Meleğin evde tek olduğunu söylemişti Asaf.
Onun yanına gidiyordum şimdi. Evde tek ise konuşabilirdik.
O en yakın arkadaşımın kardeşi olsada kalbime girmişti.
Onu gerçekten seviyordum. Arabamı evin önüne park ettim.
Korumaların yerde olduğunu görünce bir iş olduğunu anladım.
Sonra Meleğin çığlığını duydum.
Hemen telefonu elimde alıp Asafa yazdım.
Kurt: Asaf acil sizin eve gelin. Babamlara da haber et.
Korumalardan birinin silahını aldım. Hızlıca eve ilerledim. Kapı kapalıydı. Fakat mutfağın bahçe kapısı açıktı. Yavaş ve temkinli adımlarla yukarı Meleğin odasına çıktım.
Aralık kapıdan gördüklerim ile kan beynime sıçradı. Saydığım kadarıyla içeride 12 kişi vardı.
Alp abinin odasına girip orada bir şey düşürdüm. Sonra kapının arkasına saklandım. İçeri giren birinin ayağına sıktım. Susturucu vardı silahta. Sonra biri daha girdi onunda ayağına sıktım. Biri daha. Toplamda üç kişinin ayağına sıkmıştım. Ayağa kalkamayacak bri şekilde.
"Piçler."diye mırıldandım.
Bu sefer daha büyük bir ses yaptım.
İçeri giren herkesin ayağına sıktım. Hepside salaktı.
Odada tahminen 5-6 kişi vardı. Yine yavaş ve temkinli adımlarla odaya ilerledim. Kapıyı sertçe açtım.
Bu sefer birine daha sıktım. Oda yere düştü. Toplamda üç kişi kalmıştı.
Birini Meleğin üstüne eğilmişti. Ona direkt sıktım.
Meleğin yanına düştü. Melek çığlık attı.
Diğer iki kişiye baktım. Gözlerinde korku belli oluyordu.
"Geçin lan şöyle!"diye konuştum sağ tarafı gösterirken. Sesim sertti.
İkisinede öldürmeyecek bir şekilde sıktım.
Silahı belime yerleştirip Meleğin yanına ilerledim.
Benim güzel Meleğim. Neler çekiyordu böyle?
"Aç gözünü güzelim. Ben geldim."dedim en yumuşak sesimle. Gözlerini yavaşça açtı.
"Kurt."dedi titreyen sesiyle.
"Kurban olduğum."
Kelepçeleri fark ettim. Yerdeki adamın üstünü aradım hemen.
Bütün kelepçeleri açtım.
Meleği yataktan kaldırdım.
Sıkıca sarıldı bana. Kafasını göğsüme gömdü. Hıçkırıklarını serbest bıraktı.
"Teşekkür ederim. Teşekkür ederim. Kurtardın beni."
Saçlarını öptüm.
"Hadi gel kıyafet giydireyim sana. Sonra çıkalım buradan."dedim. Sonra Meleği kucağıma aldım. Elini karnına attı.
Karnı çok kötü görünüyordu.
Giyinme odasından her hangi bir kıyafet alıp hemen üzerine geçirdim. Kendine değil gibiydi. Hiç bir bölgesine bakmamaştım. Asla da bakmazdım. O bu haldeyken ondan yararlanmazdım.
Dikkatlice yeniden kucağıma aldım. Kafasını omzuma koydu. Odadan çıktım. Merdivenleri indim. Salona geçtim.
Koltuklardan birine oturdum.
Meleğin yüzüne baktım. Oda bana bakıyordu.
Saçlarını özenle yüzünden çektim.
"Olmadı dimi bir şey?"
"Sen geldin. Beni kurtardın."diyip gülümsedi.
"Öldüreceğim onları."
Bir şey demedi. Dakikalarca birbirimize baktık. Ben her baktığımda bir defa daha sevdim.
"Abimin arkadaşısın ona ihanet ediyormuş gibi hissediyorum."
"Bende."dedim bıkkınlıkla.
Yorgundu. Ama belli etmiyordu.
"Uyutayım mı seni?"diye sordum.
Kafa salladı. Bir kedi gibi iyice boynuma gömdü kafasını.
Saçlarına öpücük konudurup kokusunu içime derince çektim.
"Seni seviyorum Kurt."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
İyiki rüya olmadı diyenler olur mu aranızda acaba
Erken iki bölüm benden bir daha bu performansı görmezsiniz.
Bence böyle iyi oldu.
İyi geceler. Görüşmek üzere 💞
YOU ARE READING
Yaşanmamışlıklar
ChickLitMelek, hayatın bütün zorluklarını görmüş üzerinden gelmeye çalışırken altında kalmış kız... Nefesim arada kesiliyordu. Bileğimi çok sıkmışlardı. Canımı yakıyordu. Hiç bir şey yapmadım. Bitkinim, yorgunum, kırgınım. Uyumak istiyordum. Yine ve yenide...
