13♥️🐙

8.6K 322 47
                                    

Yattığım yerden doğrulmaya çalıştım. Vücudumda muazzam bir ağrı vardı. Canım çok açıyordu. Etrafa baktım. Burası eski evin bodrum katıydı. Nasıl? Buraya nasıl geldim. Yoksa beni geri mi götürmüşlerdi. İstememişlerdi beni. Ne yapmıştımki ben onlara. Kapı sesi duydum."Hadi kız kalk daha çok işin var."diye bağırdı annem. Oda gerçekti. Olduğum yerden kalktım. İlk önce odama geçtim. Üstümü değiştirdim. Mutfağa indim.

Bütün işleri yapmıştım. Çok canım acıyordu. Beni bırakmışlardı. Üstümdekiler pislenmişti. Hızlıca giyinmeye çalışıyordum. Altımı giyinmiş, üstümü giyiniyordum. Kapım açıldı. İşte korktuğum başıma geliyordu. Kapı kapanıp kilitlendi. Kilit sesini duyduğum da arkama döndüm. Yüzünden iğrenç bir ifadeyle yanıma geliyordu. Hemen üstüme geçirdim kazağı. Geri geri gittim. Sırtım duvara çarptığın da durmak zorunda kaldım. Çenemde el hissettim. Kafamı kaldırmıştı. Göz göze geldik. Benden uzundu. İğrenç bir şekilde bana bakıyordu. Sonra elleri vücudumda gezinmeye başladı. Ağlamaya başladım."Neden naz yapıyorsun. Sende istiyorsun. Ben biliyorum."dedi. Kafasını boynuma gömdü."Abi ne olur dur. Yapma."dedim. Ama beni dinlemiyordu."Yalvarırım dur. Ben istemiyorum. Kimseye söylemem abi."diyerek iyice ağlamaya başladım."Sus. Biliyorum naz yapıyorsun sen."dedi. Durmuyordu. Kimse neden yardım etmiyordu.

Üstümdeki kıyafeti çıkarmaya çalıştı. İttiriyordum ama benden güçlüydü."Eeeeee yeter be"dedi bağırarak. Saçımdan sürükleyerek bodrum indirdi. Korkuyordum buradan. Karanlıktı. Böcekler vardı."Sen neden abinin isteğini yapmıyorsun."diyip babam üstüme yürümeye başladı.

Artık sırtımı hissetmiyordum. Karnım çok acıyordu."O kadar çalışıyorsun. Getirdigin para yetmiyor yetmiyor. Ne yapiyorsun lan yoksa bizden habersiz harcıyor musun sürtük"diye bağırdı. O kenara çekildi. Abim üstüme gelmeye başlamıştı."Hayır, hayır yapma."diye söyledim. Bağırmaktan sesim kısık çıkmıştı. Yüzüne iğrenç bir gülümseme koydu."Çok güzelsin. Sadece bana aitsin. Çok güzel kokuyorsun bebeğim."dedi. Midem kalkmıştı. Üstüme çıktı. Kafasını boynuma gömdü. Keşke çirkin olsaydım.

Üstümdeki kıyafetin belirli yerlerini yırtıktı. Çok iğrençti. İnmedi üstümden. Her yerime dokunmuştu. Sonra kapı açıldı. Tarık Bey girdi. Yüzünden gülümseme vardı."Seni bunların hepsini hak ettin. Sen pissin. Benim kızım olmazsın. Sana acıdığımız için aldık."sonra kahkaha attı"Seni sevdiğimizi düşündün."yine bi kahkaha patlattı"Çok güldüm buna."yüzü bi anda ciddileşti."Sen buna layıksın."dedi etrafı gösterdi. Arkasını döndü."Hayır hayır. Olmaz." Bağıra bağıra ağlıyordum. Abim üstümdeki kıyafeti çıkarmaya başladı."Hayır dokunma yalvarırım dokunma. İstemiyorum. Bırak, bırak."

Biri beni sarsıyordu. Aşırı derinden bir ses geliyordu. Uyanmamı söylüyordu. Gözlerimi açmaya çalıştım. Gözlerimi zor da olsa açtım. Etrafa gözlerimi gezdirdim hemen. Bana verilen odadaydım. Alp abi vardı. Almina Hanım vardı. Tarık Bey vardı. Tarık Bey de gözlerim takılı kaldı. Beni istememişti.

Gerçek değil miydi. Gözlerim kaymaya başladı. Uykum vardı. Ama eğer uyursam yeniden o rüyayı görebilirdim. O yüzden kendime gelmem gerekti. Almina Hanım yanıma geldi. Hızlıca sarıldı bana. Bana sarılmaştı. İlk önce kaskatı kesildim. Sonra bende ona doladım kollarımı. Elimde olmadan kokusunu içime çekmiştim. Mükemmel kokuyordu. Sanki bir anne gibi. Çok güzel kokuyordu. Kafamı omzuna koydum. Göz yaşlarımı akıtmaya başladım.

"Siz çıkın biz Melek ile azıcık yalnız kalalım."dedi. Biraz sonra kapı sesi geldi. İkiside çıkmışlardı galiba."Melek ikiside çıktı rahat olabilirsin canım"dedi. Dudaklarımdan bir hıçkırık kaçtı."Bana anlatmak ister misin güzelim?"diye sordu. İster miydim? Hiç kimseye anlatmamıştım şuana kadar. Başka çarem yoktu galiba. Olanlar beni çok yıpratıyordu. Kendimi 16 yaşında bir kız gibi hissetmiyordum. Beni kendinden ayırdı. Tam karşıma oturdu.

"Melek, güzelim içine attıkça yapamazsın. Anlat yardımcı olayım. Beraber atlatalım. Ben senin her zaman yanındayım. Yaşında daha küçük yol bulamazsın, yol bulmana yardım edeyim. Bırak tutma içinde. Baksana sürekli kriz geçiriyorsun. Olmaz böyle güzelim. Ben seni yadırgamam. Tamam mı?"dedi."Gerçekten mi? Benden utanmaz mısınız?"diye sordum."Tabi ya sen benim kızımsın neden utanıyım."dedi."Emin olmayın"dedim.

"Ben o evde şiddet harici çok daha farklı şeyler yaşadım. Ben ilk dayağımı ne zaman yedim hatırlamıyorum. Zaten kendimi bildim bileli hep döverlerdi. Keşke dövselerdi. İlk başta altı ve ya yedi yaşımda olmam lazım. Abim odama gelmişti. Oda dediğime bakmayın depo gibi bir yerdi. Oyun oynamak istediğini söyledi. O zaman ilk defa birinden sevgi göreceğimi zannettim. Hemen kanmıştım. Elime telefon verecekti. Sonra oyun oynayacaktık. Bana böyle söylemişti. Kabul ettim dediğim gibi hemen kanmıştım. Elime telefonu verdi. Sonra üstümdeki kıyafetleri çıkarmaya başladı."burada ağzımdan tutamadıgım hıçkırık kaçtı. Gözlerim ellerimde, ellerim bacaklarımın üstündeydi. Kafam da eğikti. Yüzünü görmüyordum yani. Devam ettim.

"Elleri özel bölgelerimde dolaşıyordu. Kendimi çok kötü hissediyordum. İyice kasmıştım kendimi. Ağlamaya da başlamıştım. Sus diye bağırdı bana. Daha fazla oynamak istemediğimi söyledim. Durmadı. O gün hayatımın en kadar gunlerinden biriydi. Sonra on iki yaşıma kadar ara ara devam etti. Birine söylersem daha fazla olacağını söylerdi. Bir gün gene odama geldi. Bu sefer ileri gitti. Canım çok acıdı. O gün daha farklı şeyler oldu. Tecavüz etmemişti belki ama hayatımı bitirmişti. O günden sonra bir çok kez evden kaçmaya çalıştım. İntihar etmeye çalıştım. Başka erkeklerle konuşmama izin vermezdi. Tarık Beyin beni almaya geldiği gün en son."dedim.

Aralarda hıçkırmaştım. Daha anlatmadığım şeyler vardı. Kendimi kötü hissetmeye başladım. Kafamı kaldırıp ona baktım. Gözleri dolu doluydu."Utandın değil mi? Demiştim ben sana. Keşke anlatmasaydım."dedim."Senden asla utanmam. Sen çok çok güçlüsün."dedi. Beni kendine çekti. Bağıra bağıra ağladım. Yatağa uzandı. Beni de yatırdı. Göğsüne tattırdı. Çok huzurlu hissediyordum."Melek, Karan abin polis. Ona anlatman lazım. Erkenden şikayette bulunalım. Lütfen itiraz etme. Neyse uyuyalım yarın okula gideceksin. İyi geceler güzelim."dedi. İlk defa yüzümde bir gülümsemeyle uyuya kaldım.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Sizce Melek 16 yaşında mı yoksa 14-15 yaşında mı olsun. Siz seçin

Bu bölümü morelim çok bozuk olduğu için ağlaya ağlaya yazdım. Özür dilerim.

Diğer bölümde görüşmek üzere canlarım 🖤🐄

YaşanmamışlıklarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin