အခန္းတံခါးဖြင့္သည့္အသံႏွင့္အတူ လႈပ္ရွားသံတစ္ခုေၾကာင့္ သူေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ ဆြဲျခင္းႀကီးျဖင့္ အခန္းထဲသို႔ဝင္ေရာက္လာေသာ ေမခ်ိဳႏွင့္အတူ အေထြးအားေတြ႕လိုက္ရသည္။ေမခ်ိဳက ဆိုင္ကေန၍ ေဆး႐ုံသို႔ခ်က္ခ်င္းတန္းလာခဲ့ပုံရသည္။အတန္ငယ္ ႏြမ္းလ်၍ေနေလသည္။
"အိပ္ေပ်ာ္ေနတာလား...."
ေဖေဖ့ကုတင္အနီးသို႔ အသာကပ္၍ ခပ္တိုးတိုးေမးေတာ့ သူေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီး....
"ခုနကမွ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ..."
"ဒီေန႔ေရာ ဘယ္လိုလဲ အစားစားရဲ႕လား..."
"မနက္ကေတာ့ ensureတစ္ခြက္ေသာက္တယ္ ၿပီးေတာ့ ငွက္သိုက္ပူတင္းတစ္ဘူးေတာ့ ကုန္သြားတယ္ ေမခ်ိဳ ငါးရံ႕ဆန္ျပဳတ္က သူ ခံတြင္းမေတြ႕ဘူးထင္ပါတယ္ တစ္ဇြန္းႏွစ္ဇြန္းပဲေသာက္တာ..."
သူေျပာျပတာကို နားေထာင္ေနရင္းျဖင့္ ေမခ်ိဳက စိတ္မသက္သာစြာ သက္ျပင္းရႈိက္ေလသည္။
"သူမစားခ်င္လည္း ညက်ရင္ေတာ့ ဆိတ္စြပ္ေလးေခ်ာ့ေကြၽးရမွာေပါ့ မင္းအေဖက ဆိတ္စြပ္ႀကိဳက္တက္ေတာ့ လုပ္ခဲ့လိုက္တာ..."
ေဖေဖက အိပ္ရာထဲစလဲကတည္းက အစားကိုမဝင္ေတာ့တာျဖစ္သည္။ဆရာဝန္ႀကီးေတြ ကိုယ္တိုင္ကလည္း အစားဝင္မွ ေရွ႕ေလွ်ာက္ေရာဂါကုထုံးက ထိေရာက္မႈရွိမည္ဟု ဆိုေလသည္။သို႔ေပမဲ့ ေဖေဖက ဘာပဲေကြၽးေကြၽး တို႔ကနန္းဆိတ္ကနန္းသာ စားေလသည္။ေန႔စဥ္ ensureတစ္ခြက္ႏွင့္ ငွက္သိုက္ပူတင္းတစ္ဗူးေလာက္ကိုသာ တာဝန္ေက်စားေသာက္တက္သည္။က်န္းမာစဥ္ကလည္း အစားအေသာက္မမက္သည့္သူမို႔ အခုလို႔မမာေတာ့ ခံတြင္းပိုပ်က္သည္ထင္ေလသည္။
ေမခ်ိဳေျပာတာကိုနားေထာင္ေနရင္းျဖင့္ လွပ္ေနေသာေစာင္အား ေဖေဖ့ေျခဖ်ားေလးေတြ လုံၿခဳံေအာင္ အသာအယာဆြဲဖုံးေပးလိုက္ၿပီးမွ...
"ေဆးေတြသြင္းေနရလို႔ မစားခ်င္တာမ်ိဳးလား မသိပါဘူး..."
"စစ္ႏိုင္းေျပာတာေတာ့ အစားဝင္မွျဖစ္မွာတဲ့ မဟုတ္ရင္မေကာင္းဘူးတဲ့ သူ ဒီညလာၾကည့္ေပးမယ္ေျပာတယ္ ေဒါနလည္းလိုက္လာလိမ့္မယ္...."
YOU ARE READING
Wild Rose(complete)
General Fiction"ခင္ဗ်ားက ဟီရိုးအင္းလိုပဲ မေကာင္းမွန္းသိေနေပမဲ့လည္း လူက္ုိအရူးအမူး စြဲလမ္းေစတယ္" 19.2.2022 "ခင်ဗျားက ဟီရိုးအင်းလိုပဲ မကောင်းမှန်းသိနေပေမဲ့လည်း လူက်ိုအရူးအမူး စွဲလမ်းစေတယ်" ...
