ANGUISH OF VENTURE (HIGH UNIVERSITY SERIES #2)

CHAPTER 52

Chapter 52

We exited San Francisco International Airport carrying our suitcases in our hands. Many taxis lined up on the side of the road, waiting for passengers to come out. We took a taxi straight outside the airport. We greeted the driver as we got inside the car and he responded back to us. Dad told him where we were going and the driver nodded. The taxi driver started the car and drove to our destination.

I looked down at my arm where Miesha was lying asleep. Kanina pa siya nakatulog ilang minuto matapos lumipad ang eroplano sa langit. I didn't disturb her sleep and carried her the whole trip. My parents and friends helped me with my belongings until we could get in the taxi.

I looked out the window and at the dark sky outside. It's currently 8 PM here in San Francisco, California at sa Pilipinas ang hula ko ay 11 AM na. 15 hours behind ang gap ng oras dito sa California sa Pilipinas. So basically it's still 12, Tuesday, in California and 13, Wednesday, in the Philippines bago ang birthday ni Miesha.

Tumingin ako sa mga bituin na nasa langit. There are so many stars in the night sky today and they are very bright. I leaned my head against the window and stared at them. Ang gaganda nila at nagbibigay liwanag sa gabi sa San Francisco. Naramdaman ko ang kamay ni Kade sa balikat ko at hinila ang katawan ko sa katawan niya kaya napasandal ako sa kanya. Katabi ko siya at sa gilid niya ay si Mama. Nasa harap naman namin si Papa katabi ang taxi driver. I let myself lean on Kade and looked outside.

Kilala ang San Francisco sa pagiging sentro ng financial and cultural hub of Northern California. Ang Golden city ay maganda at buhay na buhay sa araw, at naghahatid din ito ng ibang uri ng alindog sa gabi. Nag-aalok ang San Francisco sa gabi ng mga ilaw ng lungsod, kapana-panabik na mga kaganapan at masasayang aktibidad na ginagawa itong isang lungsod na gustong bisitahin ng lahat.

Kagaya sa Manila, maraming tao rin ang naglalakad sa mga night streets. Namamasyal, bumibili, kumakain, parang normal lang.

After 25 minutes, nakarating na kami sa Cow Hollow. Bumaba kami sa isang bahay at binayaran at nagpasalamat sa taxi driver. He left at iniwan kami.

"Sa inyo ba ito Cessy?" tanong sa akin ni Betty nang makalapit sila sa amin. Sumakay sila sa ibang taxi kaya hindi kami magkasama kanina.

"Sa Lolo at Lola ko," sagot ko.

My eyes went to the house, not just an ordinary house, but a mansion. Kung naaalala ko ay nasa 12,300-square-foot ang mansion na ito. Mayroon itong hanggang ikatlong palapag. We entered the gate using the key that Dad had for the house, so we could enter. When the gate opened, we were greeted by a large number of trees, plants and flowers planted in the front yard. May
Crape myrtle, Javaranda, Common yarrow, Douglas iris and many more. Hindi nga ako makapaniwala na ganito karami ang mga tanim dito sa bahay. Dati kasi ay mga grass at mga bulaklak lang.

Umakyat kami nang limang steps sa hagdan. Sa labas ay may mga sofa at two single chairs at sa gitna ng mga ito ay circle na table. There are grasses growing behind it and a rectangular swimming pool under the sky.

Ini-slide ni Papa ang magkabilang main door na gawa sa glass. Pumasok kami at kagaya ng nasa labas, nakakaakit at ang ganda ng nasa loob ng bahay. Kitang-kita kami mula sa loob dahil made of glass ang wall ng harap ng bahay hanggang third floor. May mga curtains naman na nakalagay para mayroong privacy. Katapat ng living room ang main door at ang set ng sofa sa labas.

"Magkano ang bahay na 'to Cessy?" tanong sa akin ni Betty.

Nilingon ko siya. "Ask my Lolo and Lola," sabi ko.