အထုပ္ကေလးပိုက္ၿပီး ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားတဲ့ ညိုခြန္းပံုစံကိုၾကၫ့္ကာ ေကာင္းသန႔္က ခြက္ထိုးခြက္လန္ရယ္သည္။သူစလို႔ ဝၿပီဆိုမွ ညိုခြန္းပုခံုးကို လာပုတ္ၿပီး
"ငရဲလမ္းဆိုတာ လမ္းနာမည္ပါကြာ ဒီနားတစ္ဝွက္ပဲ ခ်ဳံထေနတာ ဟိုဘက္မွာရြာရိွတယ္ ဟားဟား လန႔္သြားတယ္မလား"
"လန႔္မေနဘူး ငါကမင္းကိုေတာင္ျပန္ေရာင္းစားမယ့္ ေကာင္"
"ဟုတ္ပါၿပီ"
ကိုယ္ေနတဲ့ၿမိဳ႔မွာေတာင္ ေနရာစံုမေရာက္ဖူးတဲ့ ညိုခြန္းအတြက္ တကယ္ေသြးေဆာင့္တက္ၿပီးေတာင္ လန႔္ပါတယ္။ ေကာင္းသန႔္က ယံုၾကည္ရတဲ့တစ္ဦးတည္းေသာ သူငယ္ခ်င္းမို႔သာ ဟန္မပ်က္ျပန္စေနွာက္ႏိုင္တာ။ဒါကို အခုထိ ရယ္ခ်င္တာ ေအာင့္ထားတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ ငနဲကလည္းသိတယ္။
အထုတ္ကိုတစ္ခ်က္ပင့္ပိုက္လိုက္ၿပီး အေရ႔ွကသြားေနတဲ့ ေကာင္းသန႔္အတိုင္း ရထားလမ္းေပၚကဆင္းသည္။ သူတို႔ဦးတည္ရာက ေျမရိုင္းလြတ္မဟုတ္တဲ့ ခ်ဳံႏြယ္ပင္ေတြဘက္။
ျမက္ပင္ေတြေပၚ ေျခေထာက္ခ်မိေတာ့ အနည္းငယ္အိၿပီးကၽြံ့ဝင္သြားေသာ္လည္း ေျခေထာက္ျမဳပ္ရံုအထိေတာ့မဟုတ္။ ညိုခြန္းရဲ့ သေရဖိနပ္မွာ ဗြက္ကပ္ပါလာရံုသာ။
"ေသခ်ာဆင္း ေခ်ာင္းရိွေတာ့ ေျမက အစိုဓာတ္ရိွၿပီးေခ်ာ္ေနတာ"
"ေအး"
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေျခေခ်ာ္သြားေသာ္လည္း ျပစ္လဲျခင္းေတာ့မရိွ။ရြံ႔ေျမကိုလြန္ေတာ့ ေျမနီလမ္းခင္းထားေသာ လမ္းမတစ္ေနရာကိုေတြ့သည္။ေဘးမွာ သစ္သားနဲ႔ရိုက္ထားတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေလးတစ္ခု။စာလံုးအနီနဲ႔ေရးထားတာက ငရဲလမ္းတဲ့။ ႀကံၾကံဖန္ဖန္ ၾကက္သီးထစရာေကာင္းေအာင္ ေပးတတ္ပ။
လမ္းမေဘးမွာ ဆည္ေျမာင္းပံုစံလို ေခ်ာင္းထဲ ဗြက္ေတြကိုအရင္ေဆးၿပီးမွ ေျမလမ္းေပၚတက္တာေၾကာင့္ ျဖဴေဖြးတဲ့ ညိုခြန္းေျခဖမိုးေတြက အုတ္နီခဲေရာင္သမ္းသြားသည္။ေကာင္းသန႔္လည္းထိုနည္းတူ။အခုထိ ရြာရဲ့အရိပ္အေရာင္ကိုမျမင္ရေသးတာေၾကာင့္ ညိုခြန္းမွ
"မင္းေျပာတဲ့ ဦးေလးက ဘာအလုပ္လုပ္တာလဲ"
"ပိုက္ဆံရတာ အကုန္လုပ္တယ္"
YOU ARE READING
ဂန္တဝင်လူမိုက်ကြီးကို ချစ်ရေးဆိုမည်
Action"မင်း သေချင်လို့လား" "ကျွန်တော် ချစ်ချင်တာပါ" My Own Creation (စကားအသုံးအနှုန်း 16+)🚨 CV photo by Pinterest
