Pain Cycle || NamJin

|19|

Üstünde Kim Taehyung yazan kapıyı ittirip içeri girdiğinde, kalbinin titrediğini hissetti.

Yalanlar...Jimin öfkesinden kıpkırmızı olmuştu. Aptal yerine konmak, üstelik hyungu ile beraber. Canını çok sıkmıştı. Daha çok, canı yanmıştı ama bunu kendine asla itiraf edemeyecekti.

Sarı saçları, keskin çenesi ve akıl almaz fiziğiyle odanın ortasında öylece duruyordu. Hesap soracaktı. Bu yüzden onun her şeyi duyup gelmesini bekliyordu.

Kapı açıldığında gülümsedi.

''Neler oluyor güzelim? Abim birden beni bırakıp şirkete geldi ve senin de burda olduğunu söylediler.'' Ona gülümseyerek bakan sevgilisi ile içi biraz olsun rahatlarken, beyni farklı duygular içindeydi.

''Seninle bir saniye bile ayrı kalamadığımı fark ettim.''dedi kendini gülümsemeye zorlayarak. Fakat Taehyung onun nefes alışından dahi bir şeylerin olduğunu anlıyordu. Jimin ellerini tutarak gence yaklaştı. İnce dudakları, sevgilisinin dudaklarıyla birleştiğinde ellerini Jimin'in beline yerleştrdi.

Jimin, kafasını hafifçe yana eğerek dilini gencin diliyle buluşturdu. Taehyung birden ne olduğunu anlamamıştı. O daha ne zaman derin bir öpüşmeye girdiklerini anlamadan, Jimin kendini ona bastırmıştı. Taehyung kaşlarını çattı. Jimin'i itti yavaşça. Kaşları hala çatıkken gözlerine baktı. Başka şeyler vardı. Bu Jimin değildi.

''Neler oluyor?'' dedi fısıltılı sesiyle. Jimin gözlerinin dolmasına izin verdi.

''Bir şey olduğu yok hayatım, seni öldürüyorum''

''Jimin.'' dedi sert sesiyle. Oyuna tahammülü yok gibiydi.

''Keyfini çıkar.'' dedi Jimin. Ondan bir kaç adım geri kaçtı. Ellerini iki yana açtı sırıtarak. ''Bu gece ölüyorsun Kim Taehyung. Bedenimin keyfini çıkar.''

''Saçmalamayı bırakarak bana ne olduğunu söyleyecek misin Jimin? Sabrımın son demlerindeyim.'' Jimin zaten bunun farkındaydı. Yüzünden gülüşünü sildi ve kollarını indirdi.

''Her şeyi öğrendim.''

Taehyung'un gözünden kara bulutlar geçmişti birden.

''İkinizin de katil olduğunu az önce Seokjin hyung ile öğrendik. Ben de buraya seni öldürmeye geldim.'' Ne ara dolduğunu bilmediği gözlerinden iki damla yaş aktı.

Taehyung ağzını açsa da geri kapattı. Ne diyebilirdi ki?

''Benim gözlerime bakıp, nasıl bu kadar korkusuzca yalan söyledin?'' Dedi kaşlarını çatarak. Canı tahmin ettiğinden fazla yanıyordu.

''Birisinin kafasına sıktıktan sonra gelip benimle aynı yatağa mı girdin? Beni mi öptün? O ellerle mi sevdin beni?'

''Seni korkutmak istemedim.'' Dedi kısık sesiyle. Jimin güldü. Masada gördüğü kar küresi ile gülüşü kesildi. Bunu Taehyung için almıştı. kar küresinin dışı pespembeydi ama içinde ki figür simsiyahtı. Jimin onu Taehyung'a benzetmişti. Küçük parmaklarıyla küreyi kavradı ve duvara fırlattı. Taehyung ona bakarken gözünü dahi kırpmadı.Kırılan cam parçaların bir kaç tanesi üzerine gelmişti ama umursamadı.

Zaten jimin'in de umrunda değildi.

Jimin derin bir nefes aldı. ''Duygularımı da böyle yok edeceğim.'' dedi yerde tuzla buz olmuş kar küresine bakarak. ''İçimde sana ait tek zerre bile kalmayacak. Unutacağım seni.'' gözlerini ona çevirdi. Ağladığını gördüğünde jimin geri adım atmak istese de yapmadı.

''Unutacağım seni Taehyung, öldüreceğim.''

Bir Hafta Sonra

Kim Seokjin