"မသြားဘူး မသြားဘူး ကိုကိုနဲ႔ပဲသြားမွာ ကိုကိုနဲ႔သြားမွာ..."
"ကိုကိုက မရွိဘူးေလ တီတီနဲ႔သြားမယ္ေလ ဒယ္ဒီလည္းလိုက္မွာ မီးမီးကလိမ္မာပါတယ္..."
"မသြားဘူး မသြားဘူး ကိုကိုနဲ႔ပဲသြားမွာ ကိုကို႔ကို ေခၚေပး အီး ဟီး ဟီး ကိုကို႔ကို ေခၚေပး..."
"အို...မငိုရဘူးေလ အလွျပင္ထားေတြ ပ်က္ကုန္ေတာ့မွာပဲ..."
"ကိုကိုေရ႕ အီး ဟီး ဟီး...."
"ဒီကေလးနဲ႔ေတာ့ ဒုကၡပါပဲ...."
အခန္းထဲမွ ႏိုရာ့၏ငိုရႈိက္သံႏွင့္အတူ အမျဖစ္သူ၏ၿငီးျငဴသံတို႔က တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ထြက္ေပၚ၍လာေလသည္။ဒီေန႔က ႏိုရာ့၏ေက်ာင္းဆင္းပြဲေန႔ျဖစ္သည္။ကေလးေတြအတြက္ အတီးအမႈတ္အဆိုအကမ်ားျဖင့္ စီစဥ္ထားသည္။ႏိုရာ အကအဖြဲ႕ထဲမွာပါသည္မို႔ ဒီေက်ာင္းဆင္းပြဲကို လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္လအလိုေလာက္ကတည္းက ႀကိဳတင္စိတ္လႈပ္ရွားေနခဲ့တာျဖစ္သည္။တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ေက်ာင္းမွာအကတိုက္လာသမွ် အိမ္မွာျပန္ျပန္ကျပလြန္းလို႔ ကကြက္ေတာင္ထိုင္ၾကည့္ရင္း အလြတ္ရေနၿပီ။ရွင္းခန္႔ကလည္း ေက်ာင္းဆင္းပြဲေန႔က် သူပါလိုက္ပါမည္ဟု ကတိေပးထားခဲ့တာျဖစ္သည္။ကေလးဆိုေတာ့ ျဖစ္ပ်က္သြားတဲ့ျပႆနာေတြကို နားမလည္ႏိုင္ပဲ ေပးထားခဲ့သည့္ကတိကိုသာ ကိုင္စြဲလို႔ေနသည္။
"ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ...."
သူအခန္းေရွ႕၌ ငိုင္၍ရပ္ေနမိဆဲ အေနာက္မွအႏူးကေရာက္လာ၏။သူႏွင့္ကေတာက္ကဆ ျဖစ္ၿပီးသည့္ေန႔ကတည္းက အႏူးစိတ္ထိခိုက္သြားသည္ထင္ ဖ်ားသြားၿပီးအိပ္ရာထဲမွ မထႏိုင္။သူလည္းစိတ္ေတြညစ္လြန္းလွတာမို႔ သတင္းေတာင္ဝင္မေမးမိေပ။အခုေတာ့ ႏိုရာ့ငိုသံေၾကာင့္ ထလာပုံရ၏။အႏူးက သူ႔ကိုလည္းေမးရင္းျဖင့္ အေျဖကိုမေစာင့္ေတာ့ပဲ အခန္းထဲသို႔တန္းဝင္၍သြားေလသည္။
"အလွေတြ ပ်က္ကုန္ပါၿပီေျမးရယ္ ဘာလို႔ငိုေနရတာလဲ..."
"ကိုကို ကိုကို အီး ဟီး ဟီး ဟီး!"
"ဒယ္ဒီလိုက္မယ္ေလ မီးမီးရဲ႕..."
"အီး ဟီး ဒယ္ အစ္ ဒီနဲ႔ ကိုကို အီး ဟီး ဟီး...."
YOU ARE READING
Wild Rose(complete)
General Fiction"ခင္ဗ်ားက ဟီရိုးအင္းလိုပဲ မေကာင္းမွန္းသိေနေပမဲ့လည္း လူက္ုိအရူးအမူး စြဲလမ္းေစတယ္" 19.2.2022 "ခင်ဗျားက ဟီရိုးအင်းလိုပဲ မကောင်းမှန်းသိနေပေမဲ့လည်း လူက်ိုအရူးအမူး စွဲလမ်းစေတယ်" ...
