မနေ့ကတည်းက မအိပ်ခင် Alarm ပေးထားသဖြင့်
မနက်ငါးနာရီအချိန်လောက်တွင် ဂျုံ အင်မနည်းကို
မျက်လုံးဖွင့်ယူရသည် ။
ရင်ဘက်နှင့် ကပ်လျက်ရှိသော ကျောပြင်ကျယ်က
အိပ်ကောင်းခြင်းပင်လယ်ထဲ နစ်မြု ပ်ဆဲနှင့်တူပါရဲ့ .. ။
ဂျုံ အင်ထပြီးလို့ ရေချိုးခန်းထဲကပြန်ထွက်လာသည်အထိ
ပုံစံမပြတ် အိပ်ကောင်းနေဆဲ .. ။
ခါးလည်ထိလျှောကျနေသည့်စောင်ကို လုံအောင်ပြန်ခြုံ
ပေးပြီး ကုတင်စောင်းတွင်ခဏထိုင်လိုက်သည် ။
တစ်နှစ်တာအချိန်သည် အို ဆယ် ဟွန်း ၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ
အားပြောင်းလဲစေသလို ဂျုံ အင်၏ အတွင်းရေးခံစားချက်
များကိုလည်း ပြောင်းလဲစေသည် ။
ဝေးသွားလျှင် အချစ်လျှော့သွားသည်တဲ့ .. ။
ကြားဖူးနေကြထိုစကားတစ်ခွန်းက ဂျုံ အင့်အတွက်တော့
လုံးလုံးလျားလျားမှားယွင်း၏ ။
မျက်နှာလေးတောင်မြင်ခွင့်မရဘဲ ဝေးခဲ့သော်ငြား
ထိုတစ်နှစ်အတွင်း ဆယ် ဟွန်း အပေါ် ဂျုံ အင် အချစ်မပျက်
ထပ်ဆင့်ထပ်ဆင့် ချစ်မြတ်နိုးမှုများဖြင့်သာ ဆွေးဆွေးနစ်နစ်
လွမ်းခဲ့ရသည် ။
မြင်ရပြန်တော့လည်း မတို့ရက်မထိရက်နှင့်
မျက်စိရှေ့တွင်ရှိနေဖို့သာ မျှော်လင့်တကြီး
ဆုတောင်းရသည် ။
" ဆယ် ဟွန်း .. ငါရဲ့ ဆယ် ဟွန်း ။
မင်းကိုချစ်ကြောင်းပြောပြဖို့ ဘယ်လိုစာစီရမလဲ ။
မင်းကို လွမ်းကြောင်းသိစေဖို့ ဘယ်လိုစကားစရမလဲ "
နှဖူးနှင့် မျက်ခုံးအလယ်စပ်ကြားကို စက္ကန့်အတော်ကြာ
အောင်ဖိနမ်းပြီိး သက်ပြင်းတစ်ဝက်နှင့် မကြားမှန်း
သိနေသည်တောင် ထိုစကားကိုပင် အပ်ကြောင်းထပ်
ရေရွတ်မိနေဆဲ ။
" ငါ့အနားမွာနေပေးပါ ဆယ် ဟွန်း ။ မင်းမရှိတဲ့
တစ်နှစ်လေးနဲ့တင် ပင်ပန်းလွန်းလို့ သေတော့မယ် "
ဆယ် ဟွန်း မနိုးခင်ပြန်ဖို့အစီအစဉ်သည်
ဖင်မကြွနိုင်သော စိတ်မချစိတ်နှင့်ပင် တစ်နာရီမက
ကြာချေပြီ ။
" ပြန်တော့ကွာ .. အိပ်နေတဲ့သူနားထိုင်ပြီး
ပွစိပွစိလုပ်မနေနဲ့ ။ နားညည်းတယ် "
![ကို ေလး .. [ Complete ]](https://img.wattpad.com/cover/169797341-64-k238701.jpg)