Unicode
"ဟိုမှာ ဘယ်လိုနေလဲHyung ... အကုန် အဆင်
ပြေခဲ့တယ်မလား"
"ပြေတော့ပြေပါတယ်ကွာ.. ပြန်လာထဲကအလုပ်
ရှုပ်နေတာနဲ့ Jungkookနဲ့တောင် မတွေ့ဖြစ်ဘူး၊
ဒီမှာ မင်းမှာလိုက်တဲ့စာအုပ်၊ ဒါက မင်းအတွက်
လက်ဆောင်"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် Hyung"
"ကျေးဇူးတင်ရင် ငါ့ဓာတ်ပုံတွေကြည့်"
NamJoonက ရွှတ်နောက်နောက်နှင့် Jungkook လက်ထဲကို သူ့ဖုန်းထည့်ပေးလာသည်မို့ Jung kook လဲ ယူကြည့်လိုက်သည်။
"Hyung.."
"ဟေ"
"KMက နယ်ဆေးရုံတွေအတွက် ဆေးပစ္စည်းတွေ အကုန်နီးပါးထောက်ပံ့ပေးမယ်ဆို"
"အေးကွ...ငါတို့ ထင်တောင် မထင်ထားဘူး၊
အဲ့ဉက္ကဌကြီးက တော်တော်သဘောကောင်း
တာ ဟေ့ကောင်ရေ၊ ပြည့်တဲ့အိုးဆိုတော့ ဒီလို
ပါပဲ"
"Hyung ဒါက ဘယ်သူလဲ"
Jungkookက NamJoon ဖုန်းထဲက ဓာတ်ပုံများ
ကို ကြည့်နေရင်းနှင့် သူစိမ်းတစ်ယောက်၏ပုံကို
မြင်လိုက်ရသဖြင့် အမေးစကားဆိုလေတော့
NamJoonက ဖုန်းကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ကာ...
"အာ..."
ဖုန်းမျက်နှာပြင်ပေါ်မှာ ထင်ဟပ်နေသည့်စိတ် ပျက်လက်ပျက်နှင့် ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်နေသော
ပုံရိပ်လေးကိုကြည့်ရင်း အနှီဆေးကျောင်းသား
လေးရဲ့ စိတ်မရှည်မှုတို့ကိုပါမြင်ယောင်လာကာ
"အဲ့ဒါ အဲ့KMက ဉက္ကဌကြီးမြေးလေးလေ။ မြေး ၃
ယောက်ရှိတာတဲ့။ ဆရာတို့နဲ့တွေ့တဲ့နေ့ကတော့
မြေးအကြီးရော ဒီကောင်လေးရော ရှိနေကြတာ။
သူက ဆေးကျောင်းတက်နေတာ။ပြန်မယ့်ရက် ကျတော့ ဒီကောင်လေးက ငါတို့ကိုဟိုနားဒီနား
လိုက်ပို့ပေးတာပေါ့ကွာ ... မြေးအငယ်ဆုံးက ဒီမှာတစ်ယောက်ထဲ နေနေတာဆိုလားပဲ"
"အော်..."
"Jungkook ကိုကြည့်ရတာ ဒီရက်ပိုင်း ပျော်နေ
တဲ့ပုံပဲ... ရည်းစားရနေတာလား"
"အာ...မဟုတ်ပါဘူး Hyungရယ်.. ဒီလိုပဲ တခြား
ပျော်စရာလေးရှိလို့"
"မသိပါဘူးကွာ..မင်းမျက်နှာက အရင်ကထက်
လန်းနေလို့ ရည်းစားများရသွားတာလားလို့"
YOU ARE READING
Unconditional Love
Fanfictionတစ်နေ့က ခေါင်မိုးထပ်အိမ်ခန်းငယ်ဆီကို ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေ မနိုင်မနင်းသယ်ပိုးထားတဲ့ လူလိမ်လေးတစ်ယောက် ရောက်လာခဲ့တယ်။
