အသက္ရႈသံျပင္းျပင္း ေလေငြ့ေနြးေနြးက မ်က္ႏွာတျပင္လံုးအား တိုးေဝ႔ွက်ီစယ္ေနသည္။မ်က္ႏွာႏွစ္ခုက နီးကပ္လြန္းသည့္ အေနအထား၌ ရိွေနသလို ရွင္းခန္႔၏ တစ္ကိုယ္လံုးအား ဆိုင္းေလာ့ဒ္က လႊမ္းၿခံဳအုပ္မိုးထားသည္။
သံလိုက္တစ္စံု၏ ဆြဲေဆာင္ၫွို႔ငင္အားေတြလိုမ်ိဳး မ်က္ဝန္းႏွစ္စံုဟာ အၾကည့္တို႔စူးစိုက္မိေနၾကသည္။တစ္စံုတစ္ရာကို ဆာေလာင္စြာေတာင္းခံေနၾကသည့္ မ်က္ဝန္းအၾကည့္ေတြထဲ သူကိုယ္တိုင္လည္း လိႈက္ဖိုေမာ၍လာ၏။ဒီအေျခအတြက္ တကယ္ကို ရည္ရြယ္ခ်က္ရိွခဲ့တာမ်ိဳးမဟုတ္ပါပဲ ဒီေကာင္ေလးကို ေပါ့ပ်က္ပ်က္ ပစ္စလက္ခက္ မေနေစခ်င္ရံုသာျဖစ္သည္။
ဆိုင္းေလာ့ဒ္က သူ႔၏လက္ႏွစ္ဖက္အား အိပ္ရာခင္းေပၚဖိကပ္ခ်ဳပ္ကိုင္ထားရင္း အစာကိုခုန္အုပ္ဖို႔ရာ အသင့္ျပင္ထားေသာ က်ားတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ ဟန္ပန္မ်ိဳးျဖင့္ရိွေနသည္။မ်က္ဝန္းအၾကည့္ေတြကအစ စူးရဲနက္ရိႈင္းေနကာ သူ႔ကိုခ်က္ခ်င္း ၿမိဳခ်စားေသာက္ေတာ့မည့္အတိုင္း။သူ အေနခက္သလိုမ်ိဳး မ်က္ႏွာကိုလႊဲ၍ ခ်ူပ္ကိုင္ထားေသာ လက္အား အနည္းငယ္ရုန္းဖယ္ၾကည့္လိုက္ေပမဲ့ အခ်ည္းအႏွီးသာ။မ်က္ခံုးေလးေတြတြန္႔၍ မ်က္ႏွာေလးမဲ့ေနေသာ ရင္ခြင္ေအာက္မွ လူအားၾကည့္ကာ ဆိုင္းေလာ့ဒ္ ႏႈတ္ခမ္းတြန္႔ၿပံဳးၿပီးမွ...
"ခင္ဗ်ားပဲအရင္လာစတာ မဟုတ္လား..."
"ဘာစလို႔လဲ ဒီအတိုင္းလက္ေဆာင္ေပးတာ..."
ရွင္းခန္႔က သူ႔ထံုးစံအတိုင္း တိုးဖြဖြေလးေျပာ၏။ဆိုင္းေလာ့ဒ္ ဂ်စ္ကန္ကန္ ႏႈတ္ခမ္းတြန္႔ၿပံဳးၿပီးမွ....
"အဲ့လက္ေဆာင္ကို ခင္ဗ်ားနဲ႔သံုးလို႔ရတယ္ဆို...."
"....."
ေျပာရင္းျဖင့္ ဆိုင္းေလာ့ဒ္၏ မ်က္ႏွာကပို၍နီးကပ္စြာ ငံု႔က်လို႔လာသည္။
"အဲ့ဒါကို အခုသံုးခ်င္လို႔..."
နားနားကပ္၍ ေလသံတိုးတိုးျဖင့္ ေျပာလိုက္ၿပီး နားရြက္ဖ်ားေလးအား ခပ္ဖြဖြဖိကိုက္ကာ လ်ွာဖ်ားေလးျဖင့္ ထိုးကလိသည္။ဆိုင္းေလာ့ဒ္၏ အျပဳအမူေၾကာင့္ ျငင္းဆန္ခ်င္ေနေသာ စကားလံုးတို႔ဟာ လည္ေခ်ာင္းဝ၌တင္ တစ္ဆို႔ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္သည္။တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ဓာတ္လိုက္သလိုမ်ိဳး က်ဥ္တက္လာရၿပီး ရင္ေတြတလွပ္လွပ္ ခုန္လႈပ္လာရသည္။
YOU ARE READING
Wild Rose(complete)
General Fiction"ခင္ဗ်ားက ဟီရိုးအင္းလိုပဲ မေကာင္းမွန္းသိေနေပမဲ့လည္း လူက္ုိအရူးအမူး စြဲလမ္းေစတယ္" 19.2.2022 "ခင်ဗျားက ဟီရိုးအင်းလိုပဲ မကောင်းမှန်းသိနေပေမဲ့လည်း လူက်ိုအရူးအမူး စွဲလမ်းစေတယ်" ...
