Chapter 22

9 1 24
                                    


Days, weeks, and months had passed since we didn't encounter Grace again which is good for Axel nalaman na lang namin na she came back to states. It's already the last day of November today and the last day of our class before Christmas break, we are here in our place just chilling and admiring the view.

"What's your plan for Christmas?" I asked Axel who is laying on my lap right now while sketching something on his sketch pad. "You are going to celebrate in States?" Mahinang dagdag ko.

"Yeah" Maikling sabi nya kaya napatigil ako sa paghaplos ng buhok nya.

Ah okay.

"Why?" He asks.

Tumungin ulit ako sa view na nasa harapan namin. "Wala naman I'm just asking lang" Pilit akong tumawa.

"Hmm," He hummed. "Just say that you're going to miss me." He chuckles.

Nakakunot noo ko syang tinignan. "You're so assuming!"

Of course, I did but I won't tell him.

Tumigil sya sa ginagawa nya at tumingala kaya nagtama ang mga mata namin.

He smiles.

"Bakit hindi ba?" Tanong nya.

Umiwas ako ng tingin. "Just continue your stuff there"

He laughs, "Just admit it, Kaz"

"Sawa na ako sa mukha mo kaya shut up ka na dyan." Kunyari masungit kong sabi.

"Really?"

Lumingon ako sakanya na ngayon ay nakangisi na kaya inirapan ko sya. "Oo"

"Ano ba 'yan ginagaw mo? Let me see nga" Pagiiba ko ng usapan.

"This?" Tukoy nya sa sketch pad.

"Yeah" Sabi ko at kinuha sakanya ang sketch pad.

"Wow" Amaze kong sabi nang makita ang drawing nya. "It's so beautiful."

I stare at the house he draws, it's so beautiful starting from the details he's really good at this.

"Wait-- the place is familiar" Tinitigan ko ulit ng maigi yung drawing nya.

Super familiar nung place na inisketch nya kung saan doon dapat itayo ang bahay na drinawing nya simula sa view na city lights na nakadrawing, yung mga puno sa paligid— nasa gitna yung bahay na nakaharap sa city lights.

Wait...

"Dito 'to?" Nagugulat kong tanong sakanya.

He nodded.

"Wow" Hindi ko mapigilan ang paghanga ko. "I want this" I smile.

"Hmm?"

"Yeah, ipapatayo ko 'to dito someday tapos ikaw architect ko"

"It's not yet finished"

"Akin pa rin 'yan, ako first client mo" I giggle.

"Okay okay your my first client." He chuckles.

"I'm serious!"

"I am too" Nakangiti nyang sabi.

" 'wag mo ipapakita 'yan sa iba ah" Banta ko sakanya.

"I won't"

"Promise?"

He smiles. "Promise"

"Oh sige na architect tapusin mo na yung bahay ko" Natatawang sabi ko sakanya habang binabalik sakanya ang sketch pad nya.

We met againWhere stories live. Discover now