LAVANTA (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 9: MILES JOHNSON

Bu bölümü zor günler geçirdiğini bildiğim ablama ithafen yazıyorum. Abla olmaya dair yazdığım her kelime ondan öğrendiklerimdir. İyi ki varsın. Unutma, her şey çok güzel olacak.

-mucize, miracle, milagro.-

ALEX

Pazartesi gününden beri kendimi tam anlamıyla işe vermiştim. Lavender mevzusu ortaya çıktığından beri tek konuşulan bu konu olmuş Knights'ın parfüm sektöründe ikinci çöküş yaşamadan bu işin altından kalkması konuşuluyordu. Oysa parfümden önce dertlerimiz vardı, döndüğümden beri Avrupa'da açılacak mağazaların hiçbir projesine bakma fırsatı bulamamıştım.

Lily'le olanlar, çıkan haber, Mia'nın bencilce sadece kendini ve Lavender'i düşünmesi... bütün bu olanlar spor salonunda daha çok vakit geçirmeme, daha çok koşmama, daha az uyumama neden oluyordu. Her şeyin bu kadar kontrolden çıktığına inanamıyordum. Mia ile pazartesiden beri görüşmüyorduk ve Ariel bu haftasonu herhangi bir poz vermemiz için adeta yalvarıyordu. Galiba Mia ile aralarını düzeltmişlerdi her neyse umurumda değildi. Mia çok net bir şekilde aramızdakinin sadece bir iş anlaşması olduğunu yüzüme karşı söylemişti. Oysa ben sadece ona yardım etmek istemiştim. Kardeşi gayet makul bir tavırla benle tanışmak istediğini söylemişti ve ben de kabul etmiştim. Onun buna sorun çıkarmasını algılayamıyordum.

'Dünyadan Alex'e.' Ofisimin kapısı tıklatıldığında düşüncelerimden sıyrılıp kafamı kaldırdım. Kız kardeşim parlayan gözleriyle karşımda duruyordu. 'Yemeğe çıkacaktık hatırlarsan?'

'Ah özür dilerim. Hemen geliyorum.' Önümdeki bilgisayarımı kapatıp benden 5 yaş küçük kardeşime doğru yürüdüm. Üniversiteden bu haziranda mezun olmuştu ve babam bana yaptığı gibi onu da en alttan başlatmaya karar vermişti. Ancak Pam'in şansı, tasarım mezunu olduğu için sadece bir departmanda en alttan başlayıp orada kalacak olmasıydı. Benim gibi aylarca hepsinde tek tek çalışmasına gerek yoktu. Bazen ben de küçük kardeş olmak istiyordum. Gerçi ben de birilerinin küçük kardeşiydim ama bu hiçbir zaman önemli olmamıştı.

'Bu aralar dalgın gibisin.' Kaşlarını göz hizasına getirerek bana baktı benimkilerden daha koyu neredeyse laciverte çalan bir göz rengi vardı son olarak griye boyattığı saçları ve sadece 1.60'lık boyu ile masal kitaplarından fırlamış gibiydi.

'İyiyim, işle alakalı şeyler.'

'Sana inanmıyorum. Yeni kız arkadaşınla sorunlar yaşıyor gibisin.' Asansöre bindiğinde etrafındaki insanlara bakma gereği bile duymamış özel hayatımı kurcalamaya devam etmişti. Bu yüzden Pam'e bunun bir ayarlanmış ilişki olduğunu söylemiyordum ya çenesini tutamayacak ya da bunun çok salakça olduğunu söyleyecekti. Muhtemelen haklıydı da ama Knights'taki koltuğum onun hisseleri için de önem taşıyordu.

'Hayır.' Dedim kısaca.

'Lily'den ayrıldıktan bu kadar kısa süre sonra biriyle birlikte olmana şaşırıyorum doğrusu. Yüz yıldır beraber değil miydiniz?'

Henüz kabuk bağlayan yarayı kaldırıp altındaki iyileşmemiş deriyi kaşımaktan asla çekinmedi. Asansördeki insanlar aşk hayatımı daha fazla dinlemesin diye sessiz kalmayı tercih ettim. Neyseki kardeşim de burnunu sokmaması gereken yerlere sokan biri olsa da sessiz kaldığımda buna saygı duyduğu zamanlar olurdu. Nadiren.

Arabaya bindiğimizde kardeşim bana döndü sessiz kalmama çok tahammül etmeyeceğini anlamış olmam gerekirdi 'Bir daire bulabildin mi?'

'Hayır.' Lily ile ayrıldığımızdan beri otelde yaşıyordum. Uzun yıllardır aynı evi paylaştıktan sonra yeni bir ev arayışına girmek o kadar kolay olmuyordu.