We met again

Chapter 31

(Play this ↑ while reading this part <3)

-

"Wala" Tanging sinagot ko sakanya.

"Meron" Sigurado nyang sagot habang hawak pa rin ang kamay ko.

Napaiwas na lang ako ng tingin.

"Let me go" I coldly said.

"No, unless you tell me the reason why are you avoiding me."

"I'm not avoiding you!"

"You are" He calmly said.

I sighed.

"Tell me why, May nagawa ba ako?"

I immediately shook my head.

"Then why?" He asked again.

Tumingin ako sakanya at sumalubong sakin ang mga mata nya na puno ng emosyon.

"Gusto mo talagang malaman?" Tanong ko sakanya at agad nya naman akong tinanguan.

"I did that because...I knew it would be good for us..." Pinipigilan ko na mautal na sabi sakanya na ngayon ay agad na kumunot ang noo dahil sa sinabi ko.

"What do you mean?" Bakas ang pagtataka sa mukha nya.

"Para hindi ka na mahirapan...para hindi na ako mahirapan..." Pagpapatuloy ko.

Tumingin ako sakanya at napangiti na lang ng tipid ng makitang kalmado pa rin ang itsura nya kahit na hindi ko naibibigay ang tamang sagot para maliwanagan sya.

"Bakit naman tayo mahihirapan? Explain to me please, I don't understand what you are talking about." He calmly said kahit na gulong-gulo na sya.

Naramdaman kong pinisil nya ang kamay ko na hawak nya.

Should I tell him?

Handa na ba ako na tanggapin kung ano man ang isasagot nya?

'Take a risk or lose a chance'

Parang narinig ko bigla ang sinabi ni Ava.

"Okay, I understand if you're not ready to tell me I'll wait until-"

"I like you..." Mahinang sabi ko na alam kong narinig nya.

"W-what?" Tanging nasabi nya kasabay ng dahan-dahan nyang pagbitaw sa kamay ko.

I feel like my chest was stabbed multiple times when he slowly let go of my hand.

Nakatitig sya sa'kin at takot lang ang tangi kong nakikita aa mga mata nya.

Bakit?

Tahimik lang kaming dalawa habang nakatingin sa mata ng isa't isa.

"W-wait" Pinilit kong tumawa at umiwas ng tingin sakanya. "Don't think that you should like me back or what because I just confessed..." I cleared my throat dahil parang may bumubukol sa lalamunan ko habang nagsasalita. "I don't have any intention na guluhin kayo kung ano man meron sainyo ngayon ni-"

"Why?" Putol nya sa'kin.

"W-what?"

"You can't..." Parang nahihirapan na sabi nya.

"What do you mean?" Lumingon ulit ako sakanya at sumalubong sa'kin ang malamig nyang tingin.

"You can't like me..." 

Parang piniga ang puso ko ng marinig ang sinabi nya.

Why...

"Sana ganon na lang 'yon kadali sana nadidiktahan ko na lang yung nararamdaman ko." Naramdaman kong namamasa na ang mga mata ko kaya nagiwas ako ng tingin sakanya.