SC 01: Twins

25.9K 411 93
                                    

"I know it's lame to admit it now but," I bit my lower lip and gaze at my twin. Obviously he's not listening to me. He is just... boring. I quickly removed his headphones.

"What do you want?"

I slowly raised the letter. Well, hindi ko alam kung pang ilan na ba iyon. Seriosusly, iniignore niya lang lahat ng love letters na natatanggap niya. Kahit ngayong nasa med school na siya, ang snob pa rin! Akala mo naman kegwapo.

"I really like you, Alonzeus. Ever since our eyes met in the library, I couldn't get you out of my mind. You own my heart—"

Inagaw ni Alon ang headphones niya at sinuot iyon. Muli siyang nagpokus sa pag-n-notes niya. 

"Ay ang bastos kausap." Umiling iling pa ako at disappointed siyang tinignan. "Grabe, di na ako natutuwa sa'yo. Hindi kita pinalaking bastos, Alon. Saksakan ka ng sungit. Ampon ka lang siguro nina Mama."

"Get out of my room, Agos before I kick you out."

I shifted on my seat and gave him a puppy eyes. "Sige nga sipain mo nga. Dapat tatalsik ako hanggang kalawakan a." He remained silent. Sinundot sundot ko ang tagiliran nito. "Uy sige na sipain mo na ako. Huwag ka na mahiya. Baka mamaya ikaw pa tumalsik." I let out an evil laugh.

I jolted in suprise when Alon suddenly kick my chair! Muntikan pa akong masubsob!

"What the?"

"Out."

I held my chest dramatically. "Grabe kapatid ba talaga kita?"

"I doubt."

Nag-inarte pa ako lalo. "Grabe ka na, Alon. What if nalaglag ako? At napuruhan ang mukha ko? Wala ka ng gwapong kambal!"

"Sounds good." My lips parted. He smirk while his focus remained on his ipad. Nang maramdaman ang panlilisik ng mata ko ay binalingan niya ako. Nginuso niya ang pinto. "Get out."

Pinunasan ko ang invisible kong luha. I even get a tissue above his table at maarteng pinunasan ang gilid ng mga mata ko. "Di mo na ako mahal?"

Alon let out a stressful sigh and stand up. He even removed his specs. Binuksan ko ang isa kong mata at sinipat siya. Nang makita ang nakataas niyang kilay ay umarte akong muli na parang aping api.

"Do you want me to drag you out?"

Nilakasan ko ang peke kong kahagulgol. "Sheesh. Bubuhatin mo ako?"

"Agos." He warned me.

"Carry me, Alonzeus." Pilit kong ginawang malambot ang boses ko. He look at me with digust eyes.

"Quit it, I am studying. I want peace."

I pose a peace sign and pouted. His eyes darkened as if he is so done with me. I smirked before I leaned on my chair. "Alam mo, naturingan kang med student pero kulang ka sa oxytocin." I stand up and tapped his shoulder. "Loosened up. I am here to entertain you, you know."

Ilang oras na kaya siya nag-aaral? Need niya ng break! Kakaaral niya sa buhay ng tao baka bukas bukas, siya na ang babawian ng buhay e.

Iniwas niya ang sarili. "I don't need your so called entertainment. You're so loud and annoying."

Humalukipkip ako at mayabang siyang tinignan. "And you are too stiff and boring."

"I get that a lot. Thanks for reminding."

Against the Waves (THE PRESTIGE 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon