PSİKOLOG BEY

3.0

9. bölümde fotoğraftaki Alaz'ı beğenmeyenler olmuştu
ben de alternatif eklemek istedim
isteyenler Alaz'ı yukarıdaki medya gibi de hayal edebilir
o zaman haydii bölüme başlayalım

kenan doğulu - doktor
nf - you're special

🩺

↬ Naz Yılmaz

Sılaların evinden benim evime doğru yokuş aşağıya inerken Alaz'ın arabasının kenarda park etmiş olduğunu gördüm. Heyecan bedenimi sararken ellerimle saçlarımı arkaya doğru ittirdim ve sakince yürümeye devam ettim. Kesinlikle çok sakinsin Naz.

Arabanın yanına geldiğimde aynada kendisine bakıp saçlarını düzelten Alaz'ı gördüm. Bu haline istemsizce gülümsedim. Kapıyı açmaya çalışıp kilitli olduğunu fark edince cama parmağımla iki kere tık tık yaptım. Hemen aynadan kafasını bana doğru çevirdi. Sonra da arabanın kilidini açtı ve kocaman gülümsedi.

"Kusura bakma, kapıların kilitli olduğunu unutmuşum."

"Sorun değil canım."

"Evin burada sanıyordum. Nereden geliyorsun?"

"Karabiber'i Sıla'ya bıraktım. Evde tek kalırsa aklım ona kalır diye." dedim kemerimi bağlarken. Sonra da kafamı kaldırıp ona baktım. Her zamanki gibi gülümseyerek bana bakıyordu. Ben de gülümsedim ve kafamı ne oldu der gibi salladım.

"Çok güzel olmuşsun, yine."

Söylediği cümle ile yüzüm hafiften yanmaya başladı. Bir elimle kendime esinti yapmaya çalıştım. Alaz da daha çok üstüme gelmeden arabayı çalıştırdı. Ardından kafasını bana çevirdi. "Aç mısın? İstersen önce yemek yiyebiliriz."

"Yok sağ ol, yedim ben. Zaten saat de yemek için epey geç oldu." dedim arabanın dijital saatine bakarken. Kafasını tamam der gibi sallayıp park ettiği yerden ayrıldı.

Telefonumu çıkartıp Sıla'ya buluştuğumuzu belirten bir mesaj yazdım. Sonra da ne yapacağımı bilemez halde arabanın içini incelemeye başladım. Arabanın içindeki sessizliğimizi Alaz'ın açtığı müzik kesti.

Dur dinle şu derdimi.
Kim bilebilir ki aramızda var bir mesele?

"Kenan Doğulu dinler misin, yoksa değiştireyim mi?" diye sordu ana yola çıkarken. Kafamı da elimi de olumsuz anlamda iki yana salladım. "Kalsın kalsın, dinlerim."

Şarkı devam ederken Alaz da eliyle direksiyonda ritim tutmaya başladı. Ve beklediği yer gelmiş gibi birden şarkıya eşlik etmeye başladı. "Ona doyamıyorum yaz bir reçete. Sabah akşam yemekten önce sonra her anımda yanımda istiyorum."

Heyecanla kafamı ona çevirdiğimde bana dönüp göz kırptı. Yoğun akşam trafiğinde gıdım gıdım ilerlerken Alaz'a daha fazla bakamadığım için camdan dışarıyı izlemeye başladım. Yan arabada küçük bir kız ile göz göze gelip gülümsedim. Bize bakıp eliyle kalp işareti yaptığında ise hızla önüme döndüm.

"Yandaki ufaklıkla iyi anlaştınız sanırım?" dedi Alaz. Ona doğru döndüğümde yola gülümseyerek baktığını gördüm. Kesinlikle küçük kızın yaptığı şeyi görmüştü. Küçük kıza tekrar bir bakış attığımda kız bana güldü ve göz kırptı.

"Çocuk işte... Kendince eğleniyor." dedim nasıl bir cevap vereceğimi kestiremediğim için. Bu dediğime bir cevap vermek yerine sadece güldü. Uzun sayılmayacak yolculuğun ardından arabayı bir yere park etti.

Arabadan inip ışıklarla aydınlatılmış mekana bir göz attım. Kocaman camlardan görebildiğim kadarıyla içerisi bordo ve siyah renklerin karşımıyla gayet şık döşenmişti. Alaz bir elini belime sarıp ilerlemem için bana yön verdi.