Kiss me (GxG)

Chapter 5: Not What I asked For

Chapter 5

    “Hello, Mama Butterfly speaking. Oh? OK. Yes, ok. Tomorrow at 6 o’clock. Ok. Thank you,” Isang may edad na babae ang nagbabang ng telepono.
    “Richard! Richaard!” sigaw nito.
    “Mama Butterfly?” a tall guy immediately responded.
    “Mukhang Masaya ‘to, bukas may appointment ka. Heto ang detalye,” she gave him the card type paper with blanks filled-up. “Nga pala Richard, first time niya lang na tumanggap ng ganitong serbisyo at gusto kong gawin mo ‘to ng tama ha?” pahabol ng matanda. “Yes Mama Butterfly,” pilyong ngiti naman ang umukit sa mga labi ng lalake.
    “Like a virgin! Ooh! Touched for the very first time! Like a Ve-eh-eh-eh-rgin. Yan ang kakantahin ko sa audition ko mamaya. At kapag natanggap ako? I’m done with all of this,” hirit ng katabi ni Richard.
    “Good luck, Sylivie,” kinidatan naman ito ng matanda at napangiti. “Ay muntik ko ng makalimutan, galit yan sa mga late na tao, kaya Richard, don’t be late,” tumango naman ang binata.

--------------------------------------------------------

    “Roooos! Ros!” hinga na hingal si Richard sa paghabol niya kay Ros. “Ha… Ha… Uh sorry, pero kaya mo ba akong palitan para sa appointment ko mamayang gabe? Binigyan ako ng appointment ni Mama butterfly kahapon ee. Di kase ako pwedeng mawala sa kasal ng kuya ko ee sa Bulacan ee,” request ng binata sa babaeng may mamula-mulang buhok.
    “Alam ko namang mas bihasa ka pag dating sa mga baguhan eeh,” binigay ni Richard ang papel kay Ros atsaka tumakbo palayo.
    “Teka lang! Ee babae ang pinag-uusapan natin dito! Hay nako, yung macho-gwapito na lalaking yun talaga. Kung hindi lang talaga siya fafa ee,” bulong na lang ni Ross a sarili niya. Hmm. Baguhang babae? She thought to herself. “Bahala na,”

------------------------------------------------------

    “Ma’am here’s your coffee,”
    “Thanks,”
   “Our next year’s projections are higher by thirty points; based on last year’s figures,” pag-pepresent ng isa sa mga empleyado ni Dennise sa harap. Nag-usap lahat ng mga representatives bawat department at branch about sa continuous rising of funds and building the business superbly. It was taken care of smoothly without conflict.
    “Thank you all for coming,” pagpapasalamat ni Dennise sa kanila at saka na isa-isa umalis. She walked straight to her office and sat at her black office chair. Atsaka nagbuntong hininga ng malalim.
    “Anong oras na ba?” she mumbled to herself.
    “Oh it’s 5 o’clock. It’s 5 o’clock,”napaismid siya bigla nang maalala niya may appointment siya ngayon. Nagmadali siya agad papuntang parking area at minaneho papunta sa nasabing hotel na tinext ni Danica kahapon.
    “Hay nako, ano ba ‘tong ginagawa ko?” the next thing she knew: naghihintay na siya sa loob ng hotel room at nangangatog ang binti.

Dennise’s POV

    Nanginginig ang mga kamay ko, damn it. Pumaikot-ikot ako sa malamig na kwarto para maibsan naman ng kaute ang nerbyos ko. And damn it, it’s not freaking helping.
    “Oh gosh, what am I even doing?” I mumbled to myself. Kinuha ko ang mga gamit ko at binit-bit ang mga iyon and walked towards the door. My hand was about to twist the doorknob when a knock came. Puchang-ina naman oh! Pinagpawisan tuloy ako hanggang singit. Naglakas loob akong buksan ang pinto pero bumaliktad ang sikmura ko at agad na sinara ang pinto nang babae ang makita ko sa labas.
    “Shit. What is a girl doing here?” bulong ko sa sarili ko. Shit shit shit shit! Ghad! Anong gagawin ko?! Kasalukuyang nasisira ang katinuan ko nang kumatok siya ule. This time, pinagbuksan ko siya ulit.
    “Bakit mo ko pinagsarahan—Teka, kilala kita ha? Ikwa yung porenjer!” porenjer? Lugaw ba? Na may ginger? Ah! Siya yung redhead na muntik ko ng mapatay!
    “Uh may I help you?” pasimple ko na lang na tanong sa kanya. She smirked habang nakatingin sa akin. The hell?
    “May appointment tayo? Alas-seis? Room 3840?” nanlaki naman ang mga mata ko. Tumugma lahat ng sinabi niya na sinned sa akin ni Danica kahapon. But, why a…. girl?
    “Uh, no. There must some kind of mistake,” akmang isasara ko na ang pinto nang pigilan niya ito ng kanang kamay niya.
    “Pero may hinihintay ka diba? Saka alam kong hindi ka diyan nakatira dahil nandiyan ako mismo sa kwartong yan dalawang araw na ang nakalipas. Inuulit ko; may appointment tayo diba?” shit. I’m cornered.
    “But, you’re not the one I asked for—Tss, get inside, come on,” I said. May dumaan na tagalinis ng hotel kaya napilitan akong papasukin ‘tong babaeng ‘to. She went straight to bed and sat followed by crossing her legs.
    “I asked for a guy,” pilit ko.
    “Alam ko, pucha iinglishin ba ako nito hanggang mamaya?” bulong niya sa sarili. Duh, dinig ko kaya.
    “Then why—“
    “Pare-parehas lang ang trabaho namen; and serbisyong binibigay namen. Lalake man o babae. Kaya walang pagkakaiba,” hirit niya. Aba talagang? “First time mo lang sa mga ganitong bagay diba? Wag kang nerbyosin, dadahan-dahanin naman naten,” napakunot ako ng noo sa sinabi niya. The way she said dadahan-dahanin naman naten ang nagpatayo ng balahibo ko. Pati na rin ang pilyang ngiti niya sa labi niya. Paano niya naatim na sabihin yun ng deretchahan? Grabe kakilabot. Sa bagay, trabaho niya yun.
    “I’m not paying you. YOU are not what I asked for,” I said coldly. Tumayo siya at lumapit sa akin. Oh gosh, no. Please.
    “Edi wag,” she whispered seductively. Her blue eyes locked with mine. Shet, please lang. Stop it. Nalulusaw ako. Itinaas niya ang kamay niya na para bang may hinihinging kung ano sa akin.
    “I told you, I’m not paying you—“
    “Nagpapakilala lang ako ng mabuti sa’yo, Ms. Thompson,” she said. And yes, it seemed to be seductively again. And of course, hindi ako papahulog sa pan-seseduce niya saken. Iniabot ko ang kamay ko sa kanya. Inilapit niya ang mukha niya; I was taken aback at napaupo sa may upuan sa may gilid ng silid. Leche, anyare sa’yo Dennise?
    “Ros,” pagpapakilala niya atsaka umalis. Hindi ko mafeel ang tuhod ko. Bumigay ang katawan ko na kanina pa nakikipagsagupaan sa giyera ng panseseduce ng redhead na babaitang ‘yon! Napasandal ako sa upuan at napabuntong hininga ng malalim.
    “Bakit ba kase ang lakas ng impact niya?! Unfair!” sigaw ko na lang sa sarili ko.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

'Sup? :) Hi guys :D Oh siya kamusta naman ang mga opinyon niyo tungkol sa istorya sa may kantong 'to? xD I comment niyo lang mga chong♥ :DD

READ VOTE COMMENT BE A FAN

harthart♥
Author :)

Ros Mendoza with Tiya Hilda a.k.a Mama Butterfly -----> :)