Jaydee's POV
Nandito ako ngayon sa office ko, di ako maka focus ng maayos sa mga paper works na nasa harapan ko.
"Hey jades, kanina kapa tulala dyan" saad ni Gabb kaya kaagad akong nabalik sa wisyo.
"May iniisip lang ako" saad ko sa kanya sabay kuha ng mga folder na nasa lamesa ko.
"May meeting tayo mamaya tol, una na ako sayo labas ha. Tawagan mo lang ako kapag may kelangan ka" saad ni Gabb, ngumiti naman ako sa kanya.
"Thanks bro" saad ko bago nya lisanin ang office ko.
Napatingin naman ako sa gilid ng table ko, nandun yung picture namin ni Frances nung kinasal kami. Di ko namalayan na umiiyak na naman ako.
"I miss you so much Mylove" sambit ko habang humihikbi.
Gabb POV
It's already lunch na and kakatapos lang din ng meeting namin sa new client. Eto na naman si Jaydee na malungkot, di na nga din namin alam ng ibang ate's ang gagawin dito eh.
"Let's have a lunch with ate's jades" saad ko sa kanya habang nag aayos sya ng bag nya.
"Uwi na lang muna ako Gabb, pagod na ako eh" saad nya sakin sabay tungo sa may lamesa.
"Uuwi o diretso sa bar para maginom?" tanong ko sa kanya, kaagad naman syang tumingin sakin.
"Pedeng both naman" saad nya at tumawa, pero kitang kita talaga sa mga mata nya na sobrang lungkot nya.
"Anong pede naming gawin para maging okay ka?" tanong ko ulit sa kanya.
"Wala, okay naman ako eh. Wag mo na akong isipin masyado Gabb okay lang ako. Salamat pa din dahil nag aalala ka/kayo saken" saad nya sabay tulo ng luha nya.
"Jaydee lagi lang kaming nandito, okay? Di ka namin pababayaan, alam mo yan. Kaya wag kana malungkot, alam kong mahirap para sayo yang sitwasyon mo, mahirap din tanggapin pero wala tayong magagawa." saad ko sa kanya at niyakap ko sya, iyak lang sya ng iyak hanggang sa napag desisyunan nya ng umuwi na lang sa bahay nila ni Frances.
Jaydee's POV
"Hi lovee, puntahan ko kayo dyan ni baby. Miss kona kayo sobra🥺" message ko kay Frances, kaagad ko namang sinend at nilagay sa bag yung cellphone ko.
Kaagad akong nagtungo sa isang favorite Italian restaurant ni Frances at binili ang mga paborito niya. Matapos kong umorder ay bumalik na ako sa kotse. Pupuntahan ko ngayon yung mag ina ko.
Dumaan na din ako sa flower shop at bumili ng sunflower, dalawang bouquet para din sa anak ko. Kaagad na akong nagtungo kung saan nakalibing ang aking mag ina.
Ilang minuto pa ay nakarating na ako dun, kaagad akong bumaba dala dala yung mga binili ko for Frances and sa anak namin.
"Hi love, long time no see. Ginalingan ko kasi sa work eh para matuwa ka dyan" saad ko habang papaupo sa gilid ng puntod nila ng anak namin.
"Imissyou my love, kung alam mo lang kung gaano kahirap kapag walaa ka" saad ko habang umiiyak.
"Walang araw na di kita iniisip kasama yung anak natin" panay hikbi lang ako.
"Kung alam ko lang na ganito yung mangyayare sana di na lang ako umalis" pagsisi ko sa sarili ko. Kung di sana ako umalis nung mga oras na yun, sana kasama kopa ang mag ina ko.
"Araw araw kong hinahanap yung presensya mo mahal, hirap na hirap na ako. Sukong suko na ako, pero ginagawa ko ang lahat para maging okay ako kasi alam ko na malulungkot at magagalit ka kapag nilunod ko sa kalungkutan ang sarili ko" malakas na hangin ang naramdaman ko, kaagad akong pumikit habang umiiyak pa din. Alam kong nandito si Frances at ang anak namin.
"Mahal, I know na nandito ka sa tabi ko. Palagi ko namang sinasabe sayo diba na mahal na mahal kita, na hinding hindi kita ipagpapalit kahit na may ibang dumating, kahit na sinabe mo sa panaginip ko na I let go na kita para maging masaya ako at para makahanap ako ng iba, pero di ko ginawa yun mahal" iyak lang ako nang iyak habang sinasabe yun.
"Ikaw yung dumating na diko akalain na iiwan ako habang buhay" galargar na ang boses ko dahil sa pagiyak ko. .
Pinapakalma ko ang sarili ko at pinagmamasdan ang puntod ng aking mag ina. Iniisip ko pa din ang mga ginagawa namin kung buhay ang aking mag ina. Mamamasyal kami sa park, sa mall tas church every Sunday kasama yung anak namin.
Umuulan na at diko yun pinansin bagkus di ako umalis sa kinauupuan ko. Nandun pa din ako sa tabi ng puntod ni Frances. umiiyak pa din ako kasabay ng pagbuhos ng malakas na ulan.
Kinukwento ko kay Frances yung mga nangyayare sa buhay ko, lalo na sa office kasi madaming client at buti nalang nandun yung ibang ate's para saluhin yung iba kong gawain kapag di ako maka focus sa trabaho.
Ilang oras din akong nandun at magdidilim na, naisipan ko na umuwi na lang dahil panay tawag sakin ng ibang ate's nandun daw sila sa bahay ko.
"Pano mahal uwi muna ako ha, balik ako dito sa sunod na araw. Wag ka mag alala palagi akong magiingat. Bibisitahin ko uli kayo kasama na sina Gabb. Bye love, bye anak. Aalis na si dada, mahal na mahal ko kayo" nakangiti kong saad sa kanila bago umalis.
Naglalakad na ako papunta sa kotse, kaagad naman akong sumakay. Pinagmasdan kopa yung puntod nila bago umalis. I missed her.
Ella's POV
"San ka galing jades? Basang basa ka ah" saad ko naman kay Jaydee na kakarating lang.
"Sa cemetery ate, sorry di ako naka reply sa mga text nyo. Binisita ko yung mag ina ko" saad nya habang matamlay.
"Maligo kana dun sa taas kami na magluluto para makakain kana" saad ni Gabb niyakap naman sya ni Jaydee habang umiiyak.
"Thankyou Gabb, di mo ako pinabayaan" saad nya habang umiiyak, umiiyak na din si Gabb dahil sa paghihirap ng kanyang matalik na kaibigan.
"Shhh, wala yun ano kaba? Di kana iba saken are nangako ako kay Frances na aalagaan ka namin" saad ni Gabb habang hinahagod ang likod ni Jaydee.
"Thankyou Ate" saad ni Jaydee at niyakap ako, niyakap kodin sya pabalik.
"Sigee na maligo kana dun, basang basa ka. Kami na bahala dito" saad ko sa kanya.
Umakyat na si Jaydee sa kwarto nila ni Frances para maligo. Kami naman ni akin ay naglilinis dito sa bahay nila dahil sobrang dumi, puro bote ng alak. Nagluto na din kaming dalawa para makakain na kami nina Jaydee.
*Sorry ulit at ngayon lang nakapag update sobrang busy lang talaga. Sana nandyan pa yung mga readers ko, wag nyo kakalimutan mag vote, okie? Godbless us all, keepsafe everyone!😚💓
