အပိုင်း(၁၉)

187 26 28
                                    

Zawgyi

ႏိုးႏိုးခ်င္းျပတင္းေပါက္ကိုလွမ္းၾကၫ့္ေတာ့ အေရ႔ွတြင္ျမဴမႈန္မ်ားပိတ္သိပ္လ်က္ ေနေရာင္းေတာင္မျမင္ရေသးေပ။ အခ်ိန္အားျဖင့္ေတာ့မနက္၄ခ်က္ထိုးေလာက္သာရိွလိမ့္ဦးမည္ထင္ ရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလးကိုငံုၾကၫ့္ေတာ့ ခ်မ္းလို႔ထင္ကိုယ္ေလးကိုက်ဳံ႔ကာအိပ္ေနေလရဲ့...ခါးနားထိက်ေနေသာေစာင္ကို ထိုေကာင္ေလး၏ပုခံုးထပ္ေသခ်ာႃခံုေပးကာ ရင္ခြင္ထဲနစ္ေနေအာင္ဖတ္ထားလိုက္သည္။ ထိုေကာင္ေလးဟာလည္း ရင္ခြင္းထဲပို၍တိုးဝင္လာေလ၏။
နဖူးျပင္ေလးကိုငံု႔နမ္းေတာ့ ထိုေကာင္ေလးဟာမ်က္လံုးတို႔ဖြင့္ကာၾကၫ့္လာေလသည္။

"ဟင္..ႏိုးၿပီလားႏြယ္"

"အင္း..ညကေစာေစာအိပ္ထားလို႔ေလ"

"ဒီေလာက္ေအးေနတာကို..ျပန္အိပ္လိုက္ဦး ၄ခ်က္ထိုးေလ်ာက္ပဲရိွဦးမယ္ ေနထြက္ရင္ေမာင္ႏိႈးမယ္ေလ"

"မအိပ္ခ်င္ပါဘူး..ထလည္းမထခ်င္ဘူး ဒီတိုင္းေလးပဲေနခ်င္ေသးတာ ေမာင္လည္းမထေသးနဲ႔ေနာ္ကၽြန္ေတာ့္ကိုဖတ္ထား ေအးတယ္"

"ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ..."

ပိုတိုးလို႔ဖက္လိုက္ရင္း တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ေငးၾကၫ့္ေနမိၾကသည္။

"ေမာင္.."

"ဗ်ာ.."

"ကၽြန္ေတာ့္ကိုပံုျပင္ေျပာျပ"

"ပံုျပင္.."

"အင္း.."

"ေမာင္မွပံုျပင္မေျပာျပတတ္တာ ႏြယ္ရယ္.."

"ေမာင္ၾကားဖူးတဲ့ပံုျပင္ေျပာျပေပါ့..လုပ္ပါ ေျပာျပပါ ကၽြန္ေတာ္ပ်င္းလို႔ပါဆို"

"ဟုတ္ပါၿပီ..ဟုတ္ပါၿပီ ေမာင္ၾကားဖူးတဲ့ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ေတာ့ရိွတယ္ ရွမ္းျပည္နယ္ကပံုျပင္တစ္ပုဒ္ပဲ ညဘက္ေတြမွာျမင္ရတတ္တဲ့ သံုးလံုးဆက္ၾကယ္ေလးအေၾကာင္းဆိုလည္းမမွားဘူး ဝမ္းနည္းဖို႔ေတာ့ေကာင္းတယ္ ႏြယ္နားေထာင္မလား"

မြို့ဟောင်းလေး(vk){Complete}Where stories live. Discover now