CHAPTER 59

845 101 103
                                    


Emilia's POV
I woke up 4:30 in the morning because I have to prepare a lot of things. When I go downstairs buti nalang gising na ang mga helper namin. Well, sinabihan ko talagang gumising sila ng maaga dahil kailangan nilang linisin ang buong bahay, ulit.

Helper 1: Good morning ma'am.

Emilia: Good morning guys.

Helper 2: Ma'am gising na po si manong. Pinapatanong niya din po kung anong oras kayo lalabas.

Emilia: Ahm, pakisabi nalang magwalis siya sa labas at pakidiligan yung mga halaman sa garden ha? Si Lucas na ang kasama kong mamimili.

Helper 2: Ah sige po.

Emilia: Bilisan niyong magkape, sayang ang oras.

Helper 3: Ma'am gusto niyo po ng kape? Ipagtimpla ko po kayo.

Emilia: Mamaya na, hintayin ko nalang gumising si Lucas, sabay nalang kami.

Helper 3: Okay po.

Our conversation goes. I already told them na din kung anong dapat gawin nila. Binigyan ko na sila ng sari-sariling gawain para kumilos ang lahat cuz my son told me na around 11 daw sila makakarating dito. Am I excited? Of course! Ang tagal ko kayang hinintay 'to! And I'm really happy kasi alam kong sobrang saya ngayon ng anak ko.

While waiting for Lucas, I check all the utensils muna that we're gonna use later. Hayst! Pinaguhasan ko ulit lahat sa helper namin dahil medyo madumi. Ayokong mapahiya sa soon to be daughter-in-law ko noh tsaka Doctor siya sigurado akong allergic sa madumi yun. And I remember my son told me before na medyo sensitive daw ang balat niya kaya todo palinis ako dito sa bahay.

Around 6am I immediately go to our room dahil hanggang ngayon eh hindi pa bumabangon si Lucas. Hayst! Sinabihan ko na 'to kagabi eh, hindi na naman nakinig. As I open the door, I saw him still lying on the bed so tinabihan ko ito at ginising na.

At exactly 7am lumabas na kami para mamili ng mga iluluto mamaya. Binilin ko na din kay manang ang lahat ng dapat ihanda para pagdating ko kaunti nalang ang gagawin at nang makapagsimula ng magluto.



Rod's POV
I woke up 5am. Paggising ko palang naalala ko na agad yung sinabi ni Imee kagabi na tawagan ko daw siya para makaalis kami at exactly 7am. Well, since maaga pa I've decided na puntahan nalang siya at gisingin personally.

I am now standing infront of her room. Sinubukan kong buksan ang pinto and I was shock dahil hindi ito nakalock. "Hayst! Sinabi ng lock all the doors before you sleep eh! (In his mind)" As I enter her room, I immediately lay beside her. I caressed her hair then kissed her forehead. After a second, she slowly open her eyes so I smile and said "Good morning, love" but then again instead of greeting me back, she immediately cover her face (with the comforter) and that made laugh.


Imee: Naman eh!

Rod: Oh bakit, love?

Imee: Bumangon ka nga, umalis ka sa tabi ko.

Rod: Bakit? Wala naman akong ginagawa ah. Nakahiga lang ako dito eh.

Imee: That's the point! Tumayo ka jan, ayoko na nakikihiga ka sakin.

Rod: Huh?

Imee: Ayoko ng may katabi so get up.

When she tell those words, I silently laugh. I was about to move closer but she speak up.


Mamahalin  Kita ng MalayoWhere stories live. Discover now