Hep

39

Ateş odasının kapısı çalınca sinirle,"Gir."diye bağırdı.

Gelen Petek'ti. Telaşla içeri girip ardından kapıyı kapattı. Ateş önündeki kağıt yığınına kaşları çatık ve son derece öfkeli bakıyordu.

Genç kız hızla koltuğa oturup sordu. "Ne oldu? Açık ne bulabildin mi?"

Ateş kafasını kaldırıp Ateş atan mavi gözlerini kızınkilerine dikti. "Muhasebeciniz kimse kapı dışarı et."dedi direkt. "Açık bulabildin mi diye soruyor musun? Tamam matematiğin kötü biliyorum ama etrafında iki kere ikiyi toplayabilen biri yok muydu?"

Petek göz devirdi. "Ateş baktığın işlemler en az yedi basamaklı sayılar."

Ateş alayla güldü. "Ortağınız sizi çok fena dolandırıyor Petek."

Petek bunu biliyordu. Sesini yükseltti. "Nasıl düzelteceğim bilmediğim için geldim ya zaten sana! Başka güvenebileceğim kimsem yok!"

Ateş elinde tuttuğu kâğıdı ve kalemi bırakarak,"Bana da güvenme."dedi. "Bu işlerde başarılı olmak istiyorsan kimseye güvenemezsin. İş etiğini tam anlamıyla bilmiyorsun. Sen de, baban da."

Odanın kapısı tekrar çalınca Ateş,"Müsait değilim!"diye bağırdı.

"Ateş,"diye seslenen Çağla ile korkuyla yutkunup "Hay sikeyim."diye homurdandı ve,"Sen girebilirsin Çağla."diye az önce dediğini düzeltti.
Petek alayla adamın renkten renge girişini izledi. "Senin gibi bir adamın bir kadına değer vermesi ne ilginç olay."

Ateş kıza sinirle baktı.
"Aşk herkeste aynı etkiyi yaratabiliyor Petek."

"Bana aşıkken yaratmamıştı."

"Bana yaptıklarından sonra yaratmasını beklemek senin hatan."

Kapı açılınca Çağla gördüğü kız ile kaşlarını çatarak Ateş'e döndü.
Ateş ayağa kalkarak kızın yanına gitti. Kızın elini tutup dudaklarına götürdü ve ufak bir öpücük bıraktı.
"Gel seni kiminle tanıştıracağım."dedi ve Petek'in karşısında olan tekli koltuğa kızı oturtup,"Bu Petek. Eski bir arkadaşım."diye tanıtmaya başladı.
Petek yapmacık bir şekilde gülümsedi.
"Bu da karım Çağla."dedi.

Çağla keyfi bozulsa da bozuntuya vermeden,"Tanıştığıma memnun oldum."dedi.

Petek kafasını salladı sadece.
Çağla ilginç bulsa da sustu ve kocasına dönerek,"Ne yapıyorsunuz?"diye sordu.

Ateş önündeki kağıtları eliyle gösterip,"Sana bahsettiğim mevzu hakkında konuşuyorduk."dedi.

Petek sinirlenmişti. "Hani kimseye anlatamayacaktın?"

Çağla kızın ani çıkışıyla kaşlarını havaya kaldırarak şaşırdı. Ateş kaşlarını çattı. "O kimse değil."

"Benim için öyle."dedi genç kız öfkeyle.

"Üzgünüm,"diye geçiştirdi Ateş. "Ama benim için değil. Söylemeye çekinmedim."

Petek,"Konu ben olunca hep böyle oluyorsun. Çok bilen, itici, kibirli."diye homurdandı.

Çağla hala şaşkınlıkla ikiliyi izliyordu.
Ateş sinirle güldü. "Gerçekten karımın yanında bunun tartışmasını mı yapmak istiyorsun?"

Petek kıza baktı. "Sen ne iş yapıyorsun bu şirkette?"

Çağla güldü. "Mimarım."

Petek şaşırdı. "Biliyor musun, biz kocanla liseden beri tanışıyoruz ve Ateş eskiden mimarlığı kazanayım diye bana sürekli ders anlatıyordu. Fizik, Geometri ve Matematik."