"İYİKİ DOĞDUN MELEK. İYİ DOĞDUN İYİKİ DOĞDUN. MUTLU YILLAR MELEK!!" Sonra büyük bir konfeti.
Ağlamam şiddetlendi. Çok korkmuştum. Elimi kalbime atıp kendime gelmeye çalıştım. Kendime bir kaç saniye izin verdikten sonra kafamı kaldırıp gülümsedim.
Gözlerim dolu doluydu.
"Sürpriz!"
Pastayı Bora tutuyordu. (Medya pasta.)
"İyiki doğdun ikizim."dedi Bora.
"Sende iyiki doğdun Bora'm."
Yüzündeki gülümseme iyice büyüdü.
Pastayı aynı anda üfledik.
"Bak ben yaptım."dedi Bora gururlana gururlana.
"Ellerine sağlık. Çok güzel duruyor. İştah açıcı."
Gülümsedi. Karşılık verdim.
"İyiki doğdun abla."dedi Arslan.
"Teşekkür ederim."diyip sıkıca sarıldım.
Sonra abilerimin hepsine sarıldım. Annem geldi önüme.
"İyi doğdun benim güzel kızım. İyiki doğurmuşum seni."dedi annem.
"İyiki anne."diyip inada sıkıca sarıldım.
Babama baktım dolu dolu.
"İyi doğdun küçük hanım."diyip gülümsedi.
"Teşekkür ederim kahramanım."
Babamı kahramanım olarak görüyordum. Beni o evden almıştı. O benim iyiki babamdı.
Onunlada sıkıca sarıldık.
"Çok kırıldım size."dedim yapmacık bir üzüntüyle.
"Fark ettik."dedi Bora.
"O zaman niye böyle yaptınız!"diye çıkıştım.
"Sürpriz!"dedi Arslan.
"Sizi çok seviyorum ben yaa."dedim eriyerek.
"Bizde seni yaaa."diye dalga geçti Umut abim.
"Abi yaa."diyip köküne vurdum.
"Ah acıdı kızım ya."yapmacık bir üzüntüyle abim.
"Tamam tamam."diyip yanağını öptüm. Kocaman.
"Hadi hadi yiyelim. Sen zaten sabahtan beridir bir şeyler yemiyorsun."diye kızdı annem.
Bakışlarımı babama çevirdim.
Mutluydu. Mutluyduk.
Yanına ilerledim. Kollarımı boynuma doladım.
"Seni seviyorum baba. Hemde çok."
"Bende seni seviyorum minik kızım. Hemde çok."
Yanağına büyük bir öpücük kondurdum.
"Bu arada yarın size trip atmayacağımı düşünüyorsanız yanılıyorsunuz."dedim.
Güldü Kağan abim.
Saçlarımın arasına öpücük kondurdu.
"At güzelim at."dedi Kağan abim.
Hep beraber pasta yemiştik. Annem ne kadar kızsa da bir şey dememişti. Sabahtan beridir bir şey yemediğim için.
"Çok kırıldım size. Bir sabah öyle mutlu görünce. Gerçekten unuttunuz sandım."
"Şapşik seni unutmak mı?"dedi Barış abim.
YOU ARE READING
Yaşanmamışlıklar
ChickLitMelek, hayatın bütün zorluklarını görmüş üzerinden gelmeye çalışırken altında kalmış kız... Nefesim arada kesiliyordu. Bileğimi çok sıkmışlardı. Canımı yakıyordu. Hiç bir şey yapmadım. Bitkinim, yorgunum, kırgınım. Uyumak istiyordum. Yine ve yenide...
