The Reticent Nerd (Nerd Boys Series #1)

CHAPTER 13

OPHELIA CALLA

Chapter 13

OPHELIA CALLA

Ngayon naniniwala na akong naghihintay nga si Zyler sa pintuan pero 'di pa rin ako sigurado na ako ang hinihintay n'ya. Masakit pa naman sa damdamin kapag nag-assume na ako iyon.

What to do? Medyo nahihiya akong lumapit sa kan'ya. Babaliwalain ko na lang ba? Tama!

"Dito ang daan, Ophelia," sabi ni Eden at weird akong tinignan. Binalingan n'ya ng tingin ang classroom namin at pati s'ya ay nagulat.

"Tara na." Kahit na gusto kong tumakbo papaalis dito ay hindi ko kaya. Mahahalata ako ni Eden.

Nang akmang yayain ko na si Eden na maglakad ay pinigilan n'ya ako sa braso. "Nand'yan ang nerd, Ophelia! Baka pagsamantalahin pa n'ya ang pagiging fake boyfriend mo!"

"Hindi ako ang hinihintay n'yan. Tara na," pilit ko sa kan'ya pero ayaw n'ya talaga kaya napahinga ako ng maluwag at bagsak balikat na nakatingin sa kan'ya.

"Ako na ang bahala sa kan'ya. Just ignore him, okay? Gezz," tila nandidiri pa n'yang sambit at inikot pa ang mata n'ya sa kawalan.

Kahit kailan talaga si Eden. Naaawa ako kay Zyler dahil ganito talaga ang ekspresiyon at trato ng ilang estudyante sa katulad n'yang nerd. Nag-aaral lang naman sila pero ganito ang susuklian nila? They should praise them for being a good student here.

"Don't do that again, Eden. You know I don't like people na nandidiri sa isang tao." Kahit gusto ko s'yang pagalitan ay hindi ko ginawa. Kahit papaano ay dapat kong maging malumanay dahil ayaw ko ng away o gulo.

Naging malambot ang ekspresiyon ni Eden. "I'm sorry, okay? I can't help it. Sorry na, Sis." Malambing na niyakap n'ya ako.

Bumuga ako ng hangin at ngitian s'ya at tinapik ang likuran n'ya. "Forgiven na," tugon ko na ikinangiti n'ya.

'Yan ang gusto ko kay Eden, ang pagiging down n'ya kung alam n'yang mali s'ya. Kaso nga lang 'di n'ya mapigilan na makagawa ng isang maling bagay kaya tudo sorry s'ya minsan sa 'kin. And I understand naman para di kami mag-away.

Naglakad na kami ni Eden papunta sa classroom namin nang maagaw ng pansin ni Zyler kaming dalawa sa harapan n'ya.

Napaayos s'ya ng tayo at gulat din ang mga mata n'yang nakatingin sa 'kin. Parang may kakaiba sa kan'yang mata. Parang may pinapahiwatig ang mga mata n'ya sa 'kin na tila sabik s'yang makita ako.

Tinitigan ko muna s'ya bago umiwas ng tingin. Kahit tatlong araw lamang kaming 'di nagkita ay miss ko na s'ya kahit hindi ko naman dapat maramdaman. Para sa ano pa at miss ko s'ya?

"Ano ang ginagawa mo rito, Zyler? Di'ba taga Senior High building ka? Sino hinahanap mo?" sunod-sunod na tanong ni Eden kahit alam naman n'ya ang dahilan kung bakit nandito si Zyler.

Napayuko si Zyler bilang paggalang kahit s'ya naman ang matanda sa 'min. "W-Wala... Sige, alis na ako," utal n'yang sambit bago umangat ng ulo sa pagkayuko at tinignan ako na ikinaiwas ko ulit ng tingin.

Bakit kahit sa pananalita lamang n'ya ay nabibighani ako sa boses n'ya? Ang gwapo n'ya sa paningin ko kahit di masyadong makita ang mukha n'ya.

"Mabuti pa nga," mapait na tugon ni Eden at binalingan ako ng tingin. "Tara na, Sis. Hihintayin na lang natin ang nobyo mo sa loob."

Mabilis akong lumingon sa kan'ya at pinanlakihan s'ya ng mata. Ano na lang ang iisipin ni Zyler sa 'kin?! Lalakera?!

Nakita ko sa gilid ko ang bahagyang pagbuka ng bibig ni Zyler sa gulat. Desmayado ang mukha n'yang nakatingin sa 'kin bago yumuko ulit at saka s'ya dahan-dahang umalis sa harapan namin.