အပိုင်း(၇)

192 24 13
                                    

Zawgyi

"ေဟ့!!ဘယ္သူလဲ"

အေနာက္ကဘႀကိဳင္ရဲ့အသံေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ကုလွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ သူအေနာက္မွာရပ္ေနတဲ့ ေန့လည္ကေတြ့လိုက္သၫ့္ဟိုဘက္ၿခံကိုေျပာင္းလာတဲ့ေကာင္ေလး..ေျပးဖို႔ႀကံေနေသာ ထိုေကာင္ေလးရဲ့လက္ကိုလွမ္းဆဲြကာ..

"က်ဳပ္အိမ္ထဲဘာလာလုပ္တာလဲ"

"ဟို..ကၽြန္ေတာ္က..."

"ေျပာေလ!!"

သူေအာ္လိုက္ေတာ့ ပုခံုးေလးက်ဳံ႔ဝင္သြားၿပီး...

"ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ မရည္ရြယ္ပါဘူး ကၽြန္ေတာ္က စႏၵရားသံၾကားလို႔လာၾကၫ့္တာပါ ကၽြန္ေတာ္အသံေပးလိုက္ရင္ စႏၵရားသံရပ္သြားမွာစိုးလို႔ ၿခံထဲမွာလဲဘယ္သူ႔မွမေတြ့လို႔ေလ အဲ့ေၾကာင့္ပါ.."

"အဲ့တာေၾကာင့္..က်ဳပ္အိမ္ထဲကိုခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ဝင္လာတယ္ေပါ့ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္သူမ်ားအိမ္ထဲ ခြင့္ေတာင္းၿပီးမွဝင္ရမယ္ဆိုတာ မင္းမိဘေတြမဆံုးမ ထားဘူးလား"

သူမ်ားပိုင္တဲ့ပစၥည္းေတြ နယ္ေျမေတြထဲ ခြင့္မေတာင္းပဲ လက္လြတ္စပယ္မဆင္မျခင္ ထိကိုင္တာေတြ ဝင္ထြက္တာေတြကို သူတကယ္မႀကိဳက္ပါသည္။

"ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းပန္တယ္လို႔ေျပာၿပီးၿပီပဲဟာ..ကၽြန္ေတာ္မိဘေတြကိုေတာ့မထိပါးပါနဲ႔"

တင္းမာေနတဲ့အေျခအေနၾကား ဘႀကိဳင္ျဗာမ်ားရျပန္သည္။ သူတို႔သခင္ေလးအေၾကာင္းသူတို႔သိတယ္မဟုတ္လား...

"ဟို..သခင္ေလး ဒီကညီေလးက ဧၫ့္သည္ထင္ပါတယ္ သူမသိလို႔ဝင္လာမိတာေနမွာပါ.."

ဘႀကိဳင္စကားေၾကာင့္ စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ရသည္။ အခုမွေျပာင္းလာတဲ့လူေတြနဲ႔လည္း သူစကားမမ်ားခ်င္တာမို႔ ခပ္စူစူအၾကၫ့္တို႔ပစ္လႊတ္ကာ အိမ္ေပၚတတ္လာလိုက္ေတာ့သည္။

"ဘယ္လိုလူတုန္း.."

"ဒီကညီေလး..စိတ္မရိွပါနဲ႔ အကိုလည္းရုတ္တရက္ဆိုေတာ့ေအာ္လိုက္မိတာ"

"ကိစၥမရိွပါဘူးရပါတယ္.."

"ဒါနဲ႔ညီေလးက ဘယ္ကလဲ"

"ကၽြန္ေတာ္က ဟိုဘက္ၿခံကိုေျပာင္းလာတဲ့ ဦးမာန္ထင္ဝါရဲ့သားပါ"

မြို့ဟောင်းလေး(vk){Complete}Where stories live. Discover now