"မီး ဖုန္းထဲမွာ ၾကည့္ထားတာက ဒီလိုပဲေလ..."
"မ်က္ခံုးက တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္က ညီမွမညီတာ..."
"ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ...."
အခန္းထဲမွ အျပန္အလွန္ေျပာဆိုသံမ်ားေၾကာင့္ ဆိုင္းေလာ့ဒ္ ေျခလွမ္းအားရပ္လိုက္မိသည္။ထံုးစံအတိုင္း ႏိုရာက ရွင္းခန္႔ဆီေရာက္ေနတာျဖစ္သည္။မနက္ကတည္းက ဒယ္ဒီဟု တခ်က္သာအနားေရာက္လာၿပီး ေပ်ာက္သြားလိုက္တာ တေနကုန္ပင္။သူလည္းအလုပ္ရႈပ္ေနတာေၾကာင့္ သမီးကို လိုက္မေခၚျဖစ္ခဲ့ေပ။ဆိုင္ပိတ္ၿပီးမွပဲ အိမ္ျပန္ပို႔ဖို႔ လာေခၚရတာျဖစ္သည္။သူႏွင့္ရွင္းခန္႔ေမာင္၏ ဆက္ဆံေရးက မသိမသာေလး ခပ္တန္းတန္းျဖစ္ေနသည္ ဆိုေသာ္ျငားလည္း သမီးႏွင့္ကေတာ့ ဟိုအရင္ကထက္ပင္ ပိုၿပီးလံုးလားေထြးလားကို ျဖစ္ေန၏။
အခန္းထဲသို႔ အသာေလးေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရွင္းခန္႔၏ျဖဴႏုေသာ မ်က္ႏွာမွာ မိတ္ကပ္အေရာင္ေတြ ရဲပေတာင္းခတ္ေနၿပီး မ်က္ခံုးႏွစ္ခုက တစ္ခုကေမ်ွာ့ႀကီးကပ္ထားသလို အျပားလိုက္ျဖစ္ေနကာ တစ္ခုကေတာ့ နဖူးျပင္ေပၚသို႔ေထာင္တက္ေန၏။ပါးႏွစ္ဖက္ေပၚမွာလည္း နီနီရဲရဲအကြက္လိုက္ႀကီးျဖစ္ေနေသးသည္။သမီးျဖစ္သူ၏မ်က္ႏွာမွာလည္း မိတ္ကပ္မ်ားျဖင့္ ေပပြေန၏။
"ေနအံုး ေနအံုး ကိုကို႔ႏႈတ္ခမ္းနီက အေရာင္လိုေနေသးတယ္ ထပ္ဆိုးေပးမယ္..."
ႏိုရာက ေျပာေျပာဆိုဆို ရွင္းခန္႔၏ေမးေစ့အား ဆြဲကိုင္ကာ ႏႈတ္ခမ္းနီးဆိုးေပးဖို႔ကို အားတက္သေရာ ႀကိဳးပမ္းလို႔ေန၏။မိတ္ကပ္ဘူးေတြ ဘယ္ကရလာလည္းေတာ့ မသိေခ်။ဒီလူကလည္း ဒီကေလးကို ဒီေလာက္အထိ အလိုလိုက္စရာလိုလို႔လား။ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ ကေလးနဲ႔ေပါင္းၿပီး ကေလးကလားလိုက္လုပ္ေနတာ။ျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ရင္း ဆိုင္းေလာ့ဒ္ ရယ္ရခက္ငိုရခက္ျဖစ္ေနမိသည္။ရွင္းခန္႔ေမာင္က သမီးအေပၚမွာ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္တာကို သိေပမဲ့လို႔ ဒီလိုမ်ိဳးအႏြံတာခံမယ္လို႔ေတာ့ မထင္ထားမိေခ်။ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ႏိုရာတို႔ဒီေလာက္အထိ တြယ္တာေနပံုရသည္။
"သမီး...."
ဆိုင္းေလာ့ဒ္ အခန္းထဲသို႔ေျခလွမ္းခ်ရင္း အသံျပဳလိုက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားလွမ္းၾကည့္လို႔လာ၏။
YOU ARE READING
Wild Rose(complete)
General Fiction"ခင္ဗ်ားက ဟီရိုးအင္းလိုပဲ မေကာင္းမွန္းသိေနေပမဲ့လည္း လူက္ုိအရူးအမူး စြဲလမ္းေစတယ္" 19.2.2022 "ခင်ဗျားက ဟီရိုးအင်းလိုပဲ မကောင်းမှန်းသိနေပေမဲ့လည်း လူက်ိုအရူးအမူး စွဲလမ်းစေတယ်" ...
