Unconditional Love

Extra-2

(A/N
ဒီ Extraအပိုင်းက အရင်ကတင်ထားခဲ့ပြီး
သားအပိုင်းပါ။ စာအုပ်ထုတ်တော့ စာထပ်ပြင်ထားတာလေးတွေရှိလို့ အဟောင်းကို
unပြီး ဒါလေးကိုအခုမှ ပြန်တင်ပေးတာပါ။
တော်နေကြာ ဘယ်မှာ ဖတ်ခဲ့ဖူးမှန်းမသိတော့
ဘဲ စာကတူနေသလိုပဲ ဘာညာ အထင်မှားနေ
ကြမှာစိုးလို့ပါ)
၃နှစ်ခန့်ကြာသော်...

ဖိုးဖိုးဆီပေးခဲ့ရတဲ့ကတိတွေတည်မြဲနိုင်ဖို့ရာJeonအသေးလေးနှင့် ခွဲခွာရ တဲ့နေ့ရက်လေး တွေရှိလာခဲ့သည်။ အိမ်ထောင်သက် ၃နှစ် ကျော်လာပြီဆိုပေမဲ့ သူ့အတွက်အခက်အခဲဆုံးအချိန်တွေက Jiminကို သူနဲ့ဝေးဝေးမှာ ထားခဲ့ရတဲ့ အချိန်မျိုးတွေပါပဲ။အသေးလေးက အိမ်ထောင်ကျပြီးထဲက နေနိုင်လိုက်တာများ သူဘယ်ကိုပဲ တာဝန်ကျကျ "ကိုကိုသွားချင်ရင် သွား" ဆိုတာချည်းပဲ။ တစ်ခါ
မှ မခွဲနိုင်လို့ဆိုပြီး ဆွဲထားတာမျိုးမရှိခဲ့။

ဖိုးဖိုးက နောက်ထပ် ၁၀နှစ်လောက် အစိုးရဝန်ထမ်းအနေနဲ့တာဝန် ထမ်းဆောင်ပြီးရင် ဆိုးလ်က ဖိုးဖိုးပိုင်တဲ့ပုဂ္ဂလိကဆေးရုံမှာဦးစီးပေးစေဖို့ အစီ အစဉ်ရှိခဲ့တာကြောင့် လက်မထပ်ခင်က Jungkookဆီမှာ ကတိတစ်ခု
တောင်းခဲ့သည်။ ၁၀နှစ်ကြာပြီးရင် အလုပ်ထွက်ဖို့ပေါ့။ပိုပြီးကောင်းမွန်တဲ့ အနာဂတ်ဆိုပေမဲ့ ပင်စင်ယူတဲ့အရွယ်အထိ အစိုးရဝန်ထမ်းအဖြစ်နဲ့ ဘဝကို ဖြတ်သန်းလိုတဲ့သူ့အတွက်က ခက်ခဲတဲ့ရွေးချယ်မှုဖြစ်ခဲ့ရသည်။

ဖိုးဖိုးဆီပေးခဲ့တဲ့ကတိအတိုင်း နောက်၁၀နှစ်ဆို သူလုပ်ချင်တာတွေ လုပ်ခွင့်မရတော့မှာမို့ ဆေးရုံကမြို့စွန်မြို့ဖျားတွေဆီတာဝန်ချပေးတဲ့အခါ သူ့ကို ဦးစားပေးပြီးရွေးချယ်ပေးဖို့ တောင်းဆိုရသည်။Ulsanရဲ့ ရွာငယ်တစ်ခုမှာ ဝမ်းရောဂါဖြစ်ပွားသူ ကူးစက်သူတွေ နေ့စဉ်နှင့်အမျှ တိုးလာနေသည်မို့ တိုက်နယ်ဆေးရုံရဲ့ လက်ထောက်ဆေးရုံအုပ်အနေဖြင့် တာဝန်ယူကာ ၆လခန့်
တာဝန်ထမ်းဆောင်ဖို့ရောက်နေသည့် ဒေါက်တာJeon...။ ရွာနေလူကြီးတွေက ပြောရဆိုရခက်ကာရှေးရိုးစွဲသမားတွေ။ဆေးမီးတိုတွေနဲ့ယမ်းသမ်းကုသတတ်ကြသည်မို့ ရောက်စကဆို ပြန်ပြေးချင်လောက်သည်အထိစိတ်ဆင်းရဲခဲ့ရသည်။ ဆေးရုံအုပ်ကြီးကိုယ်တိုင်တောင် ပြောမနိုင်လို့ လက်လျှော့ထားရသည့် လူကြီးတွေ။