Queen Of Section A |✓ Part One: Beginning (COMPLETED)

CHAPTER 29

ZENDAYA POV

Nandito ako ngayon sa kotse ko,grabe kanina pako pahinto hinto dito sa daan dahil sa sobrang traffic, halos patugtog kona lahat ng kanta ko sa phone ko pero ang loko nandito parin ako sa tapat ng SM mall.

Baka hinahanatay nako ni kuya,alam ko kasing nandun na sya kaya naman nag mamadali ako......nag mamadali nga ako umalis sa school dito lang din pala sa laki ng traffic ako hihinto.

Naalala ko din ang sinabi ni milan sakin,napapahiya minsan ang section namin dahil sa mga kumag na hindi nag eexam ng ayos. Wala ni isa nakakasali sa mga battle maliban kina kole at davis, pero minsaj daw Hindi pinapasali ng mga ibang teacher ang dalawa dahil daw natatalo ang iba.

Nakakapagtaka dahil hinayaan nila lang nilang paalisin sila. Malaki rin ang magagawa kapag nakasama ka sa battle ng mga ibang section. 

Habang ako ay nagpapatugtug ako bigla huminto ito at may tumawag.
Inalis ko ang headset ko at binuksan ko ang phone ko kung sino ang matawag.

Napahinto ako sa pagkanta ng mapagtanto kung sino ang natawag saakin. Hindi ako nag dalawang isip pa at mabilis na sinagot ito.
Hindi ko alam kung bakit parang gusto kong umiyak,

Unti unti ko itong tinapay sa tenga ko para marinig ang boses nya.

"[Hello zen"]

Napangiti ako dahil narinig kong muli ang boses nya.... Nagsisisi kasi ako kung bakit hindi ko sya nadadalaw sa hospital dahil sa dami kong ginagawa.

Si gowon

"Gowon, n-napatawag ka, may kailangan kaba,may masakit na sayo?"

Tanong ko sa kanya, narinig ko naman ang mahinang pag tawa sa kabilang linya kaya nmn napa nguso ako.

[I miss you zenzen]

Matamis na sabi nya saakin, alam kong gusto nya ako makita pero nawawalan ako ng time. Sa daming ginagawa.nasasaktan ako dahil hindi ko manlang maramdaman ang nararamdaman nya.

["I miss you my zenzen, Kelan ka dadalaw? Gustong gusto na kita makita"]

Hindi ko alam kung naiba lang ako nh marinig pero........ Habang sinasabi nya iyon ay nag iiyak sya.
Pansin ko na pumatak na rin ang luha ko sa pisngi ko.

"I miss you too gowon, Wag ka mag alala dadalaw ako sa ibang araw, wag ka mag alala dadalhan kita ng paborito mong pagkain"

Putol putol na sabi ko sa kanya, pero nag iiyak sya sa kabilang linya, naawa ako sa kanya,wala ako kapag kailangan nya ako. Pero ginagawa ko rin ang lahat para matulungan sya.

[R-really, i really want to see you zen, wala akong kasama dito]
Pag mamakaawa nya, malayo ang hospital nya. Wala syang kasama dahil minsan lang sya dalawin ni kuya. Minsan ay napapadalaw ako pero matagal na ulit para makadalaw akong muli.

"Don't worry,zen will visit you ok,
Sasamahan kita dyan kapag natapos nako"

Nawala ang iyak sa kabilang linya kaya namn nag taka ako.
Siguro ay natutuwa sya sa sinabi ko.

[Intayin kita zen, chuchi miss u too]

Natawa nama. Ako sa sinabi nya,
Si chuchu ay aso naming dalawa,simula ng bata Pa lang kaming dalawa,napulot namin yan sa gilid ng palaruan na nag iisa.

*FLASHBACK*

Naglalaro kami ni gowon dito sa palaruan at tanging kaming dalawa lang ang nandito.