Chapter 44

18 1 41
                                    


Agad akong napangiti ng malaki nang makalabas ako ng airport at agad na nakita is Axel na nakasandal sa sasakyan nya habang may hawak na bouquet of sunflower.

It's been 2 months since he started to court me and nalaman ko rin na sya pala ang naglalagay ng mga bulaklak sa labas ng pintuan ko. Sa loob ng dalawang buwan mas lalo kong naramdaman ang pagmamahal nya sa'kin walang araw na hindi ko yon nararamdaman.

I'm really lucky to have him.

Agad syang kumaway sa gawi ko nang makita nya na naglalakad na ako papalapit sakanya.

"Hi" Bati ko nang makalapit na ako sakanya.

"Hi" Nakangiting bati nya at napapikit na lang ako ng maramdaman kong labi nya sa noo ko.

"For you." He lends me the flower.

I smiles, "You're the sweetest."

I smell the flower he gave me.

"Can I get a hug?" He softly asked.

Napatingin ako sakanya ng marinig ko ang sinabi nya.

Pinatong ko sa luggage ko ang bulaklak na bigay nya and I open my arms widely so he can hug me.

"I missed you..." Bulong nya at yinakap ako ng mahigpit.

Natawa na lang ako. "Three days lang akong wala sa Pilipinas!"

"Still, namiss kita..." He said. "Sobra." He tightened his hug.

"I missed you too..." I said.

Ilan minuto pa kami nagyakapan bago kami umalis don.

"Sa bahay tayo diretso?" Tanong ko habang nag seseat belt.

"Yes, sabi ni Tita doon na tayo mag dinner."

"Alright," Nginitian ko sya. "Let's go."

He intertwined our hands before he drives his car we are just talking while on our way to our house.

"How's your day?" He glances at me.

"Tired but it's fine." I simply said. "How about you? Successful ba yung project mo?"

"Well, ako pa ba?" Mayabang nyang sabi.

"So yabang!" I rolled my eyes.

I heard him chuckle. 

"Congrats then!" I clap my hands. "What reward do you want?"

Lumingon sya sa'kin habang nakataas ang kilay buti na lang naka red light kaya nakatigil kami.

"Your presence is enough cial I don't need anything." Nakangiti nyang sabi.

"So korni!" Ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko kaya umiwas ako ng tingin.

"Sus you're blushing nga." Asar nya.

"I'm not kaya!" Tanggi ko.

"Weh? Look at me nga." Natatawang sabi nya.

"Stop it, Axel!"

He laughs. "Pikon"

Naramdaman ko na hinigpitan nya ang hawak sa kamay ko bago sya nagpatuloy ulit sa pagdrive.

Nang makarating kami sa tapat ng bahay nauna syang bumababa para pagbuksan ako ng pinto saka sabay kaming naglakad papasok sa loob habang ako ay tinatanggal sa pagkatali ang buhok ko at hinayaan na nakalugay lang.

"Dapat pala nagpalit muna ako ng damit." Sabi ko dahil naka uniform pa ako.

"Sa room mo na lang dito ikaw magpalit." I felt his hand on my back. 

We met againWhere stories live. Discover now