Mamahalin Kita ng Malayo

CHAPTER 57

Rod's POV
It's a new day and so far this is the most beautiful day in my whole life. Well, medyo puyat ako ngayon dahil hindi ako tinigilan ni mommy kagabi. Hayst! She keep on asking me kung kelan ko daw dadalhin si Imee sa bahay at nang maipakilala ko na siya personally as my girlfriend.

Ang ganda pakinggan noh? Dr. Chavez is now my girlfriend and soon to be Dr. Laurel. Hopefully next year? HAHAHA

It's currently 6:50am and while walking papunta sa room ni Imee, nakasalubong ko si Stephen.

Stephen: Hoy Architect, Totoo ba?! (Nakangiti na kinikilig)

Rod: A-ang alin?

Stephen: Aysus! Maang-maangan? Wag ka ng mag-deny narinig ko yung mga kaibigan mo kagabi noh! So ano? Kayo na?

Rod: Yes....Finally Stephen, yes. Kami na.

Stephen: Yieeehhhh! Masaya ako para sa inyo (teary eye)

Rod: Salamat (then smile)

Stephen: Oh basta alagaan mo siya ha? Kapag ikaw nagsingungaling at nakita naming umiyak yun? Jusko! Magtago ka na, hahabulin ka talaga namin. O-operahan ka namin ng buhay nila Sam (then smirk)

Rod: Grabe naman! (Then laugh) Nah, but seriously, wag kayong mag-alala. Ako ang bahala sa kaibigan niyo. Hindi ako gagawa ng kung ano-ano, hindi ko siya sasaktan. You have my words, Stephen.

Stephen: Dapat lang noh! Ang swerte mo kaya sa kanya.

Rod: Indeed.

After a second, Stephen just smile then nagpaalam na siya cuz he will have breakfast with Sam na daw. In fact, he invited me nga eh but I refuse dahil I already ordered na. As I reach Imee's room number, I simply knock pero hindi siya sumasagot. I checked my wristwatch and 7:07am na, imposible namang tulog pa siya kaya I slowly open the door nalang. Good thing hindi ito nakalock.

As I enter sakto namang lumabas siya sa closet room. To be honest kinabahan ako cuz she's now staring at me like I did something wrong. She even crossed her arms and raised her eyebrow.

Imee: What are you doing here?

When she ask me napaisip ako agad. Inisip kong mabuti kung anong ginawa ko kagabi which cause her to act that way. Nagpaalam naman ako ng maayos kagabi ah.

Imee: Bakit basta basta ka nalang pumapasok?

Jusko! May kasalanan ba talaga ako? I don't remember anything. "Lord, please help me. Pakibulong naman po kung anong nagawa ko (in his mind)"

Imee: Ano?! Hindi ka ba tinuruan ni Tita Emilia kumatok?

Rod: I-I knocked pero hi-hindi ka sumagot eh.

Imee: Hindi pala ako sumagot, edi sana hindi ka pumasok (then rolled her eyes)

Rod: Love, o-okay ka lang? (Then walk towards Imee)

Imee: Tigilan mo nga ako sa kakatawag mo niyan, Rod.

To be honest I'm really confused right now. There are a lot of questions coming on my mind. Like, why does she act that way and kung tignan niya ako parang inis inis na naman siya sa akin.

Imee: Pwede ba lumabas ka na? Sinisira mo na naman ang araw ko eh. My god! Kahit kelan talaga you never fail to ruin my day!