CHAPTER 52

647 71 58
                                    


Rod's POV
It's already weekdays and actually I'm not okay rn kasi ngayon na daw aalis si Imee. Akala ko nakalimutan na niya yung sinabi niyang she'll gonna stay here for a week lang pero hindi pala. While walking para puntahan sila Franky to eat some breakfast I saw Gab.


Gab: Architect Laurel, nandito ka pala talaga. I thought nagbibiro lang si Gali eh.

Rod: So ikaw na papalit sa kanya dito?

Gab: Yes pero babalik nalang ako ulit bukas. Ihahatid ko pa kasi siya sa Manila eh.

Rod: Ah okay.

Gab: So kamusta na?

Rod: Ayos naman, ikaw?

Gab: Ayos lang din. Wag kang mag-alala kakausapin ko siya ulit. I'll try my best para kahit papaano eh makumbinsi ko siyang mag-stay dito.


Our conversation goes on until he excuse himself na dahil tumawag sa kanya si Imee. To be honest, nainggit ako kasi nabibilang lang sa isa kong kamay kung ilang beses niya ako tinawagan. Minsan nga napapaisip ako na sana ako nalang si Gab. Sana ako nalang yung bestfriend niya. Edi sana mahalaga din ako sa kanya diba?


Gab's POV
While heading to Imee's room, naiisip ko pa din yung facial expression ni Rod kanina kasi parang gusto niyang puntahan si Imee pero hindi magawa. Parang gusto niyang pigilan pero wala siyang lakas ng loob para gawin yun so I've decided to do that nalang para kanya. Why? Because I believe na mahal niya talaga ang bestfriend ko.

Nang makarating ako sa room number niya, I immediately knock. I heard someone said "Come in" so I slowly open it. As I enter her room, I saw Sam and Stephen na todo pa din ang pagpigil sa kanya.


Stephen: Bakla wag ka na kasing umalis.

Samantha: Kaya nga, stay here nalang.

Imee: Hay naku! Tumigil na kayo, okay? Hindi na magbabago ang isip ko so stop convincing me na.

Samantha: Kaasar naman toh eh!


They were interrupt cuz they saw me walking towards Imee. As I gave her a cheek kiss bigla namang lumapit sa akin si Stephen.


Stephen: Doc, pigilan mo nga yan.


As he tell those words, Imee look at me then shook her head.


Imee: Gab, put that 2 luggage na sa car mo. Ako na magdadala nitong isa.

Samantha: Hay naku! Hindi ka na ba talaga mapipigilan ha? (Referring to Imee)

Imee: Hindi na talaga.


When Imee tell those words, agad ko namang binuhat ang dalawang luggage niya then went to the parking area. While waiting for her, iniisip ko kung ano bang dapat kong sabihin para lang mag-stay siya cuz I'm sure ayaw naman talaga niyang umalis dito eh. It's just that Rod is here that's why she'll go back to Manila na.

While she's walking towards me kasama sina Stephen, nagtatawanan sila pero halata pa din ang kalungkutan sa mga mata nila.

Gab: Wala ka na bang naiwan?

Imee: Wala na.

Mamahalin  Kita ng MalayoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon