa unahan n'ya ako nakasakay at nahihiya akong sumakay sa ganong posisyon! Dapat do'n na lang ako sa likuran n'ya.