The Reticent Nerd (Nerd Boys Series #1)

CHAPTER 01

Dedicated to:
Elynnatty

OPHELIA CALLA

"Tignan mo 'to, Ophelia!"

Napatigil ako sa kakatingin ng mga nakahilerang libro na halos mga nobela. Nilingon ko ang kaibigan ko at takang tumungo sa kan'ya.

Dali-dali n'yang hinablot ang braso ko at tinuro ang sinasabi n'yang titignan ko raw.

"Do you see that dress? A purple one, Ophelia?" she giggled while pointing the purple dress at the boutique shop right in front of us.

Tumango ako. "Nakikita ko, Eden. You want that dress?" tanong ko sa kan'ya habang nakatanaw pa rin sa boutique shop.

Eden love to go shopping and buying some dresses. Obsessed s'ya sa mga ganong dress and I don't know why she really liked it.

Tumango-tango s'ya habang 'di naaalis ang ngiti sa labi. "Come on! I want to buy it na!"

Wala na akong nagawa nang hilahin na n'ya ako sa boutique shop. Gusto kong samahan si Eden kahit sa anong gusto n'ya dahil kaibigan ko s'ya. She is one of my trusted friend I have.

Nang makarating kami sa boutique shop ay halos mga teenager na katulad namin ang mga customer sa loob. Mga mayayaman din sila katulad namin ni Eden.

Iniwan ako ni Eden sa front door at mabilis na tumakbo sa nakadisplay na purple dress na gusto n'ya. She loves purple.

Napalabi na lamang ako at tumungo sa mga nakahilerang t-shirt sa tabi ko. Kong si Eden ay mahilig sa dress, ako naman ay sa t-shirt, oversized t-shirt to be exact.

Hinawakan ko ang laylayan ng t-shirt na kulay yellow at tinignan ang prize.

"1,200 pesos?!" gulat na gulat kong sambit sa kawalan habang nanlalaki ang mata ko. Di na ako magtataka kung bakit ganito kamahal ang t-shirt. Mamahaling mall ang pinuntahan namin at ang mga mayayaman lamang ang makaka-afford ng ganitong prize.

Dahan-dahan kong binitawan ang t-shirt na gusto ko sanang bilhin. Nasasayangan kasi ako sa pera na gagastusin ko kahit marami namang pera ang mga Kuya at magulang ko. Ako lamang ang nag-aaral dahil ang dalawang Kuya ko ay nakapagtapos na. Sila ngayon ang nag-aasikaso sa company ng magulang namin.

"Need help, Miss?"

Napalingon ako sa likod ko nang marinig ang lalaking boses. Takang tinignan ko s'ya dahil mukhang napaestatwa s'ya sa kinatatayuan n'ya nang makita ako.

"Po?" Iniwagayway ko ang kamay ko sa harap n'ya dahil nakatitig pa rin s'ya sa 'kin.

Natauhan naman s'ya at ngitian ako. Weird guy.

He extended his hand in front of me. "My name is James, by the way. What's your name? Do you need help?" sunod-sunod n'yang sambit. Naguguluhan tuloy ako sa kan'ya.

Napatingin ako sa kamay n'yang naka-extend sa harapan ko. Even I don't want to take his hand for a shake, kailangan ko. Medyo takot ako na hindi pinapansin ang taong mabait naman sa 'kin.

Hahawakan ko na sana ang kamay niya nang may humila sa 'kin sa likuran banda. Gulat naman akong napalingon dito at inaakala ko na hindi ko kilala ang humila sa 'kin.

"Hi Mister! Pasensya na at iuuwi ko na ang kaibigan ko. Her boyfriend must be worried about her." Pekeng ngiti ang ginawad ni Eden sa lalaking kaharap ko at walang sabing hinila ako papalayo sa boutique shop.