Part 9 ហ។
នៅតាមផ្លូវក៏ជួបជាមួយនឹងពលទាហានកំពុងតែចូលជួរ ហាត់។ ក្នុងចំណោមនោះក៏មានជុងហ្គុកដូចគ្នា ។ ជុងហ្គុកងាកមកឃេីញថេហ្យុងនិងហានដុកដេីរជាមួយគ្នាធ្វេីឲ្យក្នុងចិត្តគេហាក់ខឹងជាខ្លាំង ហេីយអន់ចិត្តជាមួយថេហ្យុងត្រង់ខ្លួនដេញចេញរហូតតែចំពោះអ្នកផ្សេងបែរជា ធ្វេីធម្មតាទៅវិញ លម្អៀងខ្លាំងណាស់ នេះបេីមិនជាប់ចូលជួរទេ ជុងហ្គុកច្បាស់ជាទៅវៃអាម្សៀលនោះឲ្យដេកមិនខាន ។
" ចន ជុងហ្គុក ឈរឲ្យត្រង់ " មេបញ្ជាការកាន់រំពាត់មកវាយភ្លៅជុងហ្គុកមួយខ្វាច់ព្រោះរាងក្រាស់ឈរងាកឆ្វេងងាកស្ដាំតាមមេីលថេហ្យុងនោះបណ្ដាលឲ្យ វៀចជួរហេីយ។ ក្រោយពីឃេីញមេបញ្ជាការវៃជុងហ្គុកពួកទាហានផ្សេងទៀតនាំគ្នាសេីចក្នុងពោះមិនបញ្ចេញ។ ថេហ្យុងក៏បានសេីចនឹងជុងហ្គុកដូចគ្នា
" Taeនៅឈរមេីលដល់កាលទៀតឆាប់ទៅ " ហានដុកក្រេីនរំលឹកTae..បេីមិនចឹងទេច្បាស់ណាស់Taeប្រាកដជាឈរសម្លឹងមេីលជុងហ្គុកទេដឹង ។
ថេហ្យុងហាក់ធុញនឹងហានដុកជាខ្លាំងដែលមកឈររអ៊ូរទាំងូវៗក្បែរត្រចៀកខ្លួនដូច្នេះ។
មុននឹងទៅថេហ្យុងមិនភ្លេចងាកទៅ ញញឹមស្រស់ដាក់ជុងហ្គុកនោះទេ។ ជុងហ្គុកកាលបេីឃេីញថេហ្យុងញញឹមដាក់ខ្លួននាយក៏អៀន ថ្ពាល់ចាប់ផ្ដេីមក្រហមខាំសាច់បបូរមាត់ទប់ភាពអៀនរបស់ខ្លួន។ លេីកទីមួយហេីយ ដែលឃើញថេហ្យុងញញឹមដាក់ខ្លួនបែបនេះ? ? នរណាមិនរំភេីប។ ជុងហ្គុកឈរញញឹមខ្ជឹបរហូតដល់មេបញ្ជាការប្រាប់ឲ្យបំបែកជួរ ។ ជុងហ្គុកប្រញ៉ាប់រត់ទៅរកថេហ្យុងតែថេហ្យុងមិនដឹងជាដេីរទៅដល់ណាណីហេីយទេ ។
ថេហ្យុងគ្មានទីណាឆ្ងាយក្រៅពី កន្លែងពេទ្យទេចូលមកដល់ខាងក្នុងមានសភាពស្ងប់ស្ងាត់ព្រោះម្នាក់ៗគេនាំគ្នា រោងអាហារអស់ហេីយតែថេហ្យុងមិនឃ្លានទេទេីបគេមិនទៅសុខចិត្តមកអង្គុយចាំនៅទីនេះវិញ។
ខណៈនោះថេហ្យុងបានយកសៀវភៅនោះចេញមក ពីហ៊ោប៉ៅអាវពេទ្យរបស់ខ្លួន និងបានបេីកវាអានដោយយកចិត្តទុកដាក់។
ប្រាវ! ! សៀវបានធ្លាក់ពីលេីដៃរបស់ថេហ្យុងដោយសារអ្វីមិនដឹង ថេហ្យុងហាក់ប្លែកចិត្តដែលនៅសុខៗសៀវភៅហោះចេញពីដៃដូច្នេះ។
YOU ARE READING
𝗡𝗼𝘁𝗵𝗶𝗻𝗴'𝘀 𝗴𝗼𝗻𝗻𝗮 𝗰𝗵𝗮𝗻𝗴𝗲
Vampireទោះជាពេលវេលាចេះតែផ្លាស់ប្ដូរទៅមុខតែបេះដូងខ្ញុំមិនដែលផ្លាស់ប្ដូរឡេីយ វានៅតែឆ្លាក់ឈ្មោះរបស់អ្នកជាប់ជានិច្ច...ហេីយក៏ជារៀងរហូតហេីយក៏គ្មាននរណាមកជំនួសកន្លែងរបស់អ្នកដែរ។ ត្រឡប់មកលេីកនេះបងនឹងរក្សាអូនទុក មិនឲ្យចាកចេញចោលបងម្ដងទៀតឡេីយ ..។ ...
