Melek, hayatın bütün zorluklarını görmüş üzerinden gelmeye çalışırken altında kalmış kız...
Nefesim arada kesiliyordu. Bileğimi çok sıkmışlardı. Canımı yakıyordu. Hiç bir şey yapmadım.
Bitkinim, yorgunum, kırgınım.
Uyumak istiyordum. Yine ve yenide...
Arkamda bir haraketlilik hissedince hemen arkamı döndüm. Almina Hanımdı. Derin bir alıp verdim. Yüzünü izlemeye başladım. Çok güzel bir kadındı. Yüzümüz azıcık da olsa benziyordu. Azıcık daha bakıp arkama döndüm. Ben çok utanıyordum. Nasıl bakacaktım yüzlerine. Ayağa kalktım. Almina Hanımın üstü açılmıştı. İçim rahat etmezdi. Gidip üstünü örttüm. Yavaş adımlarla odadan çıktım. Kapıyı kapattım. Bana verdikleri odaya doğru ilerledim. Korkuyordum ama yapacak başka bir şey yoktu.
Kapıyı açıp içeri girdim. Ardımdan hemen kapıyı kapattım. Saate baktım. Saat daha gecenin 5'ydi.Giyinme odasına doğru ilerledim. Biraz test çözer kitap okurdum. Rahat bir şeyler baktım. Şunları bile giyerken utanıyodum. Benim kıyafetlerim değillerdi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Ayakkabı yok. Bana yardım edin kıyafet nasıl bulacağım.) Hızlıca giyindim. Ayaklarıma da bir çorap giydim. Hızlıca odadan çıkıp, çalışma masasına oturdum. Çözdüğüm matematik testi duruyordu. Hemen açıp kaldığım yerden devam ettim.
~°~°~°~°~°~°~°2SaatSonra~°~°~°~°~°~°~°
Mükemmel benden...
Almina Hanım gözlerini açmaya başladı. Elini yanına attı. Eli yatağa düşünce hemen yanına baktı. Melek yoktu. Hızlıca ayağa kalktı. Nereye gitmişti. Odasından çıkıp oğlunun(En büyük abi)odasına girdi."Alp oğlum Melek yok."dedi hızlı hızlı. Aklına hiç Meleğin odasına bakmak gelmemişti...
Alp hızlıca ayağa kalktı."Nasıl yok anne"dedi."Yok oğlum. Kalktım yoktu yanımda."dedi Almina Hanım.
Alp hızlıca odasından çıktı. Meleğin odasına sertçe girdi. Melek test çözerken uyuya kalmıştı. Sesi duyduğu gibi ayağa kalktı. Alp Meleği karşısında gördüğünde derin bir nefes verdi. Hiç farkında değildi Meleği korkuttuğunun. Meleğe baktı. Çok hızlıca nefes alıp veriyordu. Şimdi anlamıştı işte. Hemen yanına gitti. Yatağa oturttu."Melek sakin ol."dedi.
Melek korkutmuştu çünkü diğer evde de abisi böyle girerdi. Ama onun amacı farklıydı. Melek ise bunu farkında değildi.
Yavaş yavaş sakinleşmeye başlamıştı. Almina Hanım da zaten oğlunun peşinden gidince Meleğin odasında olduğunu görmüştü. Nasıl aklına gelmezdi Meleğin odasına bakmak. "Melek nerdesin sen. Çok korktum gittin diye."dedi Almina Hanım.
"Çok erken kalkmışım. Biraz test çözmek istedim"dedi Melek. Sesi titremeşti."Hadi anne sen odadan çık. Biz biraz Melek ile konuşalım."dedi Alp."Hele kötü bir şey söyle Alp."dedi Almina Hanım tehdit eder gibi. Alp başını salladı gülümseyerek. Annesinin korkusunu anlıyordu. Almina Hanım odadan çıktı. Alp Meleğe bakıyordu, Melek ellerine. Nasıl koruyacaktı bu kızı. Çok çok güzeldi. Dora da abilik duygusunu yaşamamıştı. Dora öyle bir kız değildi. Güzeldi, masumdu, saftı. Derin bir nefes aldı.
Ne konuşacağını bilmiyordu. Bütün kelimeler yok olmuştu."Az önce olanlar için kusura bakma. Öyle hızlıca girdim. Annem seni bulamayınca endişelenmiş o yüzdendi yani."dedi Alp.
Kafa salladı Melek. Ne diyebilirdiki."Melek eve yeni geldin. Nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Kardeşim dediğim insan kardeşim değilmiş."dedi Alp. İlk defa birine kendini açıyordu. Çok sert bir yapıya sahip bir insandı normalde. Hatta kardeşlerine bile sert davranırdı.
Almira Melek'den...
Alp abiyi dikkat ile dinlemiştim. Gerçi ona ne diyeceğimi de bilmiyordum. O bana ben ise ellerime bakıyordum. Biraz daha öyle durup ayağa kalktı."Saat 8.30 da kahvaltı var. Babam gecikilmesini sevmez bak."dedi. Kafa salladım. Son kez bana bakıp odadan çıktı. Derin bir nefes verdim. Kendimi yatağa attım. Saate baktım. 7.30 du. 1 saat vardı. Derslerden çok geri kalmıştım. Okulu ne yapacaktım acaba. Off ladım.
Elime bir kitap aldım. Okumaya başladım.
~°~°~°~°~°~°~°1SaatSonra~°~°~°~°~°~°~°
Yattığım yerden kalkıp, kapıya ilerledim. Asansörün önüne geldiğimde derin derin nefesler aldım. Ve düğmeye bastım. Hemen geldi. İçine binip sıfıra bastım. Daha inemeden asansör durdu. Hemen kenara tutundum. Nefesim hızlanmıştı. Kapı açıldı. İçeri Dora girdi. Bu kızdan çok fazla utanıyordum. Onun yerine gelmişim gibi oluyordu. Kafamı öne eğdim. Üzerimde bir çift göz hissediyodum."Ne oldu küçük kız dilini mi yuttun. Dün çok güzel konuşuyordun."dedi ima ile. Ne diyeceğimi düşünürken, asansör durdu kapı açıldı. Derin bir nefes alıp verdim. Büyük bir dertten kurtarmıştı beni bu asansör. O çıkınca bende peşinden çıktım.
Yemek masasının etrafında herkes vardı. Biz yoktuk bir tek. Gene aynı şekilde oturulmuştu. Tarık Beyin sağında Almina Hanım, onun sağında ben benim sağımda ise Barış abi vardı. Daha başka kimseyi görmemiştim."Afiyet olsun"dedi Tarık Bey. Herkes yemeye başlamıştı. Bugün günlerden pazartesiydi. Tabağıma bir kaç şey aldım. Daha dogrusu almadım. Barış abi koymuştu. Yavaş yavaş yemeye başladım.
Tarık Bey hafif bir öksürmesi ile herkes ona baktı."Melek okulun artık Ateş koleji. Telefonun yoktu onuda halledeceğim bugün. Yarından itibaren sende başlarsın okula. Olur mu"dedi. Kafa salladım."O zaman bugün biz senin ile alışverişe çıkalım. Okul kıyafetlerini alalım. İhtiyaçlarını alalım."dedi Almina Hanım. İtiraz etmek için ona dönmüştüm ama o hemen bunu anlayıp"İtiraz yok"dedi. Mecburen kafa salladım. | | | | | | | | | | Sonundaaa yazdım ya.
Sizi seviyorummm 🐸💚
Bundan sonra farklı bir bölüm tekniği uygulayacağım.
Eğer oylar düşerse eski oy ver bölüm al taktigine devam ederim.
