Bölüm - 7

232 31 92
                                    


Hepinize iyi okumalar.

-------------

Doh Kyungsoo

"Anne appamın yatağında bu adamın ne işi var hı?"

"Ha Eun! Çabuk buraya gel amcayı rahatsız etmemelisin hayatım. Bak hala uyuyor."

Gözlerimi açmak istiyordum ama sanki göz kapaklarımın üzerinde tonlarca yük varmış gibi gözlerimi açıp gerçek dünya ile yüzleşemiyordum. Rüyamda konuşan iki ses vardı anne kızlardı sanırım. Kız çocuğu babasının yatağında birinin yattığından bahsediyorsun annesi de o kişiyi uyandırma diyordu ama o kişiyi göremiyordum. İşin aslı bir dakika! Ben şu an rüya görmüyordum ki!! Ben çok fazla rüya görmezdim ki!

Gözlerimi far görmüş tavşan gibi bir anda açınca baş ucumdaki kız çocuğu çığlık atmıştı. O çığlık atınca ben de çığlık atmaya başlamıştım. Tanrım ben neredeydim böyle neler oluyordu?! Yatakta saçlarıma asılan küçük kızla beraber bu sefer çığlığımın tonunu değiştirip yardım dilenmeye başlamıştım. Bu küçük kızın hiç acıması yoktu.

"Hey hey dur bir dakika neden saçımı çekiyorsun ahh!"

"Appamla çıplak mı uyudun sen haaa!!"

Çıplak mı ben mi appa mı yatağı mı!!!!!!!! O sırada tüm bu kargaşaya son vermek isteyen kadın kapıdan yanımıza gelmişti. Çok güzel bir kadındı ve o evet bu kadın oydu! Tanrım bu Jongin'in karısıydı diğeri de kızı peki ben burda yarı çıplak ne yapıyordum böyle! Yarı çıplaklığımın farkına varmam ve minik cadının ellerinden kurtulmam ile yorgana daha sıkı sarınıp şaşkın, mahçup ve daha çok ise çok sarhoştum yemin ederim hatırlamıyorum bakışlarımı kadına yöneltmiştim. Esmer tenli ve güzel gülüşlü kadın kızını kucağına alıp kulağına birkaç bir şey fısıldadıktan sonra bana doğru dönüp konuşmaya başlamıştı.

"Merhabalar ben Hyejin, Jongin'in arkadaşıyım. Bu minik yıkıcı güç ise Ha Eun benim kızım. Tanıştığımıza memnun oldum Kyungsoo."

Kadının kurduğu bu kısacık diyalogta şaşırdığım o kadar çok şey vardı ki. Beynim resmen burcumun özelliği olan envanter eşleşmesi için kolları sıvamıştı.

Kadın: Jongin'in eşi değil arkadaşı! Yes yes yes biliyordum evlenemezdi o aptal biliyordum!

Çocuk: Kadının kızıydı dolayısıyla Jongin'in kızı değildi. Ama Jongin'e appa diyordu. ERROR ERROR ERROR

Adımı ona Jongin mi söylemişti yoksa beni nerden tanıyordu ki. Ve en önemlisi o lanet olasıca herif nerdeydi beni buraya getirip gitmiş miydi hem ben neden yarı çıplak burada ölü gibi yatıyordum. Kıyafetlerim evet kıyafetlerim de neredeydi!

"Acıkmış olmalısın Soo, aşağıda seni kahvaltıya bekliyor olacağız. Jongin gitmeden önce uyardı kıyafetlerin kuru temizlemedeymiş. Bu yüzden onun dolabından kendine bir şeyler bulabilirsin. Odada duş var kullanabilirsin."

Son cümlesiyle göz kırpıp aşağıya inmişti. Yanaklarımın o kadar kızardığını hissetmiştim ki sanki kulaklarımdan dumanlar çıkacaktı. Duşu kullanmamı neden ima etti ki1 Bu evde ne yaşandı dün gece tanrım gerçekten engelimi kaldırman gereken konular var bu kadar sorumun sana iletilip cevapsız bırakılmasının ve az önceki ima ile yerin dibine girme isteğimin yok sayılmasına başka bir anlam yükleyemiyorum. Tanrı engelimi kaldırana kadar ben de akıntıya kendimi bırakıp duşa girdim.

Yirmi dakika da hazırlanmıştım. Üzerimde hiç bu kadar renkli parça görmediğim için aynadan gözlerimi alamamıştım. Kırmızı bana ne kadar da yakışıyormuş. Tanrım bakar mısın şuna bu ten resmen kırmızı ile buluşsun diye yaratıp beni siyah gri ve beyazdan başka bir renk bilmeyen bir aileye yollamışsın. Biliyordum yanlışlık yaptığını için bu yüzden mi beni engelledin lütfen hayır olan olmuş kızmayacağım engelimi kaldır tanrım ve konuşalım!

Ne Zamandır SendeyimDonde viven las historias. Descúbrelo ahora