ဆိုင်းလော့ဒ်၏ မိခင်ထွက်သွားတော့မှ နိုရာ့အား ကစားစရာများဖြင့် နေရာချပေးခဲ့ပြီး မျက်နှာသစ်ဖို့လုပ်ရသည်။သူ ရေချိုးခန်းထဲမှ ပြန်ထွက်လာတော့ ဆိုင်းလော့ဒ်က ပြန်ရောက်လို့နေပြီဖြစ်သည်။သားအဖနှစ်ယောက် ထမင်းစားစာပွဲ၌ထိုင်ကာ မနက်စာပင်စားသောက်နေကြပြီ။သူ ရေစိုနေသောခေါင်းအား သုတ်ရင်းဖြင့်လျှောက်ဝင်သွားလိုက်ပြီးခုံဆွဲ၍ ဝင်ထိုင်လိုက်၏။ဆိုင်းလော့ဒ်ကတော့ သူ့ဆီသို့ အကြည့်တစ်ချက်ပင် ဝေ့မလာခဲ့ပဲ မလိုင်တစ်ခွက်နှင့်ပေါင်မုန့်မီးကင်ပန်းကန်ကိုသာ ရှေ့ရောက်ချပေးသည်။
"ဒယ်ဒီ မီး ဒါမစားဘူး..."
"မစားရင် ဖယ်ထားလိုက်လေ...."
ဆိုင်းလော့ဒ်ပြောရင်းဖြင့် ပန်းကန်အလွတ်တစ်ခုအား နိုရာ့ရှေ့သို့ ထိုးပေးသည်။နိုရာက ပေါင်မုန့်ဘေးသားများအား ဟိုတစ်စဒီတစ်စဖြင့် ပန်းကန်ထဲသို့ ထည့်ပြီးမှ မနက်စာကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး စတင်စားသောက်လေသည်။ဆိုင်းလော့ဒ်ကလည်း မှုန်ကုပ်ကုပ် မျက်နှာတည်ကြီးဖြင့်သာ မနက်စာကိုသဲကြီးမဲကြီး စားသောက်နေတာမို့ အခန်းထဲရှိလေထုက တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လို့နေသည်။ရှင်းခန့် သက်ပြင်းအား အသာခိုးရှိုက်ပြီးမှ မနက်စာအားစိတ်မပါစွာ စတင်စားသောက်ရခြင်းရောက်သည်။
"မီး စားလို့ပြီးပြီ..."
"လက်သေချာ သုတ်ဦး..."
ဆိုင်းလော့ဒ်က ပြောရင်းဖြင့် ကိုယ်တိုင်ပဲနိုရာ့၏လက်အား ဆွဲယူသုတ်သင်ပေးပြီးမှ....
"အိမ်ရှေ့သွားတော့ အပြင်ထွက်မသွားနဲ့နော် နိုရာ အထဲမှာပဲထိုင်ဆော့..."
"ဟုတ် ဒယ်ဒီ..."
နိုရာက ခေါင်းညိတ်ပြပြီးတာနှင့် အခန်းထဲမှ ပြေးထွက်လို့သွားသည်။နှစ်ယောက်ထဲကျန်ခဲ့သည့် ထမင်းစားခန်းထဲမှ လေထုကပို၍တောင် အေးစက်သွားသယောင်ပင်။ဆိုင်းလော့ဒ်ကလည်း စားသောက်ခြင်းကို လက်စသတ်လိုက်ပြီး ပန်းကန်းများအား ဆေးကြောသိမ်းဆည်းလို့နေသည်။အခုအချိန်အထိ သူ့အားစကားတစ်ခွန်းမှ မဆိုလာခဲ့သလို အကြည့်တစ်ချက်ပင် ဝေ့မလာခဲ့ချေ။ကျောခိုင်းထားပါသော အမျိုးသား၏ နောက်ကျောပြင်အား ကြည့်နေရင်းဖြင့် သူသက်ပြင်းကိုသာ နောက်ထပ်တစ်ကြိမ်ခိုးရှိုက်မိသည်။စားသောက်နေခြင်းအား လက်စသတ်၍ ပန်းကန်တို့အား ဆိုင်းလော့ဒ်ရပ်နေပါသော ဘေစင်ရှိရာသို့ သယ်သွားလိုက်၏။
YOU ARE READING
Wild Rose(complete)
General Fiction"ခင္ဗ်ားက ဟီရိုးအင္းလိုပဲ မေကာင္းမွန္းသိေနေပမဲ့လည္း လူက္ုိအရူးအမူး စြဲလမ္းေစတယ္" 19.2.2022 "ခင်ဗျားက ဟီရိုးအင်းလိုပဲ မကောင်းမှန်းသိနေပေမဲ့လည်း လူက်ိုအရူးအမူး စွဲလမ်းစေတယ်" ...
