တဘတ္ကို ပုခံုးေပၚမွာလႊားၿပီး ပုဆိုးတစ္ထည္ျဖင့္ ေရခ်ိဳးေဆာင္ဘက္ထြက္လာလိုက္သည္။ထသတ္ ေတာ့မယ့္ႏွစ္ေယာက္က တန္းစီခ်ိန္ေရာက္ၿပီဟု ဆိုကာ ထြက္သြားေသာေၾကာင့္ ညိုခြန္း စိတ္ေအးလက္ေအး ခဏနားၿပီးမွ ေရခ်ိဳးေဆာင္လိုက္ရွာရသည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မသြားခင္ ေနရာၫႊန္ခဲ့ေသာ္လည္း အခုမွ ပထမဆံုး ေရာက္ဖူးတဲ့ ညိုခြန္းအတြက္ေတာ့ က်ယ္ဝန္းတဲ့ၿခံႀကီးကို တိတိက်က်ဦးတည္သြားရန္မလြယ္လွ။အိပ္ေဆာင္ေတြအကုန္လံုးကို အေနာက္ဘက္မွ ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးခ်ိန္ အမိုးစင္ပံုစံျဖင့္ စိုက္ထားေသာ စပ်စ္ခင္းႀကီးကိုေတြ့လိုက္ရသည္။
ဒါကိုျဖတ္သြားၿပီးမွ ေရခ်ိဳးေဆာင္ေရာက္မည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ တံခါးမရိွေသာ ထိုစပ်စ္ခင္းထဲ ဝင္လိုက္ခ်ိန္ ေနေရာင္မက်ေရာက္၍ အခ်မ္းဓာတ္က ေအးျမျမ။ညေနခင္းအလင္းေရာင္ ပိုမိွန္သြားၿပီး ေခါင္းအထက္တြင္ စိမ္းစိုေနေသာ စပ်စ္သီးခိုင္မ်ား တဲြလဲခိုေနသည္။
ႁပြတ္သိပ္ေနေသာ စပ်စ္သီးေတြက ညိုခြန္း စိတ္အာရံုကို ဖမ္းစားကာ ေမာ့မၾကၫ့္ဘဲ မေနႏိုင္။လမ္းလည္းေျဖာင့္ေနတာေၾကာင့္ အေပၚကိုေငးလ်က္ေလ်ွာက္လာၿပီး တစ္ေနရာတြင္ ေျခေထာက္ေအာက္၌ တစ္စံုတစ္ခုနင္းလိုက္မိသည္။
ငံု႔ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ပထမဆံုးျမင္လိုက္ရသည္က စူးရဲစြာ ညိုခြန္းထံစိုက္ၾကၫ့္ေနေသာ အညိုေရာင္မ်က္လံုးတစ္စံု။ခၽြန္ျမေနေသာ ႏွာတံေအာက္က အညိုေဖ်ာ့ေရာင္ႏႈတ္ခမ္းလႊာဟာ အံ့ႀကိတ္မႈနဲ႔အတူ ခပ္တင္းတင္းေစ့ပိတ္ထားသည္။သပ္ရပ္စြာလွန္တင္ထားတဲ့ ဆံပင္အနက္ေရာင္က ႏွဖူးျပင္ေပၚမွာ အနည္းငယ္ေျပေလ်ွာ့လ်က္ နားထင္ကခၽြေးစတို႔နဲ႔အတူ ကပ္ေန၏။
ရုတ္တရက္ ျမင္လိုက္ေသာ အသြင္သ႑ာန္ကို အကဲခတ္ကာ အၾကၫ့္မလႊဲႏိုင္။ညိုခြန္းကဲ့သို႔ အေပၚဝတ္မပါေသာ ညိုစိမ့္စိမ့္ ေက်ာျပင္က်ယ္ႀကီးေပၚက အနာရြတ္ေတြဟာ ထိုလူရဲ့ ခက္ထန္ပံုကို အားေပးအားၿမွောက္ျပဳေနသလို။
"ငါ့လက္ !"
"ဗ်ာ"
ကိုသိန္းျမင့္ထက္ကို ခပ္ျပတ္ျပတ္နဲ႔ ဩရွေသာ အသံေၾကာင့္ ညိုခြန္း အထိတ္တလန႔္ျဖင့္ျပန္ထူးသည္။ထိုအခါ အၾကၫ့္ေတြက ပိုမိုစူးရဲလာၿပီး
YOU ARE READING
ဂန္တဝင်လူမိုက်ကြီးကို ချစ်ရေးဆိုမည်
Action"မင်း သေချင်လို့လား" "ကျွန်တော် ချစ်ချင်တာပါ" My Own Creation (စကားအသုံးအနှုန်း 16+)🚨 CV photo by Pinterest
