Chapter 12

10 1 0
                                    


Agad ay iniwas ko ang paningin ng dumako ang tingin sa akin ng binata. Ayokong mabasa nito kung ano man ang nasa isipan ko, ayokong isipin nito na siya ang nasa isipan ko.

Tatlong linggo na rin mula noong tinanong niya ako, and till now he didn't bring that up. Walang tanong. Kahit pa minsan ay magkasama kami at hinahatid niya ako pauwi, kung minsan rin ay nagkakataon na sinusundo ako nito. Madalas ay magkasama kami nito, kakain sa labas o sa bahay namin kapag hindi ito busy o kung busy man ay magugulat na lamang ako may dumadating na sa aming food delivery.

But why he didn't ask me, hindi nya ba tatanungin kung payag ako na manligaw siya? O sadyang hindi iyon seryosong tanong? Bakit nga ba siya manliligaw sa akin. Paniguradong nagbibiro lamang siya.

"Yes sir, we concluded that already. Their furniture is a great deal, dahil noon pa man year 2019 ay naging maganda ang image ng company nila, no issues and no failed transactions."

"Good to know.. That's all for today thank you all for your time, we'll meet again next week." Iyon lang at nagpasalamat na ang mga ito sa binata bago umalis ganon rin ang ginawa ko kaya lumapit ako rito bago magpasalamat

"Thank you sir." Iyon lang at tinalikuran na ito napatigil lamang ako sa pag lakad ng magsalita ito

"You stay here, Nieves." Alejo

"Huh?" pumihit ako paharap rito

"Sir, may I remind you? You have meeting with the directors in a few hours-" hindi na ito pinatapos ng binata

"I know, you may go." nakabuka ang bibig nitong tumango at tinalikuran kami paalis

"Are you okay?" he asked me

"What?" Naguguluhang tanong ko rito

"You've been avoiding my stare." he intently said

"N-no I'm not!"

"Oh really?" He leaned forward to my face agad ay iniwas ko ang tingin

"See?" he sighed

Tinignan ko itong muli pero di nagtagal ay nag iwas ako muli ng tingin. I just couldn't stand looking at him, nahihiya ako. Saan? Saan naman ako mahihiya? I don't know... nararamdaman ko lang. Is it bad? I just don't think it is appropriate to look at him lalo na at napakaperpekto nito, napakaamo at napakagandang pagmasdan. Habang ako naman ay hindi kagandahan.

"May problema ba tayo? Do I make you feel uncomfortable?" he asked me halata sa boses nito ang pag aalala

"No. I just— uhm, I don't know, I guess, I'm not used to it?"

Mukhang nahulaan na nito ang nasa isipan ko kaya bumuntong hininga ako at napag desisyonang sabihin na rin dito ang iniisip.

"I just think na– hindi ka ba nagjojoke lang? I mean, you could have asked alisha to be your girlfriend? or you secretary– or even islana? why me?"

Mukha ay naunawaan naman nito ang gusto kong sabihin. "I asked you because I like you Nieves, I couldn't just ask them. " He looked at me with his concerned face "Because I don't like them the same way I like you." He said in his barritone voice

May kung anong kiliti iyon na hinatid sa sikmura ko.

"Uh– sigurado ka bang gusto mo ako? I mean, you barely know me Sir."

"Sir?"

"I mean A-alejo." It feels illegal to call him in casual manner

"Hmm." Nakita ko kung panong inangat ng binata ang gilid ng labi nito para bang natutuwa ito sa galaw ko. "I like it when you call my name.. my Nieves."

"Alejandro!" suway ko dito sabay hinampas sa braso niya bago nilingon ang bandang pintuan kung may pumasok ba o nakarinig sa sinabi niya.

"Specially that name." He chuckled tinignan lamang ako nito na parang hindi manlang kinabahan kung may nakarinig ba

He's enjoying this conversation, kitang kita!

"Sumunod ka na sa secretary mo Alejo, may meeting ka pa!" singhal ko rito

He tilted his head, gazing at me. "I will, sabay tayo ihahatid na kita sa—" hindi ko na ito pinatapos

"No I can manage. Sumunod kana we'll meet again later after work." I assured him dahil mukhang disappointed ito na hindi ako nagpahatid sa kaniya, hindi na rin naman kailangan non dahil sa pangalawang palapag lang ang opisina ko. "Huwag ka nang makulit Alejandro."

"Okay.." talong tumango ito at dinilaan ang labi niya habang nakatingin sa akin "We will meet later, Nieves, sandali lang iyon then I'll pick you up." Tumango ako bago ito muling nagsalita "I just wanna ask you with something." He looked at me then proceed

"Where'd you like to eat? Home or outside?" he asked

"Uhm." Nasanay na rin ako sa tanong nila dahil sa loob ng isang linggo ay parati kaming sabay kumakain. "Outside."

He nodded and smiled. "Alright, I'll be going now wag mo masyado pagurin ang sarili mo sa graphics I have other people to help my company with that hindi mo kailangan trabahuhin lahat." He then proceed walking hindi na nito ako hinintay na makasagot at umalis na sa harapan ko

Mamaya ay kakausapin ko talaga ito na gusto kong magtrabaho ng kagaya sa mga empleyado niya because after all I am also his employee. I don't want him to treat me differently from others, ayokong maghinala at magkaroon ng issue sa kompanya ni Alejo. I wanted to keep his name clean, sa rami ba naman ng nagkakagusto at na - li -link sakaniya ay imposibleng hindi makaabot iyon sa balita. Lalo na kay Islana I don't want her to think of me as her rival , she's my bestfriend.

As Pure As The Driven SnowTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon