Ne Zamandır Sendeyim

Bölüm-19

Merhabaa bu bölümü hemen başım kalabalıklaşmadan salayım dedim. Ayrıca bölüm süslerim 'December Rain' isimli mangadan. Çizeri tamamen kaisoo çiftinden ilham almış. Ama ciğer bıraktıran bir seri baştan söyleyim. Çok şükür özel bölümleri ile yavrularımızı mutlu gördük. İyi okumalar yorumlarda görüşürüz! 

Kim Jongin

Ne olduğunu bile anlayamamıştım. Ona bakmamıştım bile. Ona bakarsam onu bırakamazdım biliyordum. Arkamı dönüp gidecektim tüm planladığım buydu ama birden dur demişti. Yapmadım demişti. O kadar kısık bir sesle söylemişti ki fısıltı gibiydi. Kulaklarım duymak istediğini duyuyor diye düşünmüştüm.

Yine aynı şeyleri yaşamaya mecalim yoktu ki benim. Kyungsoo benim ilk kalp sancım ilk hayal kırıklığım. Sence de tarihi bu kadar benzer yaşamasak olmaz mıydı diye düşünüyordum. Gidecektim. Bir süre uzak kalmak ikimize de iyi gelecekti.

Hem Kyungsoo da ne istediğine karar verebilirdi. Belki de çok yakınındaydım. Belki de sadece bana kapılmıştı. Belki kendi kendine düşünürse fikirlerine kulak verirse istekleri bir erkekle beraber olmayı tercih etmeyecekti. Belki de sadece arkadaşlığımızı kaybetmemek için beni geri çevirmemişti. Of bilmiyordum işte! Nasıl bilebilirdim ki benimle konuşmazsa bana yalan söylerse! Kapıyı açmıştım.

"YAPMADIM! YEMİN EDERİM YAPMADIM BİR ŞEY! LÜTFEN GİTME! CEZA İSTEMİYORM LÜTFEN BIRAKMA BENİ! JONGİN YALVARIRIM! YAPMADIM JONGİN!"

Diye bağırmaya başlamıştı. Bir süre öyle dursam da hemen kapıyı kapatıp ona doğru koşacaktım ki Kyungsoo yerde öylece yatıyordu.

"KYUNGSOO! UYAN BEBEĞİM UYAN!" aptala dönmüştüm. Neden bayılmıştı ki? Ne cezası? Madem bir şey yapmamıştı neden benden gizliyordun Kyungsoo? Sinirliydim ama korkum daha ağır basıyordu. Yine mi restoranda olan atağıydı. Haklıydım ciddi bir şeyler vardı. üzerinde oturulup konuşulması gereken şeyler. Onunla bu psikolojik yardım meselesini adam akıllı konuşmalıydım.

Nabzını kontrol ettikten sonra onu kucağıma alıp eve taşımıştım. Baekhyun hala hastanede olmalıydı. Arayıp durumu anlatmıştım üstünkörü. Gelirken sakinleştirici ve serum istemiştim ne olur ne olmaz diye. Ne zaman ne kadar yemek yediğine dikkat ettiğim için bugün yemek yemediği aklımdaydı. Tabi sonrası.. Yani şeyden.. Aklıma o kadınla beraber sarılarak ayrıldıkları sahne gelmişti. Kyungsoo'nun kolu kadının belini kavramış araca yönlendiriyordu.

"O yapmadım demişti Jongin. Gördüklerini yorumlama. Onu dinle."

Bu çok zordu ben de insandım. Özellikle güven problemi yıllar önce yıkılmış ve bir daha inşa etmeyi becerememiş bir insandım. Ona söz verdin Jongin diyerek kıyafetlerini çıkartıp ellerini yüzünü ıslak havlu ile temizlemiştim.

Neden en başından söylemedin ki bana? Baekhyun'a gideceğim demiştin. O kadını neden söylemedin? Saçlarını seviyordum. Yüzünde bir kirpik tanesi vardı. onu alırken bu masum yüze bakarken bunları düşünmemeliydim. Neden Kyungsoo neden? Kafayı yiyecektim. Evet ben ne istediğimden emindim ama Kyungsoo öyle miydi. Yıllarca hayatını hetero olarak yaşamıştı. Kadınlar hep ilgisini çekmiş bir figür gibiydi gözümde. Hwa Young öyle anlatmıştı en azından..

"Sahtekar yılan.. Resmen ben duyayım diye yaptı" sinek de küçüktü ama işte midemi bulandırmaya yetmişti.

Bundan birkaç gün önce duyacağımı bile bile öğle yemeğinde ağlayarak kız arkadaşı olan bir doktora sanırım aldatılıyorum diyordu. İlk başta gülmüştüm. Evet benimle diye arkaya dönmek istemiştim ama sonra cümlenin devamını duymuştum.