İKİ BEDEN BİR KALP(TAMAMLANDI)

22.BÖLÜM KAÇIŞ

"Hala Güçveren Spor Merkezine en yakın baz istasyonunda sinyal veriyor... tamam Osman, Murat'a söyle GSM döküm incelemesi için gerekli olan mahkeme izni ile bağ evinin arama ve el koyma yazısını hemen hazırlasın. Sende vakit kaybetmeden yazıları hemen adliyeye götür."

Tahsin Komiser telefonunu kapattı ve siyah ekip otosunun şoför mahallinde oturan Ayla Komisere bakarak:

"Duydun değil mi?"

Ayla Komiser gözlerini devirdi ama arka koltukta Profesör oturduğu için ters bir laf söylemedi. Tahsin'in bu huyuna da sinir olurdu. Önemli bir konu söz konusu olduğu vakit sanki yanında bir geri zekâlı varmış gibi onaylatma ihtiyacı duyardı. Profesör:

"Tahsin evladım Murat ile görüş ve Faruk GÜÇVEREN'in adına kayıtlı aracın Pınar UYANIK'ın öldürüldüğü gece takıldığı mobese kameralarının tespiti için Muhabere Şube ile temasa geçsin."

"Hemen mesaj atıyorum amirim."

Şimşek sokağa girdiklerinde kar serpiştirmeye başladı. Şimşek caddesinde 32 yıldır faaliyet gösteren Manolya pastanesini geride kalırken Profesör:

"Biliyormusunuz çocuklar Hatice Hanıma böyle karlı bir günde, Manolya Pastanesinde evlenme teklif etmiştim." Ayla Komiser:

"Sizin için çok mutlu bir akşam olmalı."

"Öyleydi Ayla kızım. İlk defa o kadar heyecanlı olduğumu hatırlarım. Zaman ne kadar da hızlı geçiyor. Pastane o zaman yeni açılmıştı ve İstanbul sosyetesi hep oraya giderdi." Tahsin Komiser:

"Amirim sosyete gittiğine göre epey pahalı bir mekan olmalı. Herhalde Hatice Ablama sadece bir çay ısmarlamış olmalısınız?" Ayla Komiser gülümsedi. Gülümseyen Profesörde:

"Nerede evladım. Bir maaşın tamamını o gece pastanede bıraktım." Tahsin Komiser ıslık çaldı. Ayla Komiser:

"Amirim Hatice Abla o zamanlar biraz kiloluydu galiba."

"Yok değildi Ayla kızım. Hatice'm o zamanlar da dal gibi ince bir kızdı." Tahsin Komiser:

"O zaman siz mi o vakitler yemeğe düşkündünüz?"

"Yok Tahsin evladım bende boğazıma düşkün değildim. Sadece o akşam Hatice'm evlenme teklifimi kabul edince sevincimden, mutluluğumdan o sırada pastaneden bulunan herkese birşeyler ısmarladım." Güldüler. Ayla Komiser:

"Peki Amirim o hesabı bir anda ödeyebildiniz mi? O zamanlar kredi kartıda yoktu?"

"Nerede kızım. Şimdiki gibi bankaya gidip çekmekte olmuyordu. Zaten maaşlarımızı bankadanda almıyorduk o zamanlar, şube mutemetleri herkese elden verirdi. Pastaneyi işleten Adnan Bey polis olduğumu öğrendikten sonra kalan borcumu aybaşında ödemimi kabul etmişti."

Beyaz renkli bir araç dörtlülerini yakmış halde şeridin birini kapatmış duruyordu. Aracın yanından geçtikleri sırada Profesör:

"Ayla kızım, sireni birkaç defa öttürde şu aracı çabuk çeksinler. Zaten kar yağmaya başladı. Birazdan trafik iyice bir sıkışır." Ekip otosunu beyaz renkli aracın yanında durduran Ayla Komiser sireni iki kez çalınca pizzacıdan telaşla çıkan beyaz kürklü, sarı saçlı bir kadını araca baktı. Penceresini indiren Tahsin Komiser:

"Hanımefendi şeridi kapamışsınız. Lütfen aracınızı uygun bir yere park edin."

"Ay ceza yazmayın memur bey, pizzamı alıp hemen gideceğim."

"Lütfen acele edin. Bakın trafiği engelliyorsunuz."

"Tamam memur bey. Hemen siparişimi alıp gidiyorum. Siz ceza yazmayın." Tahsin Komiser penceresini indirirken Ayla Komiser ekip otosunu hareket ettimişti.