Chapter 15: Chips Are Life

4.8K 143 4
                                    

Chapter 15



Jessica's POV


    Lintik na Kevin yan. Why won't this jerk leave me the heck alone? Hindi pa ba siya nadala sa sampal ko sa kanya kanina? Hindi pa ba sapat yun para lubayan niya ako? Hihintayin pa ba niya na mag-hire pa ako ng assassin para patayin siya habang tulog? Jusmiyo marimar!  Pinagpatuloy lang naming dalawa ang pagpapanggap na nagsesex kame. Eh pucha mukhang ayaw talagang umalis eh. Pinatigil ko muna sandali si Kim at pinababa sa couch. Napatingin siya saken; napansin kong namumula ng sobra ang pisngi niya. 

    "B-Baket? Kung makatingin ka eh parang may binabalak kang masama ha?" Napaismid naman ako nang magsalita siya bigla. 

I almost wanted to pounce on her a second there. And I'm not even a lesbian. I shook the thought off of my head. 

    "Hindi pa rin umaalis si Kevin oh," she said, as though unpleased na hindi gumana yung ginawa namin kanina.

    "I noticed," I sarcastically said as I glance at the security system of my flat. I clicked my tongue. I grabbed Kim's hand and dragged her with me all the way to the front door.

    "Anong pinaplano mo?" She mouthed silently. Inilapit ko ang bibig ko sa tenga niya.

    "Just shut up and follow my lead," I whispired not minding the strands of her hair dangling across her ear.

I swung the door open letting Kevin see me with Kim. I glared at him.

    "Kevin, gusto mo ba na kasuhan kita ng violation of privacy, ha?" I began; still holding Kim's hand. 

    "Babe, I just want you back," he pleaded, "Come on, alam kong hindi mo naman talaga mahal yang babaeng yan," he said with a grin.

My heart started to throb; my whole body began to tremble. 

Here it is again. Nagfaflash nanaman sa utak ko ang mukha niya. For an unknown reason, nakikita ko kay Kevin ang mukha ng lalaking iyon.

The face of the man that I wanted to forget. But I can't. It's like his face is scarred onto my brain and whether I like it or not, he will forever live within my memories. Hinding hindi ko talaga makakalimutan ang gabing iyon.


Natauhan ako bigla nang higpitan ni Kim ang hawak sa kamay ko. 


    "Mahal ko si Jessica, Kevin," nanlaki ang mga mata ko nang sinimulang magsalita ni Kim, "At wala akong pakialam kung isipin mo man na hindi totoo ang relasyon namin, pero mahal namin ang isa't isa," she said firmly.


    "Prove it," he said.


Kim's POV


    Ugh, hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko at sinabi ko yon. Bigla na lang kasing nanginig si Jessica at natigilan sa pagsasalita. Gusto ko sanang pakalmahin siya kaya mas hinigpitan ko ang hawak sa kamay niya.

    "Prove it," sabi ni Kevin. Hindi ko alam kung maiinis ako kay Kevin o ano, pero wala eh, crush ko pa rin siya. 

I nudged Jessica. Clearly, nagets naman niya agad kaya tumingin siya sa akin at inakbayan ako.

    "We don't need to prove it to you Kevin," Jessica said as though trying to calmly escape the situation. 

    Shet, pano yan? Sabi ko na nga ba dadating 'tong sitwasyon na 'to, eh.

Kiss me (GxG)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon