ေဘးမွာ သီဟနိုင္မရွိတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ အေစာႀကီး နိုးလာတယ္။ အျပင္မွာလည္း ေမွာင္ေနေသးတာေၾကာင့္ ဘယ္အခ်ိန္ရွိၿပီလဲလို့ ဖုန္းကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တအံ့တၾသျဖစ္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဖုန္းရဲ့ မက္ေဆ့ဂ်္မ်ားဆိုတဲ့ေနရာမွာ (99+)တဲ့။ ကၽြန္ေတာ့္ကို မက္ေဆ့ဂ်္ပို့မယ့္လူလည္း တစ္ေယာက္မွမရွိပါဘူး။ ဘယ္လိုလုပ္ (99+)ျဖစ္ေနရတာပါလိမ့္။ စိတ္ရွုပ္ေထြးစြာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဝင္ၾကည့္လိုက္တယ္။
ဟမ္!! သီဟနိုင္ဆီကပါလား။ သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ခါမွ sms မပို့ဖူးပါဘူး။ အခုပို့ထားတာကလည္း (99+)တဲ့။ သူ တစ္ခုခုျဖစ္လို့မ်ားလား။ မျဖစ္နိုင္ဘူး။ သူသာ တစ္ခုခုျဖစ္တယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖုန္းဆက္မွာေပါ့။
သီဟနိုင္ ဘာေတြမ်ား ပို့ထားတာလဲဆိုတာကို စိတ္ဝင္စားစြာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဝင္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ပို့ထားတဲ့ အေစာင္ေရက အေတာ္ေလးကို မ်ားျပားတာမို့ ဟိုးအထက္ကို အေတာ္ေလးျပန္ဆြဲၿပီး ၾကည့္ရမွာျဖစ္တယ္။
ဟိုးအထက္ထိ ျပန္မဆြဲခင္မွာ သူ ေနာက္ဆုံးပို့ထားတဲ့ စာေၾကာင္းေလးကို မေနနိုင္စြာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ဖတ္ၾကည့္လိုက္တယ္။
🗨ခ်စ္တယ္ အကိုသူရ❤
"!!!!!"
သူ.. သူ.. ဘာေျပာထားတာလဲ ? ခ်စ္တယ္ ? သီဟနိုင္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္ ?
ကၽြန္ေတာ္ မယုံနိုင္စြာနဲ႔ အေခါက္ေခါက္အခါခါ ျပန္ဖတ္မိတယ္။
🗨ခ်စ္တယ္ အကိုသူရ❤
🗨ခ်စ္တယ္ အကိုသူရ❤
🗨ခ်စ္တယ္ အကိုသူရ❤
႐ုတ္တရက္ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔အသံေလး ၾကားခ်င္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ မျဖစ္။ အခုမွ မနက္အေစာႀကီး ရွိေသးတာမို့ ဒီအခ်ိန္ ဖုန္းဆက္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကေလးေလး အိပ္ေရးပ်က္သြားလိမ့္မယ္။
ကၽြန္ေတာ္ သူပို့ထားတဲ့စာေတြဖတ္ဖို့ ဟိုးအထက္ကို ဆြဲၿပီး သြားလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကေလးေလး ဘာေတြမ်ား ပို့ထားေလသလဲ?
🗨အကိုသူရေရ
🗨ဒီေန႔ေတာ့ စစ္ကိုင္းမွာ မိုးအုံ႔ေနတယ္။ မိုးအုံ႔ေနေတာ့ ေနရတာ ျပင္ဦးလြင္လိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ တကယ္ ေနလို့ေကာင္းပဲ
