Unicode
ရှီရှန်းက ဓားပေါ်ကနေခုန်ဆင်းလိုက်တယ်။ အရမ်းမိမိုက်တဲ့ဟန်ပန်နဲ့ပေါ့။
ဖြစ်ချင်တော့ သူမခြေထောက်ချမယ့်နေရာကိုမှ ယုန်တစ်ကောင်က ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။ ရှီရှန်းခမျာ တစ်ပတ်လှည့်ခုန်လိုက်ရတော့ ကုန်းလျောတစ်လျှောက် လိမ့်ကျသွားပါလေရော။ ထို့နောက် သစ်ပင်နှစ်ပင်ကြားမှာ ညှပ်နေရှာတော့တယ်။
‘သူရဲကောင်းဆန်ဆန် ကယ်တင်ပေးသင့်တယ်မဟုတ်ဘူးလား..? နင်ဘာလို့ ရပ်ကြည့်နေရတာလဲ..?
တော်ပြီ.. ပြတ်ကြရအောင်..’
System လာခဲ့စမ်း.. ကံကောင်းခြင်းအမှတ်ကိစ္စ ဆွေးနွေးကြရအောင်..
ဖာ့ခ်.. ဓားပေါ်ကခုန်ဆင်းတာနဲ့ ဒဏ်ရာရနိုင်တယ်လား..?
“No ပါ.. ကျွန်တော်မလုပ်ချင်ဘူး Host..”
ရှီရှန်းလည်း မြေကြီးပေါ်ကနေ ကုန်းထလိုက်တယ်။ ခြေချော်ပြီး နောက်ပြန်လန်ကျပြန်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီတစ်ခေါက်တော့ တစ်စုံတစ်ယောက်က ဖမ်းဆွဲပေးထားခဲ့တယ်။ မော့ကြည့်လိုက်တော့ ချင်းဟန်က စိတ်မသက်မသာသလို အံကြိတ်နေလေရဲ့…
‘ငါ့ကိုဖမ်းဆွဲပေးထားရုံနဲ့ နင်နဲ့မပြတ်နိုင်တော့ဘူးလို့ထင်နေတာလား..?’
ရှီရှန်းက သူ့ရဲ့လည်ပင်းကိုပွေ့ဖက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လည်ပင်းကိုခေါင်းအပ်လိုက်ပြီး မျက်နှာလေးနဲ့ မသိမသာပွတ်သပ်လိုက်တယ်။
သူမရဲ့နူးညံ့တဲ့အသားအရေက သူ့ရဲ့လည်ပင်းကိုပွတ်သပ်နေတော့ ချင်းဟန်လည်း တောင့်ခဲသွားပြီး ရှက်ရိပ်သမ်းသွားခဲ့တယ်။ ရှီရှန်းဆို သူ့ရဲ့နီရဲနေတဲ့နားရွက်ဖျားလေးတွေကို တွေ့လိုက်ရတယ်။
ရှီရှန်းက ခပ်တိုးတိုးညည်းလိုက်တယ်။
“သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က မလိမ်တတ်ဘူးပဲ..”
ရှီရှန်းဘာလို့ညည်းနေသလဲဆိုတာကို ချင်းဟန်,မသိဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူ,မမေးရဲတော့ နှုတ်ခမ်းကိုတင်းတင်းစေ့ပြီး သူမကိုပွေ့ချီလိုက်တယ်။ ဝူချန်လည်း ရောက်ရှိလာတော့တယ်။
သူတို့သုံးယောက်ဆုံတော့ ထူးထူးခြားခြား တိတ်ဆိတ်သွားပြန်တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ချင်းဟန်က သူမကိုဓားပေါ်ပွေ့တင်ပေးလိုက်ပြီး ဝူချန်ကိုရှင်းပြလိုက်တယ်။
