Ne Zamandır Sendeyim

Yılbaşı Özel Bölüm

Bu bölüm yılbaşı özel bölümüdür. Serinin gidişatı ile hiçbir ilgisi yoktur. 

Hepinize iyi okumalar ve iyi yıllar diliyorum.

'O da burada biliyorsun çok daha dikkatli ol Baek!'

'O, senin kocan deli misiniz siz ya!!!'

Ona aldırmayarak emin adımlarla konuklarımın yanına doğru yürümeye başladım. Garson elindeki tepsisi ile yanımdan geçerken bir kadeh şampanya alıp birçok holding başkanının yanına doğru ilerledim. Yüzümde en güven verici ve çekici olduğu iddia edilen gülüşümle 'çoğunluğu kadınlardan oluşan' topluluğun içerisine dalmıştım. Bu gece projem için gerekli ödeneğin elde edileceği geceydi. Ben Kim Doh Kyungsoo, Kim Jongin'in eşi sıfatından sıyrılarak sadece kendi adım ile çağrılacaktım. Kim Jongin ve eşinden ziyade Kim Jongin ve Kim Doh Kyungsoo diyeceklerdi. Ve bu gecemi mahvetmek için burada olduğunu bildiğim eşimle ilk göz göze gelişimiz ABD'de kozmetik alanında duyulmuş birçok yeniliğe imza atan Bayan Maria ile görüşmem sırasında idi. Kadın elini yakamda gezdirerek kulağıma bir şeyler fısıldıyor o sırada bense sadece eşime bakarak dudaklarım yana kıvrık bir biçimde gülümseyerek cevaplar veriyordum. Aslında çoktan oturduğu köşeden ayrılıp yanıma gelip eşiyim diye kendisini tanıtması gerekiyordu ama yaşadığımız o büyük kavgadan sonra buraya gelmesini bile beklemiyordum.

Gece ilerliyordu ve ben istediğim imzalara bir adım daha yaklaşıyordum bunu biliyordum birçok Japon firma ile neredeyse imza atacak boyuta gelmiştik. Ama gecenin başındaki rahatlık içimde yoktu. Ara sıra ahh neyse yalana gerek yok gözlerim sürekli onu arıyordu. Gecemi mahvetmesini beklediğim adam tek bir harekette dahi bulunmuyordu. Sessizce ona ayrılan köşede oturuyor gelen konuklarla nazik bir biçimde selamlaşıyordu. Ama şimdi köşesinden kalkmıştı ve barda oturuyordu. Aslında başlarda her şey normaldi bir aydır görüşmeyen çiftler nasılsa öyleydik işte. Gizli gizli onu kesiyordum o ise benden yana hiç bakmıyordu. Neden sinirleniyordum peki! Zaten istediğim bu değil miydi?! Bir ay önceki kavgamız bir anlığına aklımda canlanmıştı ve birbirimize son sözlerimizi hatırlamıştım.

'Kendim olmak istiyorum anladın mı? Ben bu dünyaya 'Kim Jongin'in eşi' isimli boşluğu doldurmak için gelmedim ben benim. Ben kendimi yaşatamayacak mıyım?'

Sözlerime karşılık gözlerimin içine uzun uzun bakmıştı. Bana asla bağırmazdı. Ona ağzıma geleni saysam da sadece bir köpek yavrusu gibi gözlerimin içine bakar tüm azarımı işitir ve sonrasında tek bir gülümsememle kuyruğunu sallayarak kollarıma atlardı. Ama bu sefer farklıydı. Gözlerindeki öfke ve sanırım biraz da hayal kırıklığı ile gömleğinin kıvrılmış kollarından çikolata tenini görmem bile sakinleştiremiyordu beni. Uzun bir zamandır onun yanındaydım beni tanıması gerekirdi. Ama sanırım ben onu tanıyamamıştım bu sessizliğini beni önemsemiyor diye yorumlamıştım. Hiçbir şey söylemeden kravatını çıkardı ve odamıza doğru yukarıya çıktı ardından buraya gel konuşuyoruz diye bağırdığımı hatırlıyorum ama arkasını dönmemişti bile. Evde çıt çıkmıyordu. Evimiz üç yıllık evliliğimizde ilk defa bu kadar sessizdi. Sürekli bizimle uğraşan köpeğimiz bile şu an bir köşeye sinmişti. Çalışanlar bulunduğumuz katın yakınından dahi geçmiyordu. Ne kadar süre öylece koltukta oturdum hatırlamıyorum adım seslerini duyduğum zaman arkamı dönmedim muhtemelen konuşmak için iniyordu. Ben haklıydım neden ona bakacaktım gelip özür dilemeliydi. Ama beklediğim gibi olmadı o bir kez bile yüzüme bakmadı. Tekerlek seslerini duymamla kafamı çevirdim elinde bavulu vardı. Bulunduğumuz odanın kapısının önüne geldiği zaman konuşmaya başladı.

'Seni sen olduğun için sevmiştim. Sen benim yanımda öldüğünü söylüyorsun. Boşluğumun varlığını diriltmesi dileğiyle Kyungsoo. Kendine iyi bak!'