Yaşanmamışlıklar

52🍁🧡

O kadar güzel ilerliyorduki herşey mükemmeldi. Aradan bir kaç aydır geçmişti ve harika gidiyordu.

Bugün Kürt beni sürpriz bir yere götürecekti. Babamdan izin alana kadar canı çıkmıştı. Ama almıştı izni.

İkimizde takım aldığımız şeyleri giyecektik.

Bende klasik bir kombin yapmıştım. Şimdi ise aşağı iniyordum. Gelmişti Kurt.

"Güzelim bak dikkat et. Güvenmiyorum zaten ona." Somurttu Alp abim. Bir elimi bir yanağına koyup sert bir şekilde dudaklarımı bastırdım.

"Canım abim."

Yanağından ruja baktım. Kıkırdadım.

"Hadi görüşürüz." Herkese el sallayıp çıktım.
Annem bana sarılmış,

"Dikkat et güzelim. Erkeklere güven olmaz."

Sonra göz kırpmıştı.

"Anne!"
"Hadi görüşürüz." Gülümsedim.

Dışarı çıktığımda arabasının önüne yaslanmış Kurtu gördüm.

Aşırı karizmatik duruyordu. O yakışıklıydı. Onu bazen kıskanıyordum. Ama belli edemiyordum.

"Güzelim!"

"Kurt bakışlım!"

Koşarak yanına gittim. Yanağına öpücük kondurdum. Sonra çıkan ruju sildim.

"Hadi gidelim! Çok merak ediyorum!"

"Sürpriz bebeğim!"

"Çok heyecanlıyım Kurt!"

Arabanın kapısını o açtı.

Minnetle gülümseyip bindim. Kemerimi taktım.

Kendi koltuğuna oturmuş kontağı çalıştırmıştı.

"Babam çok huysuzdu bugün." Kıkırdadım.

"İzin alana kadar canım çıktı. Yok kardeşim adam Nuh diyor peygamber demiyor!"

Kurtun sitemine güldüm.

"Neyse bak aldın izni."

Gidene kadar ben konuştum Kurtta dikkatle beni dinlemişti. Bana değer veriyordu. Ve bunu iliklerime kadarda hissettiriyordu.

Yolum kenarında durdu.

"Güzelim eğer izin verirsen gözlerine bandaj takabilir miyim?"

"Kurt ben karanlıktan korkuyorum ya."

"Ama yanında ben varım."

Kafa salladım. Torpidodan lila saten bir fular çıkardı. Onu haraket ettirip katladı.

Kurt bana doğru uzanınca geri kaçtım. Kararsızlıkla baktım mavi gözlerine.

"Güzelim yapma böyle. İstersen bağlamayım gerçekten."

"Ama çıkartan kadar elimi tutacaksın ve yanımdan ayrılmayacaksın söz mü?"

"Söz." Gülümsedi. İnandım ona.

Fuları gözlerime bağladı.

Bağlandıktan hemen sonra elimi tuttu.

Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu.

Kurt bunu fark etmiş olacak ki herhangi bir tane konu açtı ve aklımı oradan almama sebep oldu.

Araba durdu.

"Güzelim şimdi arabadan ineceğim. Bu yüzden elini bırakıyorum ama hemen geleceğim."

"Tamam."

Sonra Kurt elimi bıraktı anında kapı açıldı. Ve indi. Daha saliseler bile geçmeden benim kapım açıldı.